Ο συνεργάτης της «Αμαρυσίας» Άγγελος Πολύδωρος θυμάται τα αγαπημένα του γουέστερν και δημιουργεί ένα αφιέρωμα δέκα ταινιών για τις καλοκαιρινές νύχτες. Αγαπημένα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι και τα καλύτερα, μας τονίζει, αλλά είναι αυτά που του αρέσουν και τα έχει δει πάνω από μια φορά. Μερικά, ίσως και πάνω από δύο φορές.
Ταχυδρομική άμαξα (1939 – Stagecoach)
Η ταινία που έκανε τον Τζον Γουέιν αστέρα του Χόλιγουντ και ανέδειξε τον Τζον Φορντ σε μεγάλο σκηνοθέτη, που επηρέασε αλλά δεν επηρεάστηκε. Ταινία χαρακτήρων, αλλά και ανάδειξης των ινδιάνων ως «κακών» της ιστορίας, κάτι που θα καθιερωνόταν αργότερα και σε άλλες ταινίες του είδους.
Υπόθεση: Μια ομάδα ανθρώπων ταξιδεύει με μια Ταχυδρομική Άμαξα, διασχίζοντας την περιοχή των ερυθρόδερμων Απάτσι με αρχηγό τον Τζερόνιμο. Ο κίνδυνος να βρεθούν περικυκλωμένοι από τους Ινδιάνους ελλοχεύει ανά πάσα στιγμή. Την ίδια ώρα μέσα στο κουβούκλιο της άμαξας ανοίγονται συζητήσεις που αποκαλύπτουν τους πραγματικούς χαρακτήρες των επιβατών.
Παίζουν: Κλερ Τρέβορ, Τζον Γουέιν, Τζον Καραντάιν
Το τραίνο θα σφυρίξει τρεις φορές (1952 – High noon)
Διαχρονικό του Φρεντ Τσίνεμαν, με ελάχιστο πιστολίδι και ταυτόχρονα μια μελέτη κοινωνικής συμπεριφοράς. Γυρισμένο σε πραγματικό χρόνο, από τις 10.40 το πρωί μέχρι τις 12.00 το μεσημέρι, όσο διαρκεί δηλαδή και η ταινία, κέρδισε Όσκαρ Α΄ Ανδρικού Ρόλου, Μουσικής (Ντιμίτρι Τιόμικν), Τραγουδιού και Μοντάζ.
Υπόθεση: Σερίφης μικρής πόλης την ημέρα που έχει αποσυρθεί από το επάγγελμα και μόλις έχει τελέσει το γάμο του, πληροφορείται ότι με το τρένο των 12.00 καταφθάνει παλιός εχθρός του, γυρεύοντας εκδίκηση. Όλοι προσπαθούν να τον πείσουν να φύγει, χωρίς να δείχνουν διατεθειμένοι να τον βοηθήσουν και αυτός παραμένει. Διώχνει τη γυναίκα του και ετοιμάζεται να αντιμετωπίσει το, «κακό», που δεν έρχεται μόνος του, αλλά με τρεις άλλους.
Παίζουν: Γκάρι Κούπερ, Γκρέις Κέλι
Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος (1966 – The good the bad and the ugly)
Πρόκειται για την επιτομή των σπαγγέτι-γουέστερν, παρόλο που ήταν τρίτο στη σειρά από την τριλογία του Σέρτζιο Λεόνε, πάνω στο θέμα «Δολάρια» («Για μια χούφτα δολάρια» και «Μονομαχία στο Ελ Πάσο»). Οι ερμηνείες δεν είναι συμβατικές, τα πλάνα του Λεόνε παραμένουν μοναδικά και το σενάριο διαθέτει πλοκή και αρκετές δόσεις χιούμορ. Η δε μουσική του Ένιο Μορικόνε παραμένει αξέχαστη.
Υπόθεση: Τρεις τυχοδιώκτες ψάχνουν για ένα θησαυρό θαμμένο στο τάφο ενός Μπιλ Κάρσον. Ο «καλός» είναι λιγομίλητος, ο «κακός» αδίστακτος και ο «άσχημος» είναι και λίγο αφελής.
Παίζουν: Κλιντ Ίστγουντ, Λι Βαν Κλιφ, Ελάι Γουάλας
Κάποτε στη Δύση (1968 – Once upon a time in the West)
Είναι η πρώτη ταινία του Σέρτζιο Λεόνε μετά την τριλογία των «Δολαρίων». Θεαματική, με νωχελικό ρυθμό, διαθέτει εξαιρετική φωτογραφία, άψογες ερμηνείες, αγωνία, χιούμορ και πάλι έξοχη μουσική του Ένιο Μορικόνε. Το σενάριο συνυπογράφουν ο Σέρτζιο Λεόνε, ο Μπερνάρντο Μπερτολούτσι και ο Ντάριο Αρτζέντο των ταινιών φρίκης. Αρκετά ενδιαφέρων είναι και ο ρόλος του Χένρι Φόντα, που θεωρήθηκε ως ο καλύτερος «κακός» σε γουέστερν.
