Στον τομέα των Μεταφορών – Επικοινωνιών, πέραν της επέκτασης της Αττικής οδού, πρέπει να εφαρμοστούν οι κυκλοφοριακές μελέτες (συνένωση της Λ. Κύμης με την Εθνική, η σύνδεση Λ. Μεσογείων – Λ. Πεντέλης, η σήραγγα Τουρκοβουνίων κ.λπ.) και να λυθούν προβλήματα κακής οδοποιίας, διαπλατύνσεων, κυκλοφοριακής συμφόρησης σε κομβικά σημεία.
Η ανάπτυξη της δημοτικής και διαδημοτικής συγκοινωνίας θα διευκολύνει τις μετακινήσεις και η αξιοποίηση της δυνατότητας κατασκευής υπόγειων χώρων στάθμευσης, κάτω από «πράσινες» πλατείες, αλλά και σε άλλα σημεία των Δήμων, θα τους «αποσυμφορήσει» κυκλοφοριακά. Επίσης, θα πρέπει να προχωρήσουμε στην απαγόρευση της στάθμευσης, όπου αυτή ανταγωνίζεται τη χρήση των δρόμων και πεζοδρομίων από τους πεζούς.
Ένα «καυτό» ζήτημα που απασχολεί την Αττική και έχει γίνει αιτία να επιβάλλονται στη χώρα μας υψηλά πρόστιμα, είναι κι αυτό των απορριμμάτων. Ποια είναι η λύση που εσείς προτείνετε για την αντιμετώπισή του;
Σίγουρα, από τα ζητήματα άμεσης προτεραιότητας είναι κι αυτό των απορριμμάτων. Το ισχύον μοντέλο διαχείρισής τους είναι το πιο αναχρονιστικό και ολέθριο για το περιβάλλον κι εξαιτίας του τιμωρούμεθα με υψηλά πρόστιμα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Από τη μία οι διαφωνίες ως προς την επιλογή της ορθότερης λύσης, από την άλλη οι διαμαρτυρίες πολιτών για τη χωροθέτηση των χώρων επεξεργασίας, όταν αυτή αφορά την περιοχή τους, συγκρουόμενα συμφέροντα οικονομικής κι άλλης φύσης, έλλειψη θάρρους στην ανάληψη της ευθύνης και του πολιτικού κόστους, κάνουν το πρόβλημα να διαιωνίζεται. Έτσι διατηρείται η σημερινή κάκιστη κατάσταση, με τους κορεσμένους ΧΥΤΑ (σ.σ.: Χώροι Υγειονομικής Ταφής Απορριμμάτων) και τις ανεξέλεγκτες χωματερές.
Οι μέλλοντες αυτοδιοικητικοί άρχοντες πρέπει να πείσουν για την αναγκαιότητα της λύσης αυτού του προβλήματος με τη συμμετοχή των ίδιων των πολιτών. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε και να επιδιώξουμε την αναβάθμιση της ποιότητας της ζωής μας, που μας ανταποδίδεται όταν πραγματικά μεριμνούμε για το περιβάλλον.
Με σωστή ενημέρωση κι ευαισθητοποίηση των πολιτών, για τη διαλογή στην πηγή, την ανακύκλωση, την κομποστοποίηση κ.λπ., θα γίνουν οι ίδιοι οι πολίτες φορείς διεκδίκησης για την αποτελεσματική λύση του προβλήματος.
Άμεσα συνδεδεμένο είναι το θέμα των κάδων, της καθαριότητας, της διατήρησης και φροντίδας του πράσινου, όπου υπάρχει. Πρέπει να δώσουμε έμφαση στις πιο ευαίσθητες και υποβαθμισμένες περιοχές, με τη δημιουργία πράσινου, την εξασφάλιση της απρόσκοπτης μετακίνησης των πεζών, με πεζοδρόμους και σωστά πεζοδρόμια, ράμπες και εξοπλισμούς ΑΜΕΑ, αναβάθμιση και ζωντάνεμα των γειτονιών, δημιουργία ποδηλατοδρόμων, συντηρούμενων χώρων άθλησης και δημιουργία νέων, αναπλάσεις πλατειών.
Και με τα άλλα θέματα της καθημερινότητάς μας, την έλλειψη πρασίνου, την εξοικονόμηση ενέργειας, την εγκαταλειμμένη πολιτιστική κληρονομιά μας, τι γίνεται κυρία Κωσταντάκου;
Θεωρώ ότι η κρίση δεν είναι μόνο οικονομική, αλλά και κοινωνική και πολιτιστική και μόνο μέσα από την κατανόηση της έννοιας του «δημόσιου συμφέροντος», θα μπορέσουμε να κάνουμε την υπέρβαση και να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες για τη βελτίωση της καθημερινότητάς μας.
Έχουμε αφεθεί στην πλάνη και την αυτοκαταστροφική αντίληψη της εξυπηρέτησης των στενών ιδιωτικών συμφερόντων μας. Η «πράσινη» ενέργεια, που προωθεί κυρίως την παραγωγή από ανανεώσιμες πηγές, η αειφόρος ενέργεια ή βιώσιμη, η οποία θεωρείται συμβατή με κάθε πηγή ενέργειας που εξασφαλίζει περιβαλλοντική προστασία, από θεμελιώδη ζητήματα έχουν καταντήσει «καμένη» προεκλογική δημαγωγία.
Εν τω μεταξύ και τα ελάχιστα δάση, όπως για παράδειγμα αυτά του Κάσδαγλη και Αργύρη στη Λυκόβρυση ή το Συγγρού, τα αφήνουμε απροστάτευτα χωρίς καμία ανάδειξη, γεγονός που δείχνει την αδιαφορία μας για τους πολύτιμους φυσικούς και πολιτιστικούς πόρους. Επιβεβαίωση αυτού είναι οι αναξιοποίητοι αρχαιολογικοί μας χώροι, που χρήζουν ανάπλασης και καθαρισμού, για να βελτιώσουμε την εικόνα και την προσβασιμότητά τους, αναδεικνύοντας την πολιτιστική ταυτότητά μας. Την ίδια στιγμή, είναι κρίμα να αφήνουμε εγκαταλελειμμένα τα Λατομεία των Τουρκοβουνίων, που χρήζουν αποκατάστασης του ανάγλυφού τους και περιμένουν να αποκατασταθούν και να αναδασωθούν και να μην κάνουμε τίποτα για τα ανύπαρκτα πάρκα που θα έδιναν ανάσα στην πόλη.
