• Χριστός Ανέστη, φίλοι μου.
• Επέστρεψα, από το κατανυκτικότερο Πάσχα όλων των εποχών, που πέρασα στη Μονεμβασιά.
• Και το πιο χειμωνιάτικο.
• Χωρίς χιόνια είδα τον Ταΰγετο καταβαίνοντας τη Μεγάλη Τετάρτη, με χιόνια τον είδα ανεβαίνοντας τη Δευτέρα του Πάσχα.
• Δεν μπορεί. Οπτική απάτη, είπα στον εαυτό μου.
• Αλλά όσο πλησίαζα, τόσο πιο λευκό τον έβλεπα.
• Παρ’ όλα αυτά, φτάνοντας στο Μαρούσι και παίρνοντας την ΑΜΑΡΥΣΙΑ στα χέρια μου…
• «Συγγνώμη που σ’ αγάπησα πολύ / δεν ξέρω ν’ αγαπώ όμως πιο λίγο».
• Αυτοί ήσαν οι πρώτοι στίχοι που μου ’ρθαν στο μυαλό.
• Και δεν είναι από ημερολόγιο τοίχου.
• Ξέρεις, από αυτά που πίσω από κάθε φυλλαράκι, έχουν κι ένα στιχάκι. Για να κάνω κι εγώ ρίμα.
• Είναι στίχοι από ένα τραγούδι της Δήμητρας Γαλάνη, που συνεχίζει έτσι:
• «Συγγνώμη που σ’ αγάπησα πολύ / μα βρήκα το κουράγιο και θα φύγω».
• Θα μου πεις τώρα, καλέ μου αναγνώστη: Τι σου ήρθε, μετά από κατανυκτικό Πάσχα, ύστερα από λευκά ορεινά τοπία, να θυμηθείς αποτυχημένες αγάπες.
• Δεν πρόκειται για ερωτική κρίση, φίλε μου.
• Είναι η προεκλογική περίοδος και οι συνειρμοί που μου δημιουργεί.
• Είναι που διαβάζεις τα πιο ωραία, αλλά και πιο παράξενα κείμενα υποψηφίων δημοτικών συμβούλων… που θέλουν να προσφέρουν.
• Στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές, θυμάμαι, είχα σχολιάσει κάποιες ατάκες υποψηφίων και είχα παρεξηγηθεί από μερικούς εξ αυτών, παρ’ όλο που δεν αναφερόμουν ονομαστικά.
• Φέτος όμως, μια δήλωση μου χτύπησε στο μάτι.
• Μια υποψήφια, «μετά τις διαψεύσεις των προσδοκιών που επέφερε στην πατρίδα, στο λαό και στο δημοκρατικό σοσιαλιστικό χώρο η πολιτική του ΠΑΣΟΚ των Γ. Παπανδρέου και Ε. Βενιζέλου», αισθάνθηκε την ανάγκη να ζητήσει συγγνώμη απ’ όλους όσους πίστεψαν και στήριξαν την πίστη τους στις τότε προγραμματικές εξαγγελίες της.
• Και τι γράφει η αθεόφοβη;
• Ότι αποδέχτηκε πρόταση να είναι πάλι υποψήφια δημοτική σύμβουλος, προκειμένου να «δηλώσει εμπράκτως τη συγγνώμη της»!!!
• Που σημαίνει, πως αυτή τη φορά είναι πιο βέβαιη για την επιλογή της (και μπράβο της!) και δεν θα διαψεύσει τις προσδοκίες μας.
• Αλλά τον απλό ψηφοφόρο (που έχει μνήμη) και τον πιο δύσκολο (που επιπλέον φυλάει και αποκόμματα εφημερίδων), δεν τους πείθει.
• Όχι μόνον αυτή, αλλά ούτε και άλλοι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι, που εμβαπτίζονται στις σύγχρονες Κολυμβήθρες Σιλωάμ (μτφρ: συνδυασμοί που θεωρούνται καταλληλότεροι για την επανεκλογή τους) και νομίζουν ότι έτσι εξαγνίζονται.
• Διότι εκεί βρίσκεται και η κακοδαιμονία στη χώρα μας («η παθογένεια», που λένε οι εκσυγχρονιστές).
• Σε μερικούς, δεν τους ενδιαφέρει ο τόπος. Αλλά μόνον η εκλογή, ή, η επανεκλογή τους.
• Λέμε τώρα ένα φανταστικό παράδειγμα.
• Ποιος είναι επικρατέστερος για δήμαρχος; Ο Όμορφος. Πολύ ωραία. Δεχόμαστε την πρότασή του, να ενταχθούμε στο ψηφοδέλτιό του και ας διαφωνούσαμε μέχρι προχθές με την πολιτική του.
• Ή άλλο παράδειγμα.
• Ποιος νομίζουμε ότι μπορεί να αντιμετωπίσει τον Όμορφο; Ο Άσχημος, ας πούμε, που έχει τσαχπινιά. Δεχόμαστε την πρότασή του, να κατέβουμε με το συνδυασμό του και ας έχει συγκεντρώσει όλα εκείνα τα στοιχεία, «που διέψευσαν τις προσδοκίες του λαού».
• Σιγά μη κοιτάξουμε, τι λέγαμε και τι υποστηρίζαμε τόσα χρόνια.
• Αλλά αυτό το έχω ξαναγράψει. Δεν έχει σημασία πλέον.
• Σημασία έχει, ο λόγος που θυμήθηκα το τραγούδι.
• Είναι, που μετά τη συγγνώμη, αναφέρει: «Μα βρήκα το κουράγιο και θα φύγω».
• Και όπως φάνηκε από την οικονομική κρίση, οι ψηφοφόροι έχουν αρκετό κουράγιο.
• Για να φύγουν.
• Μακριά από ταλαντευόμενους και αμφιταλαντευόμενους.
Άγγελος Πολύδωρος
