Εκκλησία - Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης: «Πράσινη βεντέτα» τεσσάρων δεκαετιών

Η Πρόσκληση Ενδιαφέροντος της Εκκλησίας της Ελλάδος για την αξιοποίηση 190 στρεμμάτων πρασίνου στη Βουλιαγμένη και η στρατηγική νομικών αντιμέτρων του Δήμου Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης με στόχο τη διατήρηση της φυσιογνωμίας της περιοχής.

Συνέντευξη στη Θώμη Μελίδου

Γόρδιος δεσμός ή αλλιώς «πράσινη βεντέτα» με ηφαιστειακή μορφολογία δεκαετιών ανάμεσα στην άλλοτε κοινότητα και από το 1985 Δημοτική Αρχή της Βουλιαγμένης (Καλλικρατικός Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης από το 2010) και την Εκκλησία της Ελλάδος. Ο ηφαιστειακός κρατήρας έβγαλε ξανά λάβα μετά από Προσκλήσεις Εκδήλωσης Ενδιαφέροντος 2167/2021 και 2168/2021 της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών /ΕΚΥΟ, για την «αξιοποίηση» ή αγορά εκκλησιαστικών ακινήτων και τον δήμαρχο των 3Β να στυλώνει τα πόδια στο έδαφος, όπως και οι προκάτοχοι του (Πατρίκιος Καραγεώργος 1975-1986, κοινοτάρχης και δήμαρχος στην περιοχή και Γρηγόρης Κασιδώκοστας 1987-2010), διατυμπανίζοντας ένα ισχυρό όχι και αξιοποιώντας κάθε νόμιμο μέσο κατά της οικοπεδοποίησης του πρασίνου. Η «πράσινη βεντέτα» καλά κρατεί για περισσότερα από 40 χρόνια, το συνολικό πρόβλημα σήμερα αφορά σε 275 στρέμματα, όμως εντός του 2021 ενεργοποιήθηκε ο κρατήρας των 190 στρεμμάτων. Η «Αμαρυσία» συνάντησε τον δήμαρχο Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης, Γρηγόρη Κωνσταντέλλο και συνομίλησε μαζί του.

Ορόσημα της «πράσινης διαμάχης»

– Η τακτοποίηση της περιουσίας της Εκκλησίας της Ελλάδος στην περιοχή ξεκίνησε το 1951, με σύμβαση που σύναψαν το Ελληνικό Δημόσιο και η Εκκλησία (σύμβαση Κατσαφαρόπουλου) που ενέχει χαρακτήρα τρόπου πολεοδόμησης, ορίζοντας ισόποσο πολεοδομικό-περιβαλλοντικό ισοζύγιο, με 50% οικοδομήσιμα και 50% πράσινο. Βάσει της σύμβασης, η Εκκλησία κράτησε την υψηλή κυριότητα στα πράσινα, παραιτούμενη από κάθε εμπράγματο δικαίωμά της, ενώ η Κοινότητα και σήμερα ο Δήμος την επικαρπία ως θεματοφύλακας της κοινοχρησίας. Προβλεπόταν, στην ίδια σύμβαση, πως αν αλλοιωνόταν η γεωμετρική φυσιογνωμία της πόλης υπέρ των οικοδομήσιμων, η έκταση περιέρχεται αυτόματα στην κυριότητα της Εκκλησίας,

– Από τη σύμβαση Κατσαφαρόπουλου έως το 1978 περίπου, επισημαίνει ο δήμαρχος, η Εκκλησία της Ελλάδος πάντοτε ως ο επισπεύδων κινητοποίησε διεργασίες τροποποιήσεων με το Δημόσιο με στόχο την αλλαγή του πολεοδομικού-περιβαλλοντικού ισοζυγίου στη Βουλιαγμένη από 50%-50%, σε 65%-35% σε βάρος του πράσινου ισοζυγίου. Διαμορφώθηκε τελικά σε 62%-38% με την πάροδο των ετών, με τη διοίκηση της πόλης εκείνη την εποχή να ανακόπτει την πορεία αλλοίωσης του ισοζυγίου οικοδομών-πρασίνου απαλλοτριώνοντας τις εκτάσεις. Το σχετικό τίμημα δεν καταβλήθηκε ποτέ στην Εκκλησία της Ελλάδος, λόγω του δυσθεώρητου ύψους των 350 εκατ. ευρώ όπου και ανέρχεται περίπου, ενώ οι δεσμεύσεις απαλλοτρίωσης άρθηκαν το 2004.

