΄Ασχημα ξεκίνησε το νέο έτος. Δύο από τα πιο αγαπημένα μου «δημόσια πρόσωπα», ο Γιωργάκης Παπακωνσταντίνου στον πολιτικό και ο Πάσχων Μανδραβέλης στον δημοσιογραφικό «στίβο», υποδέχτηκαν το 2013 υπό δυσκολότατες συνθήκες. Ο πρώτος θα έχει σειρά συνεντεύξεων (μετά την ΄Ελλη Στάη…) με ανώτατους δικαστικούς, ενώ ο δεύτερος αποδείχτηκε ως στενά συνδεόμενος με τον πρώτο!
Θα μου πείτε: «δεν έχει δικαίωμα ο καθένας μας να διατηρεί τις φιλίες και τις σχέσεις του, με όποιον θέλει;», και φυσικά θα έχετε δίκιο. Η μικρή λεπτομέρεια κρύβεται αλλού. Ο Πάσχων, σε καθημερινή βάση, εκπλήρωνε την ιερή αποστολή της υπεράσπισης του ΓΑΠ και των στελεχών του. Κάθε αντίθετη άποψη υφίστατο πραγματικό καυτηριασμό από τον Πάσχοντα, ο οποίος και εκτελούσε την ιερή αποστολή του με την εμμονή ιεροκήρυκα! Παράλληλα, εδική «μεταχείριση» επιφύλασσε στους προσωπικούς «εχθρούς» τού τότε παντοδύναμου Παπακωνσταντίνου!
Η δεύτερη μικρή και ασήμαντη λεπτομέρεια κρατήθηκε κρυφή επί τρία ολόκληρα χρόνια και αφορά στη σύζυγο του Πάσχοντος. Η παλαιά και χρήσιμη ρήση απεδείχθη ότι ισχύει και… αντεστραμμένη: «η γυναίκα του Καίσαρα δεν πρέπει να φαίνεται τίμια αλλά και να είναι τίμια»!!!
Τα υπόλοιπα θα τα διαβάσετε από τις παρεμβάσεις τρίτων. Παραείμαι φίλος του πληττόμενου Πάσχοντος, ώστε να αναλάβω προσωπικά το βαρύ έργο της αποκαθήλωσης…
Α. Πού είσαι νιότη;
Δευτέρα, 1 Απριλίου, 2002 προϊστορία!!!
Ξεχάσατε κιόλας την γλυκιά εκείνη πα«σο»κική εξουσιαστική γλώσσα; Απολαύστε την και παράλληλα παρακολουθήστε πόσο παλιοί και πόσο ισχυροί υπήρξαν οι… τοπικιστικοί δεσμοί των τριών υπό εξέταση προσώπων. Τίποτε στη ζωή δεν είναι τυχαίο…
Χρήστος Φωτιάδης
❍❍ ❍
Ασφυκτικά γεμάτη η αίθουσα του Κοβεντάρειου στην παρουσίαση βιβλίου
του Γιώργου Παπακωνσταντίνου
(Απόσπασμα από τοπική εφημερίδα της Κοζάνης)
Καρφίτσα δεν έπεφτε την Παρασκευή το βράδυ στην κατάμεστη αίθουσα του Κοβεντάρειου, όπου ο υποψήφιος βουλευτής του ΠΑΣΟΚ στο Νομό Κοζάνης Γιώργος Παπακωνσταντίνου παρουσίασε το βιβλίο του «Το Μετέωρο βήμα της Ελλάδας».
Σε μια κυριολεκτικά ασφυκτικά γεμάτη αίθουσα, το ΠΑΣΟΚ απέδειξε ότι ήταν και είναι το κόμμα που επικρατεί στο χώρο των ιδεών. Ήταν μια συγκέντρωση που συνδύαζε όσα είχε πολύ καιρό να δει ο Νομός Κοζάνης. Μια καλή πολιτική συζήτηση, διακεκριμένους επιστήμονες με τεκμηριωμένες απόψεις, την απόδειξη ότι το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ είναι προσανατολισμένο στις ανάγκες του Έλληνα πολίτη από ανθρώπους που δίνουν μάχη για την εφαρμογή του στην πράξη και κυρίως φίλους του ΠΑΣΟΚ που είχαν χρόνια να πάνε σε κομματική συγκέντρωση.
Ομιλητές ήταν διακεκριμένοι άνθρωποι της πολιτικής, των γραμμάτων και της δημοσιογραφίας, όπως ο διεθνούς κύρους ακαδημαϊκός και επίσης οικονομικός σύμβουλος του Προέδρου του ΠΑΣΟΚ Hρακλής Πολεμαρχάκις, ο συνταγματολόγος μέλος του Εθνικού Συμβουλίου του ΠΑΣΟΚ και της Συντονιστικής Επιτροπής για τη συνταγματική αναθεώρηση Κώστας Μποτόπουλος, ο δημοσιογράφος της εφημερίδας «Καθημερινή» Πάσχος Μανδραβέλης, σε συντονισμό του δημοσιογράφου Παναγιώτη Πλιάτσιου.
Όπως ειπώθηκε από τους ομιλητές, το βιβλίο του Γιώργου Παπακωνσταντίνου προτείνει έναν άλλο δρόμο που διαπνέει το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για μια Δίκαιη Κοινωνία, μια Δυνατή Ελλάδα. Μια Ελλάδα με άξονες τη νέα Κοινωνική Συμφωνία για την εργασία, την ασφάλιση, την οικογένεια και την υγεία, το δημόσιο ποιοτικό εκπαιδευτικό σύστημα, το κράτος των πολιτών, την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των αδυνάτων, το νέο μοντέλο ανάπτυξης. Μέσα από τα κείμενα του Γιώργου Παπακωνσταντίνου αποκρυσταλλώθηκε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο η γραπτή εγγύηση των ιδεών του ΠΑΣΟΚ, που με νέα πρόσωπα που έχουν γνώση και δίνουν νέα πνοή στο Κίνημα μπορούν να εφαρμοστούν στην πράξη.
Ο Πάσχος Μανδραβέλης μίλησε επίσης με πολύ θερμά λόγια για τον Γιώργο Παπακωνσταντίνου και το βιβλίο του, τονίζοντας ότι η ελληνική πολιτική σκηνή χρειάζεται ανθρώπους που εκφράζουν το νέο και κυρίως να εφαρμόζουν πρωτότυπες ιδέες.
Όπως άλλωστε τονίζει και ο ίδιος ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου στο βιβλίο του: «Αναζητείται επειγόντως ένας νέος πολιτικός λόγος. Σύγχρονος, κατεξοχήν όχι ξύλινος. Ανατρεπτικός, για να μπορέσει να πείσει την ελληνική κοινωνία να απαρνηθεί παλιές συνήθειες και ιδεοληψίες και να τολμήσει μεγάλες ρήξεις σε δύσκολους τομείς: στην εκπαίδευση, στην οικονομία, στο μοντέλο διακυβέρνησης, στο κράτος πρόνοιας. Αλλά και ενωτικός, καθησυχαστικός, γιατί πρέπει να καταφέρει να χτίσει νέες κοινωνικές συμμαχίες που θα στηρίξουν τις αλλαγές και τις ανατροπές. Γιατί αν υπάρχει κάτι που έχουμε μάθει, είναι ότι οι αλλαγές του μεγέθους που χρειάζεται η χώρα μας με την κοινωνία απέναντι δεν μπορεί να πετύχει κανείς».
