Πολύ συχνά η καθημερινότητα μάς οδηγεί απέναντι σε ανθρώπους που μιλούν μαζί μας και μας χαμογελούν και ενώ θα έπρεπε αυτό το χαμόγελό τους να μας γεμίσει ευχάριστα συναισθήματα, συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο. Το χαμόγελό τους μας φοβίζει και μας εξοργίζει, γιατί είναι βλοσυρό, περιπαικτικό και κυνικό και γιατί κρύβει σαρκασμό και μοχθηρότητα. Έτσι μάθαμε να λέμε και εμείς το όνομά του, όπως το έλεγαν πριν από αιώνες οι αρχαίοι μας πρόγονοι: «Αυτός έχει… σαρδόνιο χαμόγελο».
Πριν από λίγες ημέρες είδα στην τηλεόραση τον π. Υπουργό Οικονομικών κ. Γιάνη Βαρουφάκη, να τον πλησιάζει ένας οργισμένος χρεοκοπημένος πολίτης και να του λέει τα γνωστά παράπονα:
«Γιατί Υπουργέ μάς φτάσαμε σε τέτοια κατάσταση; Η αγορά έχει πεθάνει. Έκλεισα το μαγαζί μου, πτώχευσα όπως και χιλιάδες άλλοι βιοπαλαιστές. Οι Τράπεζες κλειστές, τρεις εβδομάδες τώρα, μας έδωσαν τη χαριστική βολή. Χρωστούμε παντού. Ρευστό δεν υπάρχει. Ο κόσμος πεινά, αρρωσταίνει, αυτοκτονεί… Γιατί Υπουργέ, μας ρίξατε στον γκρεμό;…», και άλλα πολλά συνέχισε να λέει ο άνθρωπος και κατέληξε: «Εσείς Υπουργέ μου, θα μπορούσατε με τα απάνθρωπα μέτρα που πήρατε, να κρατήσετε ζωντανή την επιχείρησή σας αν βρισκόσασταν στη θέση μας;»
Ο Υπουργός που στεκόταν απέναντί του σαν άγαλμα, γεμάτος αλαζονεία και υπεροψία, τον άκουγε με ένα παγωμένο χαμόγελο που απλωνόταν σε όλο του το πρόσωπο και του απαντούσε πότε πότε με κάποιες άγνωστες κουβέντες που κανείς δεν καταλάβαινε, μέχρι που όπως φάνηκε βαρέθηκε τον ανούσιο διάλογο και, κοιτάζοντας κατάματα τον άνθρωπο που διαμαρτυρόταν, του απάντησε με ένα σαρδόνιο χαμόγελο στην ερώτησή του, δηλαδή, αν ήταν στη θέση του θα μπορούσε με τέτοιες δραματικές οικονομικές συνθήκες να κρατήσει ζωντανή την επιχείρησή του;
«Όχι… Όχι…, δεν θα μπορούσα…». Αυτά είπε, έκανε στροφή και απομακρύνθηκε με περιπαικτικό ύφος απλωμένο στο πρόσωπό του, αγέρωχος και νάρκισσος, ίδιος με πολλούς ανθρώπους που όταν μιλούν, είναι σα να συγχαίρουν τον εαυτό τους, δωρίζοντας στον συνομιλητή τους μόνο ένα σαρδόνιο χαμόγελο.
Η σκέψη μου, όπως τον έβλεπα να φεύγει, είχε κολλήσει σε δύο πράγματα: Στην ηρεμία του π. Υπουργού και στο παράξενο χαμόγελό του. Ο Γιάνης Βαρουφάκης, ως επιστήμων, είναι γνωστοί οι σπουδαίοι τίτλοι των σπουδών του και οι πανεπιστημιακές έδρες στις οποίες δίδαξε. Ως πολιτικός, κινητοποίησε και αναστάτωσε τη ζωή του πολιτικού χώρου, της κυβέρνησης, της αντιπολίτευσης, των δανειστών, των Eurogroup, των διαπραγματεύσεων…, και όχι μόνο. Πολλές φορές αμφισβητήθηκε για τη σοβαρότητα και την αποτελεσματικότητα των εισηγήσεων και των πράξεών του, κατηγορήθηκε για τις παράτολμες προτάσεις που έκανε –ότι θα γκρεμοτσακιζόταν η Ελλάδα στα βράχια της καταστροφής- , οδήγησε το πλοίο με τις σοβαρές και επείγουσες διαβουλεύσεις της χώρας μας και των θεσμών αργά, πολύ αργά, σαν να το έσερνε συνειδητά στη θάλασσα, με τα κουπιά μιας μικρής βάρκας που έμπαζε από παντού νερά, με συνέπεια να μην το φτάσει πουθενά και να χαθούν από αυτές τις προμελετημένες του καθυστερήσεις αρκετά δις ευρώ. Ακόμα προκάλεσε τους Εταίρους και με τις προσωπικές του επιλογές, όπως, αταίριαστο για το χώρο των διαβουλεύσεων ντύσιμο, προκλητική προβολή όπως ειρωνείες, ουάου, κ.α., το καθισιό του κάτω –σαν παιδάκι- στα σκαλοπάτια στη συνεδρίαση της Βουλής, αμέτρητες συνεντεύξεις, φωτογραφίσεις και εμφανίσεις που έκανε καθημερινά και πάντα με το ανεξήγητο χαμόγελο του «πολύξερου» ανθρώπου, που είναι σα να σου φωνάζει από μακριά ότι «εγώ είμαι ο πρώτος και κανένας άλλος. Εγώ είμαι αυτός που κινεί όλα τα νήματα, κρυφά ή φανερά, γι αυτό –θαυμάστε με!».
Και τώρα αδυνατώ να καταλάβω το επικίνδυνο μπέρδεμα που έχει θολώσει το μυαλό μας, έχει διασπάσει το κόμμα που κυβερνά, έχει φέρει σε αδιέξοδο τα κόμματα της αντιπολίτευσης, με αποτέλεσμα να παραδέχονται στο χάος των ψηφοφοριών που έγιναν για την επίτευξη της συμφωνίας, για τα προαπαιτούμενα κλπ…, τρελά πράγματα, όπως: «Δε συμφωνώ με την κυβέρνηση, αλλά την ψηφίζω για να μην πέσουν τα μέτρα» και ταυτόχρονα οι άλλοι: «Δε συμφωνώ με τα μέτρα, αλλά τα ψηφίζω για να μην πέσει η κυβέρνηση».
Ο π. Υπουργός Οικονομικών, πάντα με το γνωστό του χαμόγελο, εξακολουθεί να μιλά πολύ και να ρίχνει βόμβες που πυροδοτούν την οργή και την αγανάκτηση. Με αξιοπιστία μηδέν στα λόγια και στις πράξεις του, προκαλεί την πλήρη σύγχυση ψηφίζοντας στην πρώτη ψηφοφορία της Βουλής ΟΧΙ, στη δεύτερη ΝΑΙ και για τα προαπαιτούμενα ψηφίζει ΠΑΡΩΝ. Και δεν σταματά εδώ. Κάνει δηλώσεις καυστικές και ειρωνικές σε κάθε ευκαιρία που θα του δοθεί εξοργίζοντας τους πάντες, Έλληνες και ξένους.