– Τα 190 στρέμματα που διαθέτει σήμερα με Πρόσκληση Ενδιαφέροντος η Εκκλησία είναι πολεοδομικώς αρρύθμιστα (στερούνται πολεοδομικών γραμμών, χρήσεις γης και ύψος δόμησης). Ο Δήμος δεν προχωρά στη ρύθμιση, με την Εκκλησία της Ελλάδος να έχει καταφύγει στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια αιτούμενη να δοθούν πολεοδομικοί όροι. Όσο για την απόφαση? Εκκρεμεί…

Γρηγόρης Κωνσταντέλλος: «Το σύστημα μπουφέ της Εκκλησίας της Ελλάδος»

«Η διοίκηση της Εκκλησίας –που θα συνεχίσει στους αιώνες, εμείς όμως θα αποχωρήσουμε, εγώ και η διοίκησή της – έκανε ένα σύστημα μπουφέ από απληστία. Όλα τα πράσινα και προστατευόμενα και από τα οποία είχε παραιτηθεί από κάθε εμπράγματο δικαίωμα κατά το δοκούν τα έπαιρνε σε συνεννόηση με την εκάστοτε κυβέρνηση τροποποιώντας το ρυμοτομικό της περιοχής. Εάν επιθυμούσε κάποια ορισμένη περιοχή μπορούσε να σεβαστεί το πολεοδομικό-περιβαλλοντικό ισοζύγιο της Βουλιαγμένης παραχωρώντας άλλη έκταση στο πράσινο».

Και ενώ σήμερα ο Δήμος ενισχύει τον δασικό χαρακτήρα και στις τρεις δημοτικές ενότητες με 1500 δέντρα, ο Γρηγόρης Κωνσταντέλλος μιλάει ξεκάθαρα: «Εξηγούμε σε κάθε επίδοξο επενδυτή αλλά και σε όλους τους ενδιαφερόμενους αλλοίωσης του πράσινου ισοζυγίου της Βουλιαγμένης ότι πλέον διαθέτουμε πολλά νομικά όπλα στη φαρέτρα μας και θα περάσουμε άμεσα στην επίθεση από τη θέση της άμυνας του ‘καρπαζοεισπράκτορα’ που διατηρούσε ο Δήμος. Και ενώ η Εκκλησία προσπαθεί να ‘ξεφορτωθεί’ το πρόβλημα παρέχοντας σε κάθε επίδοξο επενδυτή φθηνή πρώτη ύλη γης, με την υποχρέωση να την ‘ξεμπλέξει’, ως Δήμος δεν ρυθμίζουμε τις εκτάσεις και εξηγούμε στους επενδυτές ότι θα παλέψουμε για τη διατήρηση της φυσιογνωμίας της πόλης και συνεπώς κάθε ανάληψη προς επένδυση είναι υψηλού και χρονοβόρου ρίσκου. Το 97% των πολιτών μας προάγει αυτή την επιλογή. Είναι σαφές ότι η Βουλιαγμένη γαλουχήθηκε επί σειρά ετών με κυρίαρχο στόχο τη διατήρηση της φυσιογνωμίας πρασίνου στην πόλη. Ο επόμενος δήμαρχος, μετά από εμένα θα είναι πιο σκληρός, όπως εγώ έναντι των προηγούμενων».

Η πράσινη βεντέτα και το συλλογικό ζητούμενο σήμερα

Οι γενιές εξελίσσονται, μαθαίνουν από το ολοκαύτωμα και τη θηριώδη επιβολή του ανθρώπου στον άνθρωπο, στη φύση, στα ζώα. Οι χώρες διδάσκονται, προάγουν την αιειφορία και τη βιωσιμότητα στο πλαίσιο της κλιματικής αλλαγής, δημιουργούν διαδικασίες σεβασμού της φύσης και συνύπαρξής της με τον άνθρωπο από συνειδητότητα πλέον της αλληλεξάρτησης της σωματικής και ψυχικής υγείας του ανθρώπου από το φυσικό περιβάλλον. Τα Κέντρα Αειφορίας στον κόσμο επεξεργάζονται νέα μοντέλα βιώσιμων πόλεων με έντονο πράσινο. Ταυτόχρονα, το Οικουμενικό Σύμφωνο του ΟΗΕ – τον Φεβρουάριο 2021 απέκτησε το πρώτο του διοικητικό συμβούλιο στην Ελλάδα /UN Global Compact περιλαμβάνει 10 βασικές αρχές μεταξύ των οποίων 4 για τον σεβασμό του Περιβάλλοντος. Αρχές που έχουν συνυπογράψει τράπεζες, πολυεθνικές και ισχυρές επιχειρήσεις στη χώρα. Βάσει αυτών των αρχών άλλωστε, το αμέσως επόμενο διάστημα, θα δύναται να λάβει τραπεζική χρηματοδότηση κάθε επενδυτής και κάθε επιχείρηση μικρή, μεσαία ή μεγάλη. Γιατί πολύ απλά κάθε επένδυση που δεν σέβεται το περιβάλλον δεν δύναται να είναι βιώσιμη.

Διαβάστε: Δήμος Βάρης Βούλας Βουλιαγμένης: «Να διατηρηθούν οι ορθοπεδικές εφημερίες στο Ασκληπιείο Βούλας»