Από τη στήλη ΕΠΕΑ ΠΤΕΡΟΕΝΤΑ | Γράφει ο Αγγελος Πολύδωρος
Καθόμουν στο τρένο και σκεφτόμουν την «ξηρή καταιγίδα που χτύπησε τη Θάσο», όπως είπε ο πρωθυπουργός μας on camera στην ΕΡΤ1 και χωρίς να το θέλω, το μυαλό μου πήγε στο παρελθόν, σε άλλες φωτιές για τις οποίες υπεύθυνος ήταν ο «στρατηγός άνεμος».
Τις σκέψεις μου, διέκοψε ξαφνικά η συζήτηση των δυο συνεπιβατών απέναντί μου, που μέχρι εκείνη την ώρα γινόταν ψιθυριστά.
«Δεν ξέρω τι λες εσύ, αλλά εμένα ο ΕΝΦΙΑ μού ήρθε μειωμένος φέτος», λέει ο πρώτος χαμογελαστός.
«Και τι μου το λες; Κι εμένα μειωμένος κατά 45 ευρώ μού ήρθε», απαντά ο δεύτερος ουδέτερα.
«Το λέω, γιατί είσαι από αυτούς που τα βλέπεις όλα μαύρα», χαμογελάει ο πρώτος.
«Μαύρα τα βρίσκω ακόμα», εκνευρίζεται ο δεύτερος υψώνοντας τη φωνή του.
«Γιατί ρε φίλε; Δε χαίρεσαι που σου ήρθε μειωμένος;»
«Δεν χαίρομαι. Γιατί εμένα, μπορεί ο ΕΝΦΙΑ να μου ήρθε μειωμένος κατά 45 ευρώ, αλλά ήρθε μειωμένη και η επικουρική μου σύνταξη κατά 105. Tι έχεις να πεις γι αυτό;» ρωτά εκνευρισμένος ο δεύτερος.
«Η επικουρική σου μειώθηκε, όχι η κύρια».
«Και τι μ’ αυτό; Πήρα λιγότερα ή όχι;».
«Σημασία έχει ότι η κυβέρνηση δεν σου μείωσε τη κύρια σύνταξη, όπως είχε υποσχεθεί».
«Μα εδώ μιλάμε για τα 105 ευρώ λιγότερα που πήρα με την επικουρική μου», βγαίνει απ’ τα ρούχα του ο δεύτερος.
«Ναι, αλλά η κύρια σύνταξή σου δεν μειώθηκε. Η κυβέρνηση τηρεί τις υποσχέσεις της. Αυτό να θυμάσαι», επιμένει ο πρώτος κοιτάζοντας θριαμβευτικά εμένα.
Κι εγώ σκέφτομαι, «ξηρή καταιγίδα» από τη μια και «τρικυμία εν κρανίω» από την άλλη. Μπλέξαμε.