Μας ζάλισαν
Έχω χάσει τ’ αυγά και τα πασχάλια, χριστουγεννιάτικα. Ετοιμαζόμουν να γράψω με την ησυχία μου, το προτελευταίο κομμάτι για το 2015 και να ευχηθώ «Καλά Χριστούγεννα», όταν έλαβα mail από το ατελιέ της εφημερίδας, που κοινοποιείται και σε έναν ακόμα συνάδελφο: «Κύριοι, καλησπέρα σας! Σας παρακαλώ θερμά, μέχρι αύριο το μεσημέρι (εννοεί Τετάρτη), πρέπει να μου στείλετε τις στήλες σας, διότι η εφημερίδα πάει πιεστήριο μια ημέρα νωρίτερα λόγω Χριστουγέννων». Τότε συνειδητοποίησα ότι το φύλλο που διαβάζετε αυτή τη στιγμή, είναι το τελευταίο για το 2015, οπότε… πάνε τα Χριστούγεννα και απομένει ένα Σάββατο μέχρι το τέλος του 2015.
Αγκαλιά με τις κάλπες
Θα ήθελα, μάλιστα, να κάνω και μια σύντομη ανασκόπηση της χρονιάς που φεύγει και φυσικά δεν προλαβαίνω. Άσε που πέρασε σαν σφαίρα ο χρόνος και δεν κατάλαβα πότε ήταν Ιανουάριος, που έγιναν οι εκλογές και ο ΣΥΡΙΖΑ έκανε αριστεροδεξιά κυβέρνηση με τους ΑΝΕΛ και πότε φτάσαμε στο Δεκέμβριο και μετά από δεύτερες εκλογές (για να εμπεδώσουμε), να έχουμε κυβέρνηση Τσίπρα – Καμμένου (που αυτή τη φορά πήδηξε πάνω στο βάθρο και αγκάλιασε τον Τσίπρα, ο οποίος είχε επιστρέψει αλλαγμένος από τις Βρυξέλες).
Κουλουβάχατα
Εν τω μεταξύ, δεν είχαμε προλάβει να πάρουμε μια ανάσα και να πάμε για κανα μπάνιο (αδερφέ), διότι είχαμε και εκείνο το περίεργο δημοψήφισμα, για το οποίο έγραφα μάλιστα, ότι είχε ασαφές ερώτημα και για το οποίο τσάμπα πανηγύριζαν, αφού ότι και να έβγαινε τελικά, το ΝΑΙ θα ίσχυε (είπαμε, είχε επιστρέψει αλλαγμένος). Άσε που το δημοψήφισμα όπως απεδείχθη έγινε για να φύγουν οι αριστεροί από τον ΣΥΡΙΖΑ και να μείνουν οι πρώην πασόκοι.
Η άγνοια κινδύνου
Και με τούτα και με εκείνα, πέρασε ο καιρός και να ’μαστε πάλι εδώ, όπου βρισκόμαστε πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου. Με ένα μνημόνιο επί πλέον, με capital control και με αυστηρότερα μέτρα. Διότι αυτοί που κυβερνούν τώρα, αν δεν απεργούσαν και δεν αντιδρούσαν τότε, θα είχε εφαρμόσει κάποια μέτρα ο Γιωργάκης και κάποια αργότερα ο Αντωνάκης και δεν θα μας έπεφταν βαριά σήμερα. Άσε που όλοι έχουν ψιλοκαταλάβει πλέον, ότι οι συμφοιτητές του κολλεγίου από την Εκάλη, την έκαναν με μικρά πηδηματάκια και άφησαν τον «πρόεδρο του 15μελή» να βγάλει το φίδι από την τρύπα. Διότι αυτοί ήξεραν πως λειτουργεί η ΕΕ, η ΕΚΤ και το ΔΝΤ, ενώ ο «πρόεδρος του 15μελή» ήξερε μόνον από καταλήψεις, όπως φάνηκε.
Δεν ξέρουμε τι μας ξημερώνει
Κι ύστερα κι ύστερα, (μα δεν υπάρχει ύστερα, που λέει και το λαϊκό άσμα), μας προέκυψε και ο πόλεμος στη Συρία, που μας στέλνει πρόσφυγες (και μαζί μ’ αυτούς έρχονται και οι μετανάστες από άλλους λόγους) και να πως πέρασε ένας χρόνος χωρίς λεφτά και θα βγω να πω τα κάλαντα. Και τώρα; Τώρα, μετά τα όσα συνέβησαν και με τις σεναριακές ανατροπές (κοινώς κωλοτούμπες) έχουμε ξενερώσει τελείως και περιμένουμε αποχαυνωμένοι να φύγει το 2015, ελπίζοντας ότι το 2016 θα είναι καλύτερο.
Με τις υγείες μας
Αμ δε, που θα είναι. Πώς θα είναι, όταν συνεχίζουμε να παράγουμε λιγότερα από όσα ξοδεύουμε και όταν συνεχίζουμε να παίρνουμε δανεικά; Να πάλι που επαναλαμβάνομαι. Γι’ αυτό φίλοι μου, ΣΑΣ ΕΥΧΟΜΑΙ ΜΕ ΥΓΕΙΑ ΤΟ 2016. Διότι είδατε τι συμβαίνει στην υγεία, με το ΕΣΥ που έγινε ΕΟΠΥΥ και μετά ΠΕΔΥ και μήπως έχει αλλάξει και δεν το πρόσεξα. Πάντως ότι αρχικά και να βάλουνε, το προσωπικό δεν επαρκεί. Ούτε γίνεται καλύτερο όταν η κυβέρνηση αλλάζει μαζικά προέδρους νοσοκομείων. Σωθήκαμε και η βάρκα γέρνει.
Αγγελος Πολύδωρος
