Η Ρωσία επανέρχεται στην Ορθοδοξία
Οι μαύρες μέρες πέρασαν για τη Ρωσία. Ο χριστιανισμός επανέρχεται και αποτελεί τον εγγυητή της ενότητας του ρωσικού λαού. Η αίσθηση αυτή δεν αποτυπώνεται μόνο στην ανέγερση εκκλησιών αλλά και στις σχέσεις της εκκλησία με το κράτος και την εκπαίδευση. Ενδεικτικά από τις περίπου 7 χιλιάδες ενοριών που αριθμούσε η Ρωσία στις αρχές του 1990, στα μέσα του 2000 αριθμούσε περισσότερες από 25 χιλιάδες ενορίες. Ενώ σε εξέλιξη βρίσκεται πρόγραμμα «200 ναοί της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας» και αφορά ανέγερση ιερών ναών στη Μόσχα
Τη διετία 2009-2011 εφαρμόστηκε πιλοτικά σε περίπου δέκα χιλιάδες σχολεία σε 21 περιοχές της χώρας το μάθημα «Αρχές Ορθόδοξου Πολιτισμού». Δεν κρύβω ότι οι παραδοσιακές μας εθνικές αξίες πάντα ήταν θεμέλιο για να διατηρείται στην πολυεθνική χώρα δήλωσε ο τότε πρόεδρος της Ρωσίας Μεντβέντεφ κατά την συνάντησή του τον Νοέμβριο του 2011 με τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο. Το πρόγραμμα θεωρήθηκε επιτυχές και από το σχολικό έτος 2012-2013 και από την Δ’ τάξη δημοτικού εισήχθη στα σχολεία ως υποχρεωτικό μάθημα η θρησκευτική και ηθική διδασκαλία. Οι μαθητές, ανάλογα την καταγωγή και την οικογενειακή τους καταγωγή και την οικογενειακή τους παράδοση, μπορούν να επιλέξουν την παρακολούθηση μαθημάτων στην Ορθόδοξη Χριστιανοσύνη, Ισλάμ, Ιουδαϊσμό καθώς και Αβρααμικές θρησκείες. Σκοπός του προγράμματος είναι η ηθική διαπαιδαγώγηση των μαθητών και η εμπέδωση στις πολιτιστικές και θρησκευτικές ιδιαιτερότητες της πολυεθνικής Ρωσίας ώστε να γίνουν σεβαστές και να διασφαλιστούν οι παραδόσεις. Σύμφωνα με την Ορθόδοξη Παράδοση έδειξαν ενδιαφέρον 428.000 μαθητές, ενώ για τον Ισλαμικό Πολιτισμό έδειξαν ενδιαφέρον 286.000 μαθητές.
115 χώρες καταδίκασαν τον Ναζισμό
Έχω μια επικοινωνία με μια κίνηση που λέγεται “Κοινωνία” που υποστηρίζει πως είναι πολιτική παράταξη, η οποία εκδίδει ένα έντυπο με τον τίτλο “Κοινωνία”. Διαβάζω λοιπόν στο έντυπο αυτό πως στις 21/11/2014 κατατέθηκε ψήφισμα στη Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ από ομάδα κρατών με προεξέχουσα την Ρωσία, το οποίο καλούσε τα κράτη – μέλη να καταδικάσουν τα φαινόμενα επανεμφάνισης και ηρωοποίησης του ναζισμού, τόσο με μορφή νεοναζιστικών κινημάτων σε διάφορες χώρες (χωρίς να τις κατονομάζει) όσο και με προσπάθειες άρνησης των εγκλημάτων του ναζισμού και αναθεώρησης των ιστορικών δεδομένων του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το ψήφισμα πέρασε με συντριπτική πλειοψηφία 115 χωρών υπέρ, 55 αποχών, κυρίως κρατών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και της Δύσης, ενώ τρεις χώρες, οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Ουκρανία ψήφισαν εναντίον. Το Ισραήλ στήριξε την υιοθέτηση του ψηφίσματος.
Η Ελλάδα ήταν μεταξύ των χωρών που απείχαν από την ψηφοφορία.
Ο Καναδάς δικαιολόγησε την απόφαση του να καταψηφίσει ως πράξη συνέπειας προς την προηγούμενη στάση του να μη δεχθεί ούτε τα συμπεράσματα της διεθνούς διάσκεψης εναντίον του ρατσισμού, που έγιναν στην πόλη Ντέρμπαν της Νοτίου Αφρικής -επειδή κατά την γνώμη του- θεωρήθηκαν προκατειλημμένα απέναντι στον Σιωνισμό. Η δικαιολογία αυτή βέβαια έπασχε διότι το ίδιο το Ισραήλ υπερψήφισε την πρόταση.
Η Ουκρανία, μια χώρα στο έδαφος της οποίας συντελέστηκαν μερικά από τα φρικτότερα εγκλήματα του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου από τα ναζιστικά στρατεύματα κατά του ντόπιου πληθυσμού, με εκατόμβες εκτελεσθέντων ιδίως μεταξύ των Εβραίων, δικαιολόγησε την άρνησή της να ψηφίσει εναντίον της πρότασης επειδή δεν συμπεριλάμβανε την καταδίκη του σταλινισμού και του νεοσταλινισμού από τον οποίο -όπως υποστηρίζουν επίσης- υπέφερε η χώρα τους.
Σικελία και Ελλάδα
Λίγα λόγια για τη Μεγάλη Ελλάδα. Στις Συρακούσες υπήρχε ο ναός της Αθηνάς, ο οποίος έγινε μετ’ έπειτα της Παναγιάς. Στον Ακράγαντα υπήρχε ο ναός του Ολυμπίου Διός. Κι’ αυτός μεταβλήθηκε σε χριστιανικό, όπως και ο ναός του Ηρακλή.
Η Σικελία έγινε στη συνέχεια ο σιτοβολώνας της Ρώμης. Έκτοτε η Ελλάδα συρρικνώθηκε, η Μεγάλη Ελλάδα έπαψε να υπάρχει. Υπάρχει μόνο η προσδοκία του ελληνικού λαού, αλλά στο μυαλό των φαντασιόπληκτων. Ότι χάνεις από αδιαφορία δεν το ξανακερδίζεις ποτέ!
Έτσι εξανεμίσθηκε η Μεγάλη Ελλάδα που περιλάμβανε όλη την αποχωρήσασα Ελλάδα, που τελικώς προσαρτήθηκε στην Ιταλία, στην τότε Ρωμαϊκή αυτοκρατορία. Όταν χάνεις κάτι είτε από την δική σου κυριαρχία είτε από την αδιαφορία σου να το παλέψεις τότε έχεις καταντήσει αυτό που βιώνει η σημερινή Ελλάδα.
