H νέα ταινία «Τα δάκρυα του βουνού» του πολυβραβευμένου Μαρουσιώτη σκηνοθέτη Στέλιου Χαραλαμπόπουλου («Ημερολόγια Καταστρώματος – Γιώργος Σεφέρης», «Ι. Μόραλης», «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη», «Υπογραφή», «Γρηγόρης Λαμπράκης: Μαραθώνιος μιας ημιτελούς άνοιξης», «Της πατρίδας μου η σημαία…») είναι γεγονός και κάνει επίσημη πρεμιέρα στο 59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης.
Πρόκειται για μια ιστορία των αρχών του 20ού αιώνα και ταυτόχρονα μια αλληγορία για το σήμερα. Το σενάριο αφορά σε μια συντροφιά μαστόρων πέτρας, η οποία, αποκομμένη από τα χωριά της εξαιτίας ενός πολέμου, περιπλανιέται αναζητώντας δουλειά. Υλικά τους οι πέτρες, τα δάκρυα του βουνού. Και οι ίδιοι όμως ορεσίβιοι. Ο τόπος τους φτωχός, τους σπρώχνει σαν άλλα δάκρυα του βουνού, να ξενιτευτούν για να ζήσουν. Η προσπάθεια του πρωτομάστορα Μάρκου και των μαστόρων να επιστρέψουν σπίτι τους εξελίσσεται σε μια σκληρή και εξοντωτική οδύσσεια.
Ο Mαρουσιώτης σκηνοθέτης, μιλάει για την ταινία του
«Η ταινία εμπνέεται από το φερώνυμο έπος. Είναι μια πολύ ελεύθερη μεταγραφή της Οδύσσειας. Ο θεατής εκτός από τη “φανερή” Κίρκη, ίσως αναγνωρίσει και τον Ελπήνορα, τον Πολύφημο, τους ασκούς του Αιόλου και τη χώρα των Λωτοφάγων, τα Βόδια του Ήλιου και τους Λαιστρυγόνες, τη μνηστηροφονία και τη ραψωδία λ -τη Νέκυια- την κάθοδο στον κάτω κόσμο και τον Τειρεσία. Ο Μάρκος θα καταλήξει στο τέλος μόνος. Οι σύντροφοι -άλλοι από απληστία, άλλοι από περιέργεια, άλλοι από ανοησία- θα χαθούν. Μόνο αυτός θα κλείσει τ’ αυτιά στις σειρήνες και το παραμυθητικό κάλεσμά τους. Μόνο αυτός θα περιφρονήσει τις παραπλανητικές υποσχέσεις μιας αναδυόμενης ευδαιμονίας, ενός άλλου νέου κόσμου, του πλούτου και της ευμάρειας.
Οι κοινωνικές και οικονομικές ορίζουσες της εποχής είναι το υπόρρητο στρώμα πάνω και διαμέσου του οποίου κινούνται οι ήρωες της ταινίας. Διακριτικά, επηρεάζει και καθορίζει τη στάση και τις ενέργειες τους. Οι μαστόροι, ολιγαρκείς, λιγόλογοι, σκληροί, πελεκημένοι από τη μοναξιά, όπως και το σκληρό υλικό που δουλεύουν, προσπαθούν να επιβιώσουν εν μέσω ενός καταστροφικού πολέμου, εν μέσω αλλαγών που αδυνατούν να καταλάβουν, για να καταλήξουν αθύρματα της Ιστορίας. Μόνον ο Μάρκος, σημαδεμένος από την πληγή μιας απώλειας και ό,τι αυτό συνεπάγεται σαν εμπειρία ζωής, θα πορευτεί ως το τέλος, όχι του ταξιδιού, αλλά μιας πορείας αυτογνωσίας με γνώμονα το καλό (…)
Κυρίαρχη θα είναι η παρουσία της φύσης στην ταινία. Είναι τα υλικά της, που στα επιδέξια χέρια τους, μεταμορφώνονται σε έργα πολιτισμού. Είναι όμως και η διαρκής πάλη του ανθρώπου με τα στοιχεία της, σε μια εποχή που ο εκμηχανισμός δεν έχει γείρει ακόμη την πλάστιγγα στη μεριά του ανθρώπου. Ταυτόχρονα το φυσικό περιβάλλον είναι το φόντο, μέσα στο οποίο αναπτύσσεται η ιστορία αυτών των ανθρώπων. Αυτό το περιβάλλον συχνά ορίζει την καθημερινότητά τους και απαιτεί από τη μεριά τους μια συνεχή εγρήγορση (…) Γι αυτό και η ηχητική μπάντα θα έχει μια σημαίνουσα παρουσία στην ταινία. Άλλωστε οι διάλογοι λιτοί, οι απολύτως αναγκαίοι. Οι ήχοι συχνά, ισότιμα, δίπλα στους διαλόγους και συχνά αντικαθιστούν τον λόγο (…)
Στην ταινία, η φύση έχει τη δική της χρωματική παλέτα, όπως αναδεικνύεται στις διάφορες εποχές και σε διαφορετικές ώρες της μέρας. Από το άσπρο του χιονιού στο σταχτοπράσινο της ελιάς, στο καφεκόκκινο της καστανιάς, στο ζωηρό πράσινο του έλατου την αυγή και το μουντό σκούρο πράσινο στη δύση, στα κίτρινα πλατανόφυλλα του φθινοπώρου, το μπλε της θάλασσας και το δυσερμήνευτα θολό φουσκωμένων ποταμιών και χειμάρρων και τέλος το απόλυτο μαύρο της νύχτας (…)».
