Ένας ιδανικός Σκρουτζ
Όταν ο Ρόμπερτ Ζεμέκις έγραφε το σενάριο του έργου, είχε σταθερά στο μυαλό του τον Τζιμ Κάρεϊ για το ρόλο του Σκρουτζ. «Όταν ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με τη συγκεκριμένη τεχνολογία (στην ταινία Beowulf), σκέφτηκα ότι ο Τζιμ Κάρεϊ θα ήταν ο ιδανικός ηθοποιός για να την εκμεταλλευτεί στο έπακρο» ισχυρίζεται ο σκηνοθέτης. «Το πρόσωπό του είναι απίστευτα εκφραστικό και ο ίδιος είναι τόσο καλός στο να δημιουργεί χαρακτήρες, που έχει τη δυνατότητα να αλλάζει ολοκληρωτικά την εξωτερική του εμφάνιση». «Ο Τζιμ, εκτός από εξαιρετικός ηθοποιός, είναι χαμαιλέοντας. Δε θα μπορούσα να φανταστώ την ταινία χωρίς αυτόν» συμπληρώνει ο παραγωγός Στιβ Στάρκεϊ.
Σχετικά με το ρόλο του, ο Τζιμ Κάρεϊ έχει πολλά να πει. «Ο Σκρουτζ δεν είναι ένας άνθρωπος που αγαπά τη ζωή. Αναζητά και επιδιώκει τη μοναξιά. Δεν είναι όμως ούτε ο πνευματικός άνθρωπος που επιλέγει να μένει μόνος σε ένα βουνό. Θέλει να φτιάξει ένα όσο το δυνατόν πιο άνετο κλουβί, γιατί όταν βγαίνει από αυτό ρισκάρει να τον δουν οι άνθρωποι και να καταλάβουν πόσο πικραμένος αισθάνεται». Ο Κάρεϊ πιστεύει ότι ο Σκρουτζ υπερβαίνει τα όρια ενός τυπικού τσιγκούνη. «Κανένας άνθρωπος δεν είναι ένα μόνο πράγμα. Όλοι μας έχουμε πολύ περισσότερες πλευρές και συνήθως υπάρχει πάντα καλοσύνη στο βάθος». Χάρη στις δυνατότητες της τεχνολογίας, ο Κάρεϊ είχε την ευκαιρία να υποδυθεί τον Σκρουτζ σε όλες τις φάσεις της ζωής του, από το επτάχρονο μοναχικό αγόρι μέχρι τον αδύναμο καμπουριασμένο γέρο. «Είναι ένας άνθρωπος που υποφέρει, ένας άνθρωπος που δεν αγαπήθηκε ποτέ από κανέναν» λέει ο πρωταγωνιστής, σχολιάζοντας την ουσία του χαρακτήρα του.
Ηθοποιοί σε πολλαπλούς ρόλους
Ο Τζιμ Κάρεϊ επίσης ενσαρκώνει και τα τρία Χριστουγεννιάτικα Πνεύματα. «Αφού τα πνεύματα είναι στην πραγματικότητα μια προέκταση του Σκρουτζ, λογικά θα πρέπει να έχουν δικά του στοιχεία και γι’ αυτό η τέλεια λύση ήταν να τα αναθέσουμε στον Τζιμ» λέει ο Ζεμέκις. Ο σκηνοθέτης ζήτησε και από άλλους ηθοποιούς να αναλάβουν περισσότερους από έναν ρόλους.
Ο Γκάρι Όλντμαν, επίσης, υποδύεται τρεις διαφορετικούς χαρακτήρες: Τον πράο αλλά αισιόδοξο Μπομπ Κράτσιτ, τον φιλάσθενο γιο του (Τάινι Τιμ) και το πνεύμα του Μάρλεϊ.
Παράλληλα, η Ρόμπιν Ράιτ Πεν ενσαρκώνει τη Μπελ, την όμορφη γυναίκα που ο Σκρουτζ αποφασίζει να μη διεκδικήσει απορρίπτοντας έτσι κάθε χαρά στη ζωή, αλλά και τη Φαν, τη μικρή αδερφή του Σκρουτζ στην οποία είχε μεγάλη αδυναμία.
Ο Κόλιν Φερθ, είναι από τους λίγους ηθοποιούς που έχουν μόνο ένα ρόλο στο έργο, αλλά η παρουσία του είναι καθοριστική, αφού ο χαρακτήρας του, ο Φρεντ, είναι το άκρως αντίθετο του Σκρουτζ. «Αν ο Σκρουτζ είναι ο απόλυτα απαισιόδοξος άνθρωπος, τότε ο Φρεντ, ο ανιψιός του, είναι ο ακραία αισιόδοξος. «Γιατί να μην είμαστε φίλοι; Δεν είναι δύσκολο. Σε καλώ στο σπίτι μου για φαγητό. Γιατί να μην έρθεις;» Νομίζω ότι δίνει υλική υπόσταση στο νόημα των Χριστουγέννων. Δε σκέφτεται τίποτα κακό για κανέναν» λέει ο Φερθ για το ρόλο του.
Τη διανομή των ρόλων, κλείνει ο Μπομπ Χόσκινς, που συνεργάζεται ξανά με τον Ρόμπερτ Ζεμέκις, μετά από είκοσι χρόνια («Ποιος Παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ»). «Ο κύριος λόγος που έκανα αυτήν την ταινία ήταν για να δουλέψω και πάλι με τον Ρόμπερτ. Για μένα είναι ο Αϊνστάιν του σινεμά» λέει ο Χόπκινς, που επίσης ανέλαβε δύο ρόλους: Του Φέζιγουιγκ και του Γέρο-Τζο.