Υπόθεση: Μια ιδιοκτήτρια μεγάλων εκτάσεων γης, που περιμένει με αγωνία να περάσει η γραμμή του τρένου μέσα από τις ιδιοκτησίες της, γνωρίζεται με έναν ενδιαφέροντα μοναχικό τύπο, χωρίς να υποψιάζεται ότι πρόκειται για πληρωμένο φονιά που έχει πάει εκεί για να την σκοτώσει, ώστε η εταιρία να περάσει το έργο ανεμπόδιστα.
Παίζουν: Κλαούντια Καρντινάλε, Χένρι Φόντα, Τζέισον Ρόμπαρτς, Τσαρλς Μπρόνσον
Οι γύπες πετούν χαμηλά (1970 – Two mules for Sister Sara)
Μια περιπέτεια που συγκεντρώνει όλα τα στερεότυπα του είδους, με λεπτό χιούμορ και αξέχαστες ερμηνείες. Εξαιρετικά φωτογραφημένο φιλμ από τον Μεξικανό Γκάμπριελ Φιγκουερόα και σκηνοθετημένο με αστυνομικό suspense από το σκηνοθέτη Ντον Σίιγκελ.
Υπόθεση: Ένας σκληρoτράχηλος πιστολέρο, ο Χόγκαν, διασώζει από σίγουρο βιασμό μια γυναίκα, τη Σάρα. Έκπληκτος, μαθαίνει μετά από λίγο ότι η Σάρα είναι καλόγρια και δέχεται να τη συνοδέψει σε καταυλισμό επαναστατών. Η αλήθεια, όμως, για την ταυτότητα της Σάρα και τις προθέσεις του Χόγκαν είναι πολύ μακριά από αυτό που φαίνεται. Κάποιοι κακοποιοί θέλουν ν’ αποκτήσουν έναν χρυσό σταυρό που έχει στην κατοχή της. Το ζευγάρι ξεκινά μια πορεία στην αφιλόξενη έρημο, προκειμένου να γλιτώσει από τους παρανόμους.
Παίζουν: Κλιν Ίστγουν, Σίρλεϊ Μακ Λέιν
Χορεύοντας με τους λύκους (1990 – Dances with wolves)
Στα χνάρια των επικών γουέστερν του Τζον Φορντ, αλλά με ακριβώς αντίθετη φιλοσοφία, αναδεικνύει τη φιλία του Λευκού με τους Ερυθρόδερμους. Κέρδισε επτά Όσκαρ μεταξύ των οποίων το Καλύτερης Ταινίας και ήταν η πρώτη ταινία του Κέβιν Κόστνερ ως σκηνοθέτη.
Υπόθεση: Τραυματίας νεαρός ανθυπολοχαγός, μετά τον Εμφύλιο δραπετεύει από το νοσοκομείο με ένα σχεδόν άχρηστο πόδι και φεύγει για την απέραντη έρημο, στα όρια της επικρατείας των λευκών, εκεί που αρχίζουν τα εδάφη των Σιού. Πρώτα θα γίνει φίλος με έναν λύκο ετοιμοθάνατο από την πείνα, τον οποίο θα περιθάλψει. Ύστερα θα γίνει φίλος με τους Ινδιάνους Σιού, θα ερωτευτεί μια λευκή κοπέλα που την έχουν μαζέψει μετά τη δολοφονία των γονιών της και θα ανακηρυχθεί αδερφός και ηγέτης τους.
Παίζουν: Κέβιν Κόστνερ, Μαίρη Μακ Ντόνελ, Γκράχαμ Γκριν
Ο άγραφος νόμος της Δύσης (2003 – Open Range)
Του Κέβιν Κόστνερ κι αυτή, στην οποία έχουν θέση όλα τα χαρακτηριστικά του γουέστερν. Πίστη και αφοσίωση μεταξύ φίλων, αντιπαράθεση με τη διεφθαρμένη εξουσία και τους μπράβους της, αλληλεγγύη μεταξύ των απλών ανθρώπων που καταπιέζονται, ενώ υπάρχει και ένας υποβόσκων έρωτας μεταξύ του πρωταγωνιστή και της αδελφής του γιατρού που περιθάλπει την παρέα του.
