Άφησα να κοπάσει ο θόρυβος από τη δήλωση του υπουργού Παιδείας κ. Φίλη ότι δεν έγινε γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους, προκειμένου να εκφράσω τη γνώμη μου πάνω σ’ αυτό το τόσο σημαντικό θέμα. Ως μάχιμη καθηγήτρια στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση έχω ζήσει «στο πετσί μου» τις θητείες αρκετών υπουργών Παιδείας πλέον, και δεν έχω λόγο να κάνω συγκεκριμένη απαρίθμηση. Εκείνο όμως που έχω να πω είναι το εξής: δυστυχώς κανένας δεν στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων και των απαιτήσεων που προκύπτουν από την ανάληψη του συγκεκριμένου υπουργείου το οποίο θα έλεγα ότι είναι υψηλής, υψηλότατης ευθύνης και σπουδαιότητας.
Η Ελλάδα δεν είναι ένα οποιοδήποτε μικρό εθνικό κράτος, είναι γένος, είναι ιδέα, είναι πολιτισμός, και βάση του πολιτισμού είναι η Παιδεία. Η Ελλάδα έχει ένα τεράστιο ιστορικό παρελθόν από το οποίο προκύπτουν περισσότερα βάρη παρά ελπίδες. Το έχουν υπόψη τους αυτό, εκείνοι που αναλαμβάνουν ανενδοίαστα τη θέση του υπουργού Παιδείας; Δεν είμαι αφελής να πιστεύω ότι ένας στοχαστής αποδεδειγμένης αξίας και εγνωσμένου κύρους, ένας μεγάλος Έλληνας παιδαγωγός και φιλόσοφος, ένας πνευματικός άνθρωπος από εκείνους που διαθέτει αυτός ο τόπος, θα μπορούσε να γίνει υπουργός Παιδείας. Άλλοι είναι οι μηχανισμοί που αναδεικνύουν τους υπουργούς, και αυτοί που τους διαθέτουν, τους γνωρίζουν. Δεν μπορώ όμως να μην επισημαίνω τα ολισθήματα των τελευταίων υπουργών σε αυτή τη νευραλγική θέση: μια υπουργός κλείνει τις σχολικές βιβλιοθήκες, ένας άλλος απολύει καθηγητές. Ωραίοι υπουργοί και ωραίοι πατριώτες. Ωραίοι Έλληνες.
Θυμάμαι την κ. Ρεπούση και το υπέροχο βιβλίο της, το οποίο υποθέτω ότι με αδιαφανείς διαδικασίες κατόρθωσε να επιλεγεί ως διδασκόμενο σχολικό εγχειρίδιο. Αν οι διαδικασίες ήταν διαφανείς, της ζητώ συγγνώμη. Η αξιότιμη αυτή κυρία λοιπόν μας δίδαξε ότι στη Σμύρνη το 1922 δεν έγινε σφαγή, έγινε «συνωστισμός». Αναρωτιέμαι αν θα είχε αυτό το χαμόγελο που έχει, και αυτά τα σηκωμένα φρύδια, αν η μοίρα το είχε φέρει να βρεθεί η ίδια εκεί τότε «συνωστισμένη». Από την πλευρά των Ελλήνων και όχι των Τούρκων, βεβαίως βεβαίως.
Και ερχόμαστε στο τωρινό υπουργό, τον κ. Φίλη. Για να μην υστερήσει σε ανθελληνικότητα, έκανε και αυτός τη δήλωσή του. Δεν έκαναν λέει οι Τούρκοι στους Ποντίους γενοκτονία, έκαναν εθνοκάθαρση. Αψήφησε τη Βουλή των Ελλήνων που αναγνώρισε το γεγονός της γενοκτονίας των Ποντίων, αψήφησε την ίδια την ιστορική μνήμη χιλιάδων, εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που έζησαν στη σάρκα τους τα γεγονότα ή τους τα εξιστόρησαν εκείνοι που τα έζησαν. Και ο άνθρωπος αυτός έχει την Παιδεία της Ελλάδας στα χέρια του, και τις τύχες της. Από την ύλη του μαθήματος Πολιτική Παιδεία της Α’ Λυκείου έχουν αφαιρέσει την αναφορά στις έννοιες της φιλοπατρίας και του πατριωτισμού και μειώνουν διαρκώς τις ώρες της ιστορίας. Τυχαίο; Δε νομίζω.
Θλίβομαι ως άνθρωπος και ως Ελληνίδα, όταν καταπατούνται και διαστρεβλώνονται τόσο κατάφωρα τα ιερά και τα όσια. Θλίβομαι όταν βλέπω τη χώρα μου, ουραγό της Ευρώπης, μιας Ευρώπης που η Ελλάδα δημιούργησε. Τη στιγμή που άλλα κράτη και άλλοι λαοί δεν ανέχονται μύγα στο σπαθί τους και περιφρουρούν γλώσσα και ιστορία, τα ισχυρότερα στοιχεία ταυτότητας, εμείς ξεπουλήσαμε τα πάντα. Ανεχόμαστε να βεβηλώνουν όσα πιστεύουμε εν ονόματι μιας ύποπτης επιστημοσύνης. Ξένα κέντρα λήψεως αποφάσεων έχουν καταδικάσει αυτή την πατρίδα, αυτή την κοινωνία και αυτό το λαό, στη μνημονιακή υποτέλεια, και δυστυχώς έχουν συμπαραστάτες εγχώριους «ταγούς». Κρίμα.
Βασιλική Πιτούλη, καθηγήτρια και συγγραφέας
