Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Η επίσκεψη Μακρόν κατέστη μέγα θέμα και δημιούργησε μεγάλες προσδοκίες. Ασχέτως σημασίας και βαρύτητας των πολύπλευρων επιδιώξεων του προέδρου Μακρόν, τις οποίες θα αναλύσω πιο κάτω, αναμφιβόλως η επίσκεψη αυτή έχει θετικά στοιχεία και είναι προς όφελος της Ελλάδας. Φθάνει να ερμηνεύσουμε σωστά τα λόγια και τις προθέσεις του προέδρου Μακρόν, (ενός τεχνητού προσώπου, που ελπίζουμε να αναδειχθεί ο ίδιος) και να τα αξιοποιήσουμε ρεαλιστικά , υπεύθυνα και στα πλαίσια των ευρωπαϊκών δεδομένων, διότι οι πρώτες υπερβολικές, κατά τη γνώμη μου, ενθουσιώδεις θριαμβολογίες, υπάρχει φόβος να στραφούν ως μπούμεραγκ εναντίον μας και τότε θα τρέχουμε και δεν θα φθάνουμε, που λέει ο λαός.
Γεγονός είναι ότι, μέσα από τον δεινή και τόσο αδύνατη θέση που βρισκόμαστε, εν πολλοίς με ευθύνη της παρούσης κυβέρνησης, κατά τη γνώμη μου επίσης, λόγω των δήθεν «σκληρών διαπραγματεύσεων» που ανέπτυξα και ανέλυσα στο προηγούμενο σημείωμά μου, διαπραγματεύσεις οι οποίες, όχι μόνο δεν υπήρξαν, αλλά αντιθέτως τις προφασιζόταν για να κερδίσει χρόνο να προχωρήσει στις άδηλες και κρύφιες προθέσεις τους, συνυφασμένες με τις ιδεοληπτικές τους προθέσεις, που είχαν όλοι τους στο πίσω μέρος του μυαλό τους. Ευτυχώς για τη χώρα μας, την τελευταία κυριολεκτικά στιγμή, ο πρωθυπουργός, είτε διότι αντιλήφθηκε το λάθος και τον κίνδυνο, είτε διότι φοβήθηκε το «Γουδί», όπως πολλοί ισχυρίζονται, η χώρα μας δεν έπεσε στο γκρεμό, στο χείλος του οποίου στεκόμαστε σε απέλπιδα ισορροπία.
Αντιθέτως, αν είχε πραγματοποιήσει όσα είχε γραπτώς συμφωνήσει στο Γιουρογκρούπ της 20 Φεβρουαρίου του 2015, όπως είχε συστήσει ο γράφων, αμέσως δηλαδή μετά τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, όροι και ενέργειες κατά πολύ ελαφρύτερες συνέπειες σε βάρος των πολιτών, αλλά και κατά πολύ ευκολότερα πολιτικά να εφαρμοστούν, σε σύγκριση με όσα αναγκάστηκε να συμφωνήσει στο Γιουρογκρούπ του Αυγούστου του 2015, δηλαδή το περιβόητο τρίτο Μνημόνιο, η χώρα μας θα ήταν σε πολύ καλύτερη οικονομική και πολιτική κατάσταση, αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ θα είχε θριαμβεύσει. Αλλά ακόμη και αν εκτελείτο έγκαιρα, το τρίτο αυτό Μνημόνιο και χωρίς τις αναγκαστικές προσχηματικές καθυστερήσεις, για εσωτερικές ισορροπίες και εξομάλυνση αντιδράσεων, πάλι θα είμαστε σε καλύτερη κατάσταση από αυτή που σήμερα βρισκόμαστε.
Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια δεινή αδύναμη θέση ανάμεσα στους Ευρωπαίους εταίρους μας και χρειαζόμαστε, μεταξύ άλλων, και την φιλία και την στήριξη περισσοτέρων κατά το δυνατό, ευρωπαϊκών κρατών, όσο η Ε.Ε. δεν προχωρεί στην ολοκλήρωση της ενοποίησης. Πριν από κάθε αναζήτηση στήριξης, είμαστε υποχρεωμένοι να φανούμε υπεύθυνοι και συνεπείς προς τις δεσμεύσεις που αναλάβαμε έναντι των ευρωπαίων εταίρων μας, των δανειστών μας, αν προτιμάτε, όπως ξεκάθαρα το διατύπωσε ο πρόεδρος Μακρόν, έτσι ώστε να εξασφαλίσουμε την δυνατότητά μας να διαβιούμε χωρίς την οικονομική στήριξη κανενός, ούτε αυτή των αγορών, αλλά και να εδραιώσουμε την εμπιστοσύνη των επενδυτών, την μόνη διέξοδο ανάκαμψης, που τόσο έχουμε ανάγκη. Άρα η στήριξη της Γαλλίας δια του Προέδρου της, στηρίζει την Ελλάδα, είναι αναμφισβήτητα θετική και την επικροτούν, θέλω να πιστεύω, όλοι οι Έλληνες. Όμως δεν θα πρέπει να μας διαφεύγουν οι επικρατούσες ισορροπίες των πολιτικών δυνάμεων της Ε.Ε., και η καθιερωθείσα πλέον, γερμανική ηγεμονία και η επικράτηση πάντοτε των δικών της απόψεων.
