1. Θεωρώ ότι αποτελεί ένα βήμα μπροστά, τόσο για την Τοπική Αυτοδιοίκηση όσο και για τη χώρα γενικότερα. Με τον αιρετό περιφερειάρχη, ο οποίος δεν θα είναι διορισμένος από την κυβέρνηση, θα εκφράζεται με τον καλύτερο δυνατό τρόπο το φρόνημα των πολιτών. Μάλιστα, επειδή τόσο ο περιφερειάρχης όσο και ο δήμαρχος θα είναι αιρετοί, θεωρώ ότι θα υπάρχει πολύ καλύτερη προσέγγιση των προβλημάτων. Παράλληλα, νομίζω ότι η νομαρχία πρέπει με τη σημερινή της μορφή να καταργηθεί. Πρέπει, δηλαδή, να υπάρχει ως περιφερειακό διαμέρισμα και ο νομάρχης να είναι διοριζόμενος από τα μέλη του αιρετού Περιφερειακού Συμβουλίου, να είναι δηλαδή ο προϊστάμενος του περιφερειακού διαμερίσματος. Αυτό, όμως που μας ενδιαφέρει είναι να ξεκαθαρίσουν τα επίπεδα άσκησης της εξουσίας και οι αρμοδιότητες.
2. Πάντοτε σχετικά με αυτό το θέμα υπάρχουν δύο απόψεις. Η μια άποψη υποστηρίζει ότι εφόσον εκλέγεται πρωθυπουργός με 42% ή 43%, όπως έγινε προσφάτως, μπορεί με το ίδιο ποσοστό να εκλέγεται και δήμαρχος. Η δεύτερη άποψη είναι υπέρ της εκλογής του δημάρχου με το 50% + 1. Το πρόβλημα στη δεύτερη περίπτωση -που το έχουμε ζήσει και στο παρελθόν- είναι ότι δημιουργούνται ανίερες συμμαχίες, συμμαχίες κέρδους, συμφερόντων και πολιτικής συνδιαλλαγής. Επομένως, με τη διαδικασία κατά την οποία εκλέγεται από τον πρώτο γύρο όποιος συγκεντρώσει το μεγαλύτερο ποσοστό, εκφράζεται καλύτερα η βούληση των πολιτών.
3. Ήμουν, είμαι και θα είμαι από τα μέλη της Κεντρικής Ένωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) που πιστεύουν ότι ήρθε η ώρα η Τοπική Αυτοδιοίκηση στην Ελλάδα να προχωρήσει ένα βήμα μπροστά. Ήταν ολέθριο σφάλμα που η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν προχώρησε στον «Καποδίστρια 2». Το ΠΑΣΟΚ πρέπει τώρα οπωσδήποτε να προχωρήσει στην εφαρμογή του και στην Αττική. Έχει υποχρέωση το κράτος να μειώσει τους δήμους, ώστε να προκύψουν μεγάλοι και αποτελεσματικοί ΟΤΑ, με διοικητική και πολεοδομική ομοιογένεια και να διευκολυνθεί η σωστή και αποτελεσματική λειτουργία του κράτους. Εξ άλλου υπάρχουν αντίστοιχα παραδείγματα μεγάλων μητροπολιτικών κέντρων στο εξωτερικό. Οι συνενώσεις πρέπει να γίνουν με βάση πολεοδομικά και λειτουργικά χαρακτηριστικά. Δηλαδή, για παράδειγμα, το Χαλάνδρι, όπως και το Μαρούσι, εξυπηρετούν πολλούς γειτονικούς δήμους με τις δημόσιες υπηρεσίες τους, το ΙΚΑ κ.λπ. Αντίστοιχα, οι Δήμοι Αγίας Παρασκευής, Παπάγου και Χολαργού έχουν κοινά χαρακτηριστικά: βρίσκονται ανάμεσα σε βασικούς οδικούς άξονες, έχουν ομοιογενή περίπου οικιστική λειτουργία και ανάπτυξη και είναι Δήμοι με αστικά χαρακτηριστικά και επαγγελματικές και εμπορικές χρήσεις. Επομένως, υπάρχει η δυνατότητα συνενώσεων, οι οποίες θα βοηθήσουν και στη δημοσιονομική βελτίωση της λειτουργίας του κράτους.
4. Στην ουσία πρόκειται για μητροπολιτικές λειτουργίες, για παράδειγμα της Αθήνας σε σχέση με τους γύρω δήμους. Υπάρχουν κάποιοι τομείς, όπως της καθαριότητας, της αστυνόμευσης και της συγκοινωνίας, στους οποίους μπορεί να υπάρχει μητροπολιτική λειτουργία, με την έννοια μιας πιο συγκεντρωτικής, πιο κεντρικής εκπόρευσης και λήψης αποφάσεων. Νομίζω ότι, σε πρώτη φάση, στα συγκροτήματα της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης, της Λάρισας, του Ηρακλείου και της Πάτρας μπορεί να υπάρξει ένα τέτοιο πιλοτικό σύστημα. Βεβαίως, πρόκειται για τα μεγάλα πολεοδομικά συγκροτήματα, τα οποία εξυπηρετούν ευρύτερες περιφέρειες γύρω τους.
Γρηγόρης Ζαφειρόπουλος
Δήμαρχος Χαλανδρίου
