Δεν είναι ένα ούτε δύο τα μέρη που θα ήθελα να ταξιδέψω. Ζηλεύω να φθάσω σε διάφορους τόπους. Να δω άλλους ανθρώπους. Να γνωρίσω τη ζωή τους. Να μάθω την ιστορία τους από το ίδιο τους το στόμα. Γιατί η ιστορία τους από τους ίδιους έχει άλλη χάρη. Νόμισμα με άλλη όψη. Όχι την επίσημη που παίρνει στα χαρτιά από εκείνους που κάθονται και ψιλοκοσκινίζουν τα γεγονότα για να εύρουν αιτία και αφορμή.
Να είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να ιδώ, που δεν τι να πρωτοδιαλέξω για να ικανοποιήσω τον εαυτό μου και την περιέργεια σας.
Γι’ αυτό κάθομαι και δαγκώνω πολύ ώρα την άκρη του στυλογράφου μου, μια και καταργήθηκε ο κονδυλοφόρος με το μελάνι και το πενάκι.
Σαν κινηματογραφική ταινία περνούν από το μυαλό σειρά από σκέψεις χωρίς καμία να στέκεται.
Πρέπει όμως. Κάνω μια προσπάθεια και συγκρατώ στο δίχτυ κάτι και ελάτε να ιδούμε τι είναι αυτό και τι λέγει.
Λέγει λοιπόν, πως θα ήταν καλά, αν τώρα το καλοκαίρι ταξίδευα στην Κρήτη.
Εκεί βρίσκω πως θα ένιωθα ικανοποίηση. Έχω κρατήσει ζωηρά στο νου μου το υπέροχο αυτό νησί με την τόση ιστορία και τον θαυμάσιο πληθυσμό του.
Έχω ακούσει χίλια δυο πράγματα για τον ηρωισμό του πληθυσμού του. Και φαντάζομαι τους ηρωικούς Κρητικούς να αγωνίζονται στη ζωή, άλλα και για την ελευθερία τους.
Φαντάζουν στο νου μου οι σιδερόφρακτοι πολεμιστές της Βυζαντινής Εποχής, να πατούν το πόδι τους στο νησί για να διώξουν τους βαρβάρους κατακτητές.
Ύστερα βάζω με το νου μου τα άλλα χρόνια που εχρειάθησαν για να μείνει το νησί ελεύθερο και ελληνικό. Και φθάνω στα τελευταία χρόνια που οι γενναίοι Κρητικοί επολέμησαν κατά των βαρβάρων της Ευρώπης.
Πόσο αίμα έχυσαν αντιμετωπίζοντας την ανθρώπινη υπερδύναμη, που έστελνε ο τύραννος, για να καταλάβει τη μεγαλόνησο.
Μα δεν είναι μόνο το θέμα της σύγχρονης ιστορίας που μου ξανάβει το μυαλό. Είναι κάτι άλλο που έχει σχέση με μια άλλη εποχή, ώστε να χάνονται στα χνάρια της.
Πρόκειται για την εποχή του Θησέως και του Μίνωα. Γι αυτή την εποχή που άφησε ζωηρό το πέρασμα της με έργα, που καταπλήσσουν τον σύγχρονο άνθρωπο.
Θέλω να πάω να ιδώ το λαβύρινθο. Το παλάτι του βασιλιά, που ήταν πραγματικός λαβύρινθος.
Ήταν μου είπαν ένα τεράστιο οικοδόμημα, πολύ μεγαλύτερο σε όγκο και έκταση από κάθε άλλο σύγχρονο.
Είχε τρία πατώματα με αναρίθμητα πατώματα το καθένα.
Είχε αποθήκες για τα σιτηρά και τεράστια πιθάρια για το λάδι. Είναι τόσο μεγάλα αυτά, ώστε μπορεί να πνιγεί εκεί μέσα κι ο πιο ψηλός άνθρωπος. Μα εκείνο που έχει πιο μεγάλη αξία είναι τα χρώματα των τοίχων και των δαπέδων και οι παραστάσεις. Αυτά είναι ασύλληπτου αξίας και αδιανόητα. Γιατί αν και έχουν περάσει από τότε μερικά χιλιάδες χρόνια παραμένουν αναλλοίωτα και τόσο φρέσκα, ώστε νομίζεις πως έγιναν από σύγχρονο τεχνίτη μόλις χθες. Και η τέχνη είναι τόσο λεπτή που την ζηλεύει και ο καθένας σημερινός καλλιτέχνης. Μου είπαν ότι υπάρχει μια ζωγραφιά, που οι εργάτες, οι οποίοι έσκαβαν όταν την είδαν, την είπαν «Παριζιάνα».
Της έδωσαν το όνομα αυτό γιατί παραλλάζει από μια σύγχρονη γυναίκα στην καλαισθησία και μάλιστα από το Παρίσι.
Καταπληκτική είναι γενικά όλη η οικοδομή του ανάκτορου. Και είναι περίπλοκη τόσο πολύ, ώστε όποιος έμπαινε μέσα ήταν δύσκολο να ξαναβγεί, αν δεν είχε κάποιον να τον οδηγήσει στην έξοδο. Έτσι εξηγείται το γιατί εχρειάσθη τον μίτων της Αριάδνης, για να βγει από κει μέσα και να αποκαλύπτεται τι ήταν αυτός ο λαβύρινθος.
Έχω και άλλα πολλά για την εποχή. Είναι έργα διάφορα από κάθε λογής μέταλλο, που εβρίσκονται στο μουσείο του Ηρακλείου. Αυτά είναι διάφορα κομψοτεχνήματα τόσο λεπτά και υπέροχα, ώστε ν’ αποτελέσουν κοσμήματα και της πιο εξελιγμένης σύγχρονης γυναίκας, χωρίς να υπάρχει ανταγωνισμός.
Μαζί μ’ αυτά υπάρχουν και όπλα πανάρχαια, ξυράφια και καθρέπτες και άλλα ποικίλα.
Μ’ αυτά όλα αυτά στο νου μου σκέπτομαι πως και τα χρόνια εκείνα δεν θα ήταν άσχημα για τους ανθρώπους που ζούσαν στα μέρη αυτά. Άλλα δεν μπορώ να γράφω να γράφω, όσα έχω ακούσει και μου ξάναψαν την επιθυμία να ταξιδέψω.
Εκείνο που νομίζω πώς πρέπει να τονίσω είναι ο θαυμασμός μου προς τους προγόνους μας και πως δίκαια η πατρίδα μας θεωρείται πηγή του πολιτισμού.
Και αυτό με κάνει να υπερηφανεύομαι, γιατί γεννήθηκα Έλληνας. Δεν είναι ασήμαντο αυτό.
Ανδρέας Φ. Βασιλείου
Επίσημος Σχολικός Σύμβουλος, Ειδικός Παιδαγωγός, Πολιτικός Επιστήμονας