Πριν ξεκινήσει για την Ελλάδα ο πρόεδρος Μακρόν, είναι βέβαιο εικάζω, ότι υπήρξε συνεννόηση με την Γερμανία. Οι εντυπωσιακές πράγματι εκφράσεις του προέδρου Μακρόν υπέρ της χώρας μας, μετά από προσεκτική ερμηνεία, αναφερόταν στον ελληνικό πολιτισμό και την ιστορία μας, χωρίς άνεση αναφορά στην παρούσα οικονομικο-πολιτική κατάσταση, και ανάμεσα των ωραίων του λόγων, προέτρεπε την κυβέρνηση να εφαρμόσει πιστά και ολοκληρωτικά τις αναληφθείσες δεσμεύσεις της, όπως ακριβώς θα τα έλεγε και ο όποιος Γερμανός αξιωματούχος. Χαρακτηριστική έκφραση δημοσιογράφου, επιγράφοντας το άρθρο του για την επίσκεψη του προέδρου Μακρόν ως «Ο Schaeuble ήρθε στην Ελλάδα ντυμένος Macron».
Ο Έλληνας πρωθυπουργός όμως, είτε σκόπιμα, είτε άθελά του, ξεπέρασε τα εσκαμμένα, είλξε τον πρόεδρο Μακρόν πέραν των δικών του διαθέσεων και προθέσεων, κάτι που ελπίζουμε να μην ενοχλήσει ιδιαιτέρως την κυρίαρχη Γερμανία και αποβεί σε βάρος και της χώρας μας. Είναι βέβαιο ότι η επίσκεψη του προέδρου Μακρόν στη χώρα μας, απέβλεπε κυρίως στην αγορά ελληνικών περιουσιακών στοιχείων, όπως το νερό της Θεσσαλονίκης κ.ά., αντί πινακίου φακής. Ο χρόνος θα δείξει σε ποιο βαθμό θα προχωρήσει αυτή η επιδίωξη, χωρίς να αδυνατίζει την αξία της επίσκεψής του αυτής καθ’ εαυτής. Στο βαθμό που ενδέχεται να σκόπευσε και στην ενδυνάμωση και ενίσχυση της επιρροής της Γαλλίας σε ευρωπαϊκά κράτη, αφίεται τούτο στο αν, πως και πόσο θα το επιτρέψει η Γερμανία.
Βέβαια η Γαλλία είναι η δεύτερη μεγάλη ευρωπαϊκή δύναμη με πρώτη την Γερμανία, έστω και αν η απόσταση μεταξύ τους είναι πολύ μεγάλη. Εν τούτοις η ίδια η Γερμανία θέλει να υπάρχει μια δεύτερη δυνατή χώρα στην Ε.Ε. με την οποία να μπορεί να συνεννοείται και ενδεχομένως να συμμαχεί όταν και όπου χρειάζεται, οπότε δέχεται ορισμένες θέσεις της Γαλλίας, αλλά και η Γαλλία γνωρίζει ότι η δύναμή της και η αξία του λόγου της εξαρτάται στο βαθμό και το εύρος την αποδοχής και έγκρισης της Γερμανίας. Τούτο την καθιστά ιδιαιτέρως προσεκτική και τούτο προσπάθησε να κάνει στην επίσκεψή του ο πρόεδρος Μακρόν. Όσο για την πρόταση για Ευρωπαίο υπουργό οικονομικών, ως ένα ακόμη βήμα για την ολοκλήρωση της ενοποίησης, είναι πράγματι χρήσιμο και αναγκαίο, όσο και αυτονόητο, όπως κατ’ επανάληψη το έχω επισημάνει εδώ και χρόνια στα σημειώματά μου.
