Φίλες και φίλοι,
Μέσα σε αυτό το κλίμα που σκοτώνει το περιβάλλον, η απερχόμενη Διοίκηση Περιφέρειας έλαμψε με δύο τρόπους.
Είτε με την απουσία της από τα μέτωπα αγώνα για την αμφισβήτηση των μνημονιακών πολιτικών. Είτε με την πλήρη ευθυγράμμισή της με τις κεντρικές πολιτικές των δραστικών περικοπών της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και των πολιτικών εκχώρησης δημόσιας περιουσίας και υποδομών.
Ο απερχόμενος Περιφερειάρχης αποδείχθηκε ότι είναι ο καλύτερος μαθητής των εντατικών μαθημάτων της κυβέρνησης και της Τρόικας, μη διεκδικώντας τίποτε.
Αντιθέτως. Φρόντισε να δημιουργήσει και να καλλιεργήσει εκείνες τις συνθήκες για την αποτελεσματικότερη εφαρμογή των μνημονιακών πολιτικών. Δηλαδή των ιδιωτικοποιήσεων και της εκχώρησης δημόσιων αγαθών, σε βάρος των πολιτών και του περιβάλλοντος.
Ο ίδιος δημιούργησε ένα σύστημα εξουσίας χωρίς κανενός είδους περιβαλλοντικό σχεδιασμό, με μόνη πυξίδα την εξυπηρέτηση πελατειακών συμφερόντων.
Έτσι μια επένδυση μπορεί να έπαιρνε το «πράσινο φως» σε έναν δήμο και να απορριπτόταν σε έναν άλλον, καθώς το μοναδικό κριτήριο ήταν η εξυπηρέτηση του συστήματος των ημετέρων δημάρχων.
Την ίδια στιγμή, κρίσιμες υπηρεσίες για τη λειτουργία της Περιφέρειας και των χωροταξικών και περιβαλλοντικών δραστηριοτήτων της, αποψιλώνονταν και αποδυναμώνονταν, στο πλαίσιο της ευρύτερης απομείωσης του Δημοσίου – σύμφωνα με τις μνημονιακές επιταγές.
Όπως για παράδειγμα, συμβαίνει με την κρίσιμης σημασίας Διεύθυνση Χωροταξίας και Περιβάλλοντος που καλείται να φέρει σε πέρας ένα δύσκολο και απαιτητικό έργο, αυτό των γνωμοδοτήσεων και των ελεγκτικών διαδικασιών, ούσα υποστελεχωμένη και ελλιπώς εξοπλισμένη.
Τίποτε από αυτά δεν προκάλεσε την αντίδραση του απερχόμενου Περιφερειάρχη – ακριβώς γιατί αυτή η αποδυνάμωση των ελεγκτικών μηχανισμών εξυπηρετεί την τακτική του.
Εκείνη της υποβάθμισης του περιβάλλοντος προς όφελος της ιδιωτικοποίησης της δημόσιας σφαίρας.
Φίλες και φίλοι,
η «Δύναμη Ζωής» έχει μια εκ διαμέτρου αντίθετη φιλοσοφία.
Εμείς υποστηρίζουμε ένα δραστικά διαφορετικό μοντέλο δυναμικής οργάνωσης, στο εσωτερικό του οποίου οι σχέσεις κοινωνίας, οικονομίας και περιβάλλοντος αλληλοεπηρεάζονται και αλληλοδιαπλέκονται.
Αυτό το μοντέλο δυναμικής οργάνωσης αντιμετωπίζει το περιβάλλον της Αττικής ως βάση ανασυγκρότησης, ως ένα μοχλό βιώσιμης ανάπτυξης.
Μιας πραγματικής ανάπτυξης που θα στηρίζεται και στις τοπικές παραγωγικές δυνάμεις και στους πόρους κάθε περιοχής, στοχεύοντας στην ισορροπία και τη συνέργια των τομέων παραγωγής.
Μία τέτοιου είδους η ανάπτυξη διαφυλάσσει το περιβάλλον και διανέμει την παραγόμενη αξία στο σύνολο του πληθυσμού.
Αυτό είναι ένα πλαίσιο που δέχεται δημόσιες και ιδιωτικές επενδύσεις με σεβασμό στο περιβάλλον, υπό διοικητικό και κοινωνικό έλεγχο.
