Το πρώτο κουδούνι χτύπησε στα σχολεία των Βορείων Προαστίων πριν από δέκα μέρες, αλλά μαθητές και εκπαιδευτικοί μπήκαν στις αίθουσες με σημαντικές ελλείψεις, σε αρκετές περιπτώσεις. Το αντίθετο, βέβαια, θα συνιστούσε είδηση!
Αν και τα προβλήματα με την κάλυψη θέσεων των εκπαιδευτικών δεν είναι τόσο οξυμένα, τουλάχιστον, σε σχέση με ό,τι συμβαίνει σε άλλες περιοχές της χώρας, και με το υπουργείο Παιδείας να δηλώνει ότι στα τέλη Σεπτεμβρίου τα κενά θα έχουν περιοριστεί στο 1%, εντούτοις, οι Δήμοι και τα τεχνικά τους συνεργεία θα πρέπει να σπεύσουν για να καλύψουν άλλου είδους κενά.
Επιφορτισμένοι, καθώς είναι, με αρμοδιότητες κατασκευής, διαχείρισης και βελτίωσης των υλικοτεχνικών υποδομών του εθνικού συστήματος της πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας Παιδείας και ιδιαίτερα με τη συντήρηση, την καθαριότητα και τη φύλαξη των σχολικών κτηρίων, καλούνται να αντιμετωπίσουν με την έναρξη της σχολικής χρονιάς προβλήματα άλλα μικρά, άλλα μεγαλύτερα και σοβαρότερα, για τα οποία θα έπρεπε να είχαν ευαισθητοποιηθεί νωρίτερα. Ωστόσο, το «πακέτο» των έργων και των παρεμβάσεων που θα πρέπει να γίνουν στα σχολεία είναι μεγάλο και εφόσον θέλουν οι νέες διοικήσεις να εξασφαλίσουν αξιοπρεπείς συνθήκες φιλοξενίας και εκπαίδευσης, θα πρέπει να βάλουν «βαθιά το χέρι στην τσέπη», κατόπιν διαβούλευσης και με τη σχολική κοινότητα αλλά και με προτεραιότητα ως προς τη χρηματοδότησή τους, μεταξύ άλλων δημοτικών έργων, στους προϋπολογισμούς τους.
Προβλήματα που έχουν να κάνουν με την ανεπάρκεια και έλλειψη σχολικών αιθουσών, συνθήκες επικινδυνότητας εντός και εκτός αυτών, αλλά και με επείγουσες λειτουργικές ανάγκες των σχολικών μονάδων που θα πρέπει να καλυφθούν άμεσα και για τα οποία χρειάζονται να γίνουν πολλά ακόμα. Ακατάλληλα, μέχρι και ετοιμόρροπα κτίσματα εντός των σχολικών μονάδων, προκάτ αίθουσες τύπου ISOBOX, απαράδεκτα ή ανύπαρκτα γυμναστήρια, αίθουσες που στάζουν, προβλήματα υγιεινής με σκουριασμένες τουαλέτες, είναι μερικά από τα θέματα που αναδεικνύει σήμερα η ΑΜΑΡΥΣΙΑ σε σχολικά κτήρια των Βορείων Προαστίων.
Πολλά από τα κτηριακά προβλήματα είναι χρονίζοντα, κυρίως, σε παλαιότερα κτίσματα, ενώ οι καταργήσεις σχολικών μονάδων -σε ορισμένες περιπτώσεις-, τη στιγμή που τα σχολεία στα Βόρεια Προάστια χρειάζεται να υποδεχτούν ένα «νέο κύμα» μαθητών από τα ιδιωτικά σχολεία, δημιουργεί την ανάγκη προσθήκης ή διαμόρφωσης επιπλέον αιθουσών. Αλλά και η αύξηση των μαθητών ανά τάξη προκαλεί μια ασφυκτική κατάσταση, καθώς υπάρχουν σχολεία που τείνουν να υπερβούν τα έτσι κι αλλιώς απαράδεκτα όρια του υπουργείου (25+10%), χωρίς να έχουν καμία δυνατότητα να δημιουργήσουν νέο τμήμα.
Οι Ενώσεις και οι Σύλλογοι Γονέων εξακολουθούν να διεκδικούν δυναμικά μερίδιο έργων από το Τεχνικό Πρόγραμμα των Δήμων, τη στιγμή που ο αγιασμός στα σχολεία έδωσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία στους δημάρχους για νέες υποσχέσεις με την έναρξη της σχολικής χρονιάς. Πάντως, τα προβλήματα δεν μπορούν να κρυφτούν ούτε με «μπαλώματα», ούτε και με ευχολόγια. Οπότε και το ερώτημα παραμένει: Και μετά τον αγιασμό, τι θα γίνει με τα σχολεία; Ποιες είναι οι προτεραιότητες των δημοτικών αρχών και πιο είναι το πλάνο τους για την επίλυση σοβαρών και επειγόντων θεμάτων που σχετίζονται με την ομαλή λειτουργία των σχολείων;