INFO
59ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης
Αίθουσα JOHN CASSAVETES, Αποθήκη 1, Λιμάνι
Σάββατο 10/11/2018 19:45 και Κυριακή 11/11/2018 13:00
Συντελεστές της ταινίας
Σκηνοθεσία – σενάριο: Στέλιος Χαραλαμπόπουλος
Παίζουν: Νίκος Γεωργόπουλος, Σπύρος Ζαμπέλης, Αργύρης Κόγκας, Σπύρος Φωτίου, Γιάννης Ζαφειρόπουλος, Πάνος Κοψίδας, Λουκία Κατωπόδη, Λυγερή Ταμπακοπούλου, Αγγελική Φίλη, Στέφανος Γκριγκόρε, Χάρης Γιούλης
Φωτογραφία: Δημήτρης Κορδελάς
Μουσική: Πλάτων Ανδριτσάκης
Μοντάζ: Πιέτρο Ραντίν
Σκηνικά-Κοστούμια: Δανάη Ελευσινιώτη
Ήχος – Μιξαζ: Γιάννης Γιαννακόπουλος
Casting: Λουκία Κατωπόδη
Βοηθός σκηνοθέτη: Αντώνης Τολάκης
Δ/νση παραγωγής: Σταύρος Τσιαούσης, Νότης Κονδυλάτος (Λευκάδα), Κατερίνα Ντεκουμέ (Τζουμέρκα)
Σχεδιασμός – Οργάνωση Παραγωγής: Γιάννης Καραντάνης
Εκτέλεση Παραγωγής: ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ, Αλ. Αλεξανδρόπουλος, Ν. Κονδυλάτος
Συμπαραγωγή: Β. Κωνσταντιλέρης, Δ. Κορδελάς, Αντ. Τολάκης, Ν. Μουτσέλος
Παραγωγός: Πάνος Χαραλαμπόπουλος
Βιογραφικό Στ. Χαραλαμπόπουλου
Ο πολυβραβευμένος σκηνοθέτης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1956. Σπούδασε Οικονομικά και Κινηματογράφο στην Ελλάδα κι έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στην Οικονομία στο Παρίσι. Έχει σκηνοθετήσει ντοκιμαντέρ για λογαριασμό της κρατικής τηλεόρασης και για ξένα κανάλια. Μεταξύ των διακρίσεων που έλαβε είναι το 1ο Κρατικό Βραβείο Ποιότητας για τις ταινίες «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη» και «Ημερολόγια καταστρώματος–Γιώργος Σεφέρης» και το Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών (FIPRESCI) στο 8ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης για το φιλμ «Γιάννης Μόραλης». Υπήρξε εκδότης του περιοδικού τέχνης «Γραφή» και κείμενά του για τον κινηματογράφο έχουν δημοσιευτεί στα περιοδικά «Γραφή», «Σύγχρονος Κινηματογράφος» και «Γράμματα και Τέχνες». Την περίοδο από 2009 έως 2010 οργάνωσε στο Εργαστήρι Ποίησης του Ιδρύματος Τάκης Σινόπουλος τον κύκλο εκδηλώσεων «Ποιητές στην οθόνη». Έχει εκδώσει μία ποιητική συλλογή με τίτλο «Αλλαγή αιώνα» από τις εκδόσεις ΑΓΡΑ. Τέλος, είναι συνιδρυτής από το 1988 μαζί με τους Θάνο Λαμπρόπουλο και Γιάννη Βαρβαρίγο της εταιρείας παραγωγής ΠΕΡΙΠΛΟΥΣ.
Επιλεκτική φιλμογραφία
2014: «Ο Μαραθώνιος μιας ημιτελούς άνοιξης»
2010: «Η υπογραφή»
2008: «Τη νύχτα που ο Φερνάντο Πεσσόα συνάντησε τον Κωνσταντίνο Καβάφη» (Διεθνής Διανομή: Doc and Co – Γαλλία) – 1ο Κρατικό Βραβείο Ποιότητας (2008, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), Βραβείο Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών (2008, Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης), Βραβείο καλύτερης Φωτογραφίας, Μουσικής, Ήχου στο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας, Βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ – Οδυσσεύς Awards 2009, London Greek Film Festival
2006: «Με λίγο φως στους ώμους – Μιχάλης Γκανάς» – Β΄ Βραβείο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας & Βραβείο Καλύτερης Φωτογραφίας–Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Χαλκίδας 2007
2005 : «Γιάννης Μόραλης» – Βραβείο Διεθνούς Ένωσης Κριτικών (FIPRESCI) στο 8ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης.
2001: «Ημερολόγια Καταστρώματος – Γιώργος Σεφέρης», 1ο Κρατικό Βραβείο Ποιότητας 2001
2000: «Είδαν τα μάτια μας γιορτές» – Βραβείο κοινού, φεστιβάλ ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης Μάρτιος 2000, 2ο Κρατικό Βραβείο Ποιότητας, Βραβείο Διεθνές Φεστιβάλ Περιβαλλοντικού Κινηματογράφου, Teramo 2000.
1996: «Άδης» – Βραβείο Σκηνοθεσίας Πρωτοεμφανιζόμενου Σκηνοθέτη, Ειδική Μνεία της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής, Βραβείο αρτιότερης τεχνικά παραγωγής Ε.Τ.Ε.Κ.Τ., Βραβείο Μακιγιάζ, στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1996, Κρατικό Βραβείο Ποιότητας 1997, Συμμετοχή σε διεθνή φεστιβάλ.