Υπόθεση: Ένας πρώην πιστολέρο, αναγκάζεται να ξαναπιάσει τα όπλα, όταν ο ίδιος και οι σύντροφοί του, ως γελαδάρηδες πλέον, κινδυνεύουν να χάσουν το κοπάδι τους από ένα διεφθαρμένο γαιοκτήμονα που τον βοηθάει ο σερίφης.
Παίζουν: Ρόμπερτ Ντιβάλ, Κέβιν Κόστνερ, Ανέτ Μπένινγκ, Ντιέγκο Λούνα
Μέχρι το τέλος (2014 – The homesman)
Ένα γουέστερν του Τόμι Λι Τζόουνς με ευαισθησία και γυναικεία ματιά πάνω στην Άγρια Δύση. Με μαύρο χιούμορ, φυσικές και ψυχολογικές συγκρούσεις που εξελίσσονται απολύτως δραματικά. Προσεγγίζει με πρωτότυπο, ρεαλιστικό και αντισυμβατικό τρόπο το κλασικό γουέστερν, δημιουργώντας δύο γήινους χαρακτήρες που συγκινούν, χαμένοι μέσα στις αντιφάσεις τους.
Υπόθεση: Στη Νεμπράσκα της δεκαετίας του 1850 μια μοναχική, αλλά δυναμική γυναίκα σώζει έναν αναξιόπιστο λιποτάκτη από την αγχόνη, αναγκάζοντάς τον να τη συνοδεύσει σε ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα της Άιοβα, όπου θέλει να μεταφέρει τρεις γυναίκες που έχουν χάσει τα λογικά τους.
Παίζουν: Τόμι Λι Τζόουνς, Χίλαρι Σουάνκ, Μέριλ Στριπ, Τζέιμς Σπέιντερ
Οι μισητοί οκτώ (2015 – The hateful eight)
Σε κλειστό χώρο και κάτω από τον συνεχή ήχο μιας χιονοθύελλας που λυσσομανάει απ’ έξω, ο Κουέντιν Ταραντίνο, έχοντας στη διάθεσή του οκτώ έξοχους ηθοποιούς (και τη μουσική του άριστου Ένιο Μορικόνε), καταφέρνει να μιλήσει για όλα στις σωστές δόσεις: εμφύλιο, ρατσισμό, απληστία, τυχοδιωκτισμό με τις σωστές δόσεις μακάβριου χιούμορ, βίας, αίματος και τραγικής ειρωνείας. Όπως αρμόζει στους προγόνους του αμερικανικού ονείρου.
Υπόθεση: Στο μετεμφυλιακό Γουαϊόμινγκ ένας κυνηγός επικηρυγμένων και η γυναίκα που έχει συλλάβει, βρίσκουν καταφύγιο σε μια απομονωμένη καλύβα μέσα στα χιόνια. Μαζί με άλλους επτά παράξενους χαρακτήρες συνθέτουν μια ετερόκλητη ομάδα γεμάτη μυστικά, ψέματα και ύποπτα κίνητρα.
Παίζουν: Σάμιουελ Λ.Τζάκσον, Κερτ Ράσελ, Τζένιφερ Τζέισον Λι, Τιμ Ροθ, Κερτ Ράσελ, Μάικλ Μάντσεν, Μπρους Ντερν
Και οι επτά ήσαν υπέροχοι (2016 – The magnificent seven)
Ο Αντουάν Φουκουά συνδυάζει το αρχέτυπο, παραδοσιακό γουέστερν του Τζον Φορντ, το στυλιστικό ύφος του Σέρτζιο Λεόνε και το νεωτεριστικό πνεύμα του Κουέντιν Ταραντίνο. Είναι μια νέα οπτική της ομότιτλης ταινίας του Τζον Στάρτζες (1960), που και εκείνη ήταν εμπνευσμένη από τους Επτά Σαμουράι του Ακίρα Κουροσάβα.
Υπόθεση: Κάτω από τον σκοτεινό έλεγχο του Μπαρθόλομιου Μπογκ που επιδιώκει να αγοράσει σε εξευτελιστική τιμή ολόκληρο το χωριό, οι απελπισμένοι κάτοικοι του Ρόουζ Κρικ ζητούν βοήθεια από επτά κακοποιούς, κυνηγούς κεφαλών και απατεώνες. Όσο η πόλη προετοιμάζεται για την τελική αναμέτρηση, η ομάδα των επτά μοιάζει να πολεμάει για κάτι περισσότερο από τα χρήματα.
Παίζουν: Κρις Πρατ, Βίνσεντ Ντονόφριο, Ντένζελ Ουάσινγκτον, Ίθαν Χοκ, Πίτερ Σάρσγκαρντ, Μπουνγκ-Χουν Λι, Μανουέλ Γκαρσία-Ρούλφο, Μάρτιν Σένσμεϊερ
