Με τη δέουσα σοβαρότης
Όλα τα περίμενα από τη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ότι θα έβαζε έναν άντρα ανάμεσα σε μένα και τη γυναίκα μου, δεν το περίμενα.
Αυτό μου είπε ο φίλος μου ο Θανάσης και ομολογώ ότι στην αρχή δεν το κατάλαβα. Όταν όμως μου είπε ότι η Φιλιώ (εκ του Γαρουφαλιά, Φαλιά, Φιλιώ) δεν τον αφήνει να μιλάει, ούτε τον ακούει, όταν στην τηλεόραση βγαίνει ο υπουργός Οικονομικών κ. Βαρουφάκης, τότε πραγματικά τον λυπήθηκα.
Άκου Θανάση μου, του είπα, καλύτερα να μη σε αφήνει να μιλάς όταν εμφανίζεται ο Βαρουφάκης, παρά να σου το κάνει αυτό, όταν εμφανίζεται ο Καμμένος.
Και για να τον παρηγορήσω περισσότερο, του θύμισα τον κοινό μας φίλο το Χρήστο, του οποίου η γυναίκα του η Γωγώ (εκ του Γεωργία), δεν τον αφήνει να βγάζει κιχ, όταν βλέπει στην τηλεόραση τον υπουργό Εθνικής Αμύνης κ. Καμμένο.
Εντάξει, υπάρχουν και ζευγάρια που παραμένουν δεμένα, επειδή έχουν κοινά βίτσια, μου είπε ο Θανάσης και ομολογώ ότι με τάπωσε, όπως λένε και στο μπάσκετ. Προτιμότερος ο Βαρουφάκης από τον Καμμένο.
Καλύτερα να ακούς ένα «με το 70% του μνημονίου συμφωνούμε» από τον υπουργό Οικονομικών, παρά να ακούς από τον υπουργό Άμυνας, τη φράση «δούλευε ο πατέρας μου και πλήρωνε και φόρους» όταν του λένε ότι «ποτέ δεν δούλεψε ο ίδιος».
Για τα κοινά βίτσια όμως, που είπε ο Θανάσης, δεν τον ρώτησα. Είχα δει και την ταινία «50 αποχρώσεις του γκρι» και δεν ήθελα να γυρίσω τη κουβέντα στα σεξουαλικά.
Κατάλαβες τι εννοώ; Επέμεινε ο Θανάσης. Και επειδή τον κοίταξα με απορία, μου θύμισε, ότι λέγοντας «κοινά βίτσια», εννοούσε ότι το ζεύγος Χρήστος – Γωγώ πιστεύουν στους ΑΝΕΛ και ο ένας συμπαθεί τον κ. Καμμένο, ενώ η άλλη τον κ. Ζουράρι.
Κι εγώ φαντάστηκα τη Γωγώ, να έρχεται σε οργασμό (όπως η Μεγκ Ράιαν στην ταινία «Όταν ο Χάρυ γνώρισε τη Σάλυ») ακούγοντας τον κ. Ζουράρι να λέει στη Βουλή: «Έρχομαι από μακριά. Οι συλλέκτριες των κρόκων της Θήρας πορεύονται πλάι μου, κι από κοντά, παγεμένες με τον άνεμο το βόρειο, οι Μυροφόρες, ωραίες μες στα τριαντάφυλλιά τους και τη χρυσή των αγγέλων αντανάκλαση».
Αλλά ο φίλος μου ο Θανάσης, διέκοψε την κινηματογραφική μου αναπόληση, θυμίζοντάς μου τις δηλώσεις του κ. Καμμένου όταν σχολίαζε τις προγραμματικές δηλώσεις του πρωθυπουργού και πώς θα τις πάρουν οι εταίροι μας: «Δεν θα πέσουμε στα τέσσερα. Είμαστε ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος. Αν τους αρέσουν έχει καλώς». Και σε ερώτηση για το πού θα βρεθούν τα χρήματα για την υλοποίηση των εξαγγελιών της κυβέρνησης, σχολίασε: «Πάντως, δεν θα βγούμε στη βίζιτα».
Και μη μου στείλει πάλι μήνυμα, ο αναγνώστης Ε. Γ. παραπονούμενος ότι ασχολούμαι με βίτσια και όχι με ουσιαστικά θέματα (του είχε κακοφανεί που έγραφα την προηγούμενη βδομάδα για την έλλειψη γραβατών).
Θα του απαντήσω όπως ο κ. Ζουράρις, που είπε «Υπάρχει καιρός του λέγειν, του ψέγειν και του υμνείν». Η στήλη εδώ και 25 χρόνια, ποτέ δεν ήταν του «υμνείν», αλλά του «λέγειν, του ψέγειν και του σατιρίζειν».
Επίσης, αγαπητέ μου Ε.Γ. εξόφλησα και τον ΕΝΦΙΑ 2014 και πρόλαβα την παράκληση του πρωθυπουργού να πάμε να τον πληρώσουμε. Αν άκουγα το παλιό «δεν πληρώνω, δεν πληρώνω», δεν θα έπρεπε να τον πλήρωνα ποτέ. Καταλάβατε;
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
