Σηκώνεσαι το πρωί γεμάτος περηφάνια γιατί επιτέλους ήρθε η πολυπόθητη στιγμή να ασκήσεις κι εσύ το υπέρτατο δικαίωμά σου, δηλαδή, το δικαίωμα του «εκλέγειν», με απλά λόγια να πας να ψηφίσεις. Εάν είσαι και στο «εκλέγεσθαι», δηλαδή, αν είσαι υποψήφιος και για κάποιο αξίωμα π.χ. Δημάρχου ή Δημοτικού Συμβούλου …καλό θα ήταν να πας να ψηφίσεις κάποια ώρα που δεν θα έχει πολύ κόσμο. Ο ανταγωνισμός είναι μεγάλος, οι υποψήφιοι πολλοί -να σκεφτείς ότι ένας στους είκοσι οκτώ είναι υποψήφιος- και η γιαγιά μου έλεγε «να φυλάς τα ρούχα σου για να έχεις τα μισά». Εκείνη βέβαια καλά τα έλεγε, αλλά σήμερα πως να προφυλαχτείς όταν κατευθύνεται επάνω σου από το υπερπέραν, ένα μπουκάλι, ή ένα νεράντζι, ή ένα κεσεδάκι γιαούρτι, ή ένα κεσεδάκι γιαουρτιού, ή οι φωνές και οι βρισιές του αντιπάλου στρατοπέδου;
Γράφει η Ελένη Κονιαρέλλη-Σιακή
Μπράβο σου, βλέπω ξεμπέρδεψες γρήγορα. Δε βρήκες κόσμο ή έριξες λευκό; Τι; Ζωγράφισες σε ένα ψηφοδέλτιο απαράδεκτα σκίτσα και έγραψες …μπιπ, μπιπ, …ακατανόμαστα πράγματα; Μου λες ήθελες να πάρεις εκδίκηση για τα τόσα χρόνια βασανιστηρίων που πέρασες και πέρασες και περνάς και θα περνάς για πολύ ακόμα και βρήκες αυτόν τον τρόπο; Ναι, ξέρεις αν το μάθουν ποτέ, που δεν πρόκειται, θα στεναχωρηθούν πολύ από αυτό που έκανες και από τη στεναχώρια τους, θα σου βάλουν και έναν φόρο ακόμα…
Γύρισες στο σπίτι σου ικανοποιημένος και στρώθηκες μπροστά στην τηλεόραση. Τώρα γελάς πολύ γιατί βλέπεις σε ένα χωριό δύο συγχωριανοί διαφωνώντας για τα κόμματα, να έχουν πιαστεί μαλλιά με μαλλιά ή καλύτερα μαλλιά με ράσα, γιατί ο ένας είναι παπάς. Κλωτσιές, χαστούκια, βρισιές και τα ράσα του παπά έγιναν κουρέλια. Τελικά κατέληξαν στο αυτόφωρο. Τι σου λέει τώρα ο φίλος σου στο τηλέφωνο και φωνάζεις:
«Αν είναι δυνατόν! Τι μου λες μωρέ; Έγινε αυτό στο δικό μας Εκλογικό Τμήμα; Δηλαδή ο πατέρας της υποψήφιας Δημοτικής Συμβούλου που ήταν στην Εφορευτική Επιτροπή, με πονηρό τρόπο όπου μπορούσε, «σταύρωνε» και την κόρη του στα Ψηφοδέλτια, κάτω από τη μύτη των άλλων; Κόντεψε, δηλαδή να τη βγάλει και πρωθυπουργό ο απατεώνας…
Τι έπαθες …σε ρωτώ; Θα σκάσεις από τα γέλια. Σταμάτα και πάρε βαθιά ανάσα. Έγινε τέτοιο πράγμα; Τι θα δω ακόμα, Θεέ μου, σ΄ αυτές τις εκλογές; Ο αρχηγός μεγάλου κόμματος, τυφλωμένος από τα φλας των φωτογράφων μπήκε γελαστός στο παραβάν, βγήκε γρήγορα κρατώντας το φάκελό του και πηγαίνοντας προς την κάλπη για να τον κλείσει (το φάκελο), άρχισε να γλείφει και να σαλιώνει την άκρη του ανοιχτού μέρους, όπως κάναμε κάποτε στον περασμένο αιώνα και αφού το «έβρεξε» καλά, αντί να ξεκολλήσει και να τραβήξει να βγάλει την σαλιωμένη ταινία, προσπαθούσε να κολλήσει την ανοιχτή άκρη του φακέλου από τα σάλια που είχε. Ευτυχώς που κάποιος που ήταν κοντά του, του είπε να βγάλει την ταινία και να τον κλείσει. Κι εκείνος γέλασε! Και αστειευόμενος είπε: «Τελικά θα τον έριχνα ανοιχτό…». Τι βλακεία κι αυτή! Αφού δεν έφαγε την ταινία, πάλι καλά… Αποχώρησε καταχειροκροτούμενος από τους ψηφοφόρους του που καμάρωναν για τον πανέξυπνο αρχηγό τους και πιθανόν και αυριανό Πρωθυπουργό, που σίγουρα ξέρει πολύ καλά …να γλείφει.
