Μέσα στις ημέρες του χρόνου ξεχωριστή θέση έχει η Πρωτομαγιά. Η Πρωτομαγιά έχει ξεχωριστή θέση και στην καρδία μας γιατί είναι μέρα γιορτής γιορτάζει πρώτα η φύση και μαζί της γιορτάζουν και οι άνθρωποι, αφού είναι μέρα αργίας.
Του Ανδρέα Φ. Βασιλείου,
Επίτιμου Σχολικού Συμβούλου,
Ειδικού Παιδαγωγού, Πολιτικού Επιστήμονα
Κεντρικό θέμα της Πρωτομαγιάς είναι το λουλουδένιο στεφάνι. Την πρώτη μέρα του Μάη όλοι οι άνθρωποι ξεχύνονται στην εξοχή. Τρέχουν κοντά στη φύση, για να πιάσουν τον Μάη. Όπως κάθε οικογένεια έτσι και η δική μου βρέθηκε πρωί – πρωί, μαζί με άλλες φιλικές οικογένειες, στη πιο κοντινή βουνοπλαγιά. Η μητέρα είχε ετοιμάσει ένα κυκλικό στεφάνι με κλαδιά και τα παιδιά τρέξανε και μαζέψανε ένα σωρό λουλούδια: κόκκινες παπαρούνες, άσπρες και κίτρινες μαργαρίτες, πρασινοκίτρινα στάχια, κλαδιά ελιάς, διάφορα αγριολούλουδα κ.ά. Όλα αυτά τα κάναμε ομοιόμορφα μικρά μπουκετάκια και τα δέσαμε με κλωστή πάνω στο κυκλικό στεφάνι από κλαδιά. Στο τέλος έγινε ένα – ένα όλο φουντωτό πολύχρωμο στεφάνι.
Γυρνώντας το βράδυ το κρεμάσαμε στην πόρτα του σπιτιού. Εκεί θα το αφήσουμε έως τις 23 Ιουνίου παραμονή του Αγίου Ιωάννη του Κλήδονα. Αυτό το στεφάνι θα καεί μαζί με άλλα στη γειτονία μας. Οι φωτιές του Αγίου Ιωάννη είναι κι αυτό ξεχωριστό έθιμο.
Αφού οι εκδρομές φτιάξουν το λουλουδένιο πρωτομαγιάτικο στεφάνι- έθιμο της μέρας αυτής αρχίζουν το γλέντι μέσα στην ανθοδέσμη γιορτινή φύση.
Στη δική μας συντροφιά το φαγοπότι, τα τραγούδια, κι ο χορός δώσανε και πήρανε. Ανάμεσα στ’ άλλα τραγούδια είπαμε και πολλά πρωτομαγιάτικα «λουλούδια ας διαλέξουμε και ρόδα και κρίνα , στο Μάη που σήμερα προβάλει στη γη».
Την όμορφη γιορτή κρατήσαμε πιο πολύ οι νέοι κι όλα τα παιδιά «Νιότη του Χρόνου» ονομάζει την Πρωτομαγιά ο Σολωμός και δεν είχε άδικο. Στην συντροφιά μας, τα μεγάλα αγόρια και τα κορίτσια τραγουδούσαν και χορέψανε ασταμάτητα ως αργά το βράδυ. Οι πιο ηλικιωμένοι σταματήσανε νωρίτερα και καθισμένοι εδώ κι εκεί αστειευόντουσαν μεταξύ τους ή πείραζαν την νεολαία που ακούραστα ξεφάντωνε ανάμεσα τους.
Το βράδυ η επιστροφή μας ήταν το ίδιο διασκεδαστική. Όλα τα αυτοκίνητα ήταν με λουλούδια. Πολλοί είχαμε κρεμάσει τα στεφάνια μας στις πόρτες των αυτοκινήτων. Το θέαμα ήταν υπέροχο.
Φτάνοντας στην πόλη κάθε οικογένεια πήρε το δικό της δρόμο για το σπίτι. Πριν χωριστούμε ακούγονταν ευχές. «Και του χρόνου και του χρόνου».
Η μέρα της πρωτομαγιάτικης γιορτής μας έκανε όλους κεφάτους και ζωηρούς. Η ομορφιά της φύσης που την απολαύσαμε μια ολόκληρη μέρα, το παιχνίδι και το γλέντι μας πρόσφεραν μια σπάνια ευεξία.
Αποκαμωμένοι πια, αλλά ευτυχισμένοι πια, πέσαμε όλοι για ύπνο.
