Ο Θανάσης Βέγγος ο πιο αγαπημένος Έλληνας κωμικός ηθοποιός, ο άνθρωπος που συνδέθηκε περισσότερο απ’ όλους με τη μοίρα του νεοέλληνα, απεβίωσε την Τρίτη 3 Μαΐου 2011 (συμπτωματικά Παγκόσμια Ημέρα Γέλιου!) σε ηλικία 84 ετών, έχοντας δώσει αξέχαστες ερμηνείες σε πάνω από 120 ταινίες, βιντεοταινίες και τηλεταινίες, αλλά και στη σκηνή του θεάτρου.
Για τον Θανάση Βέγγο, όσα και να πούμε θα είναι λίγα. Ήταν ένας αυτοδίδακτος ηθοποιός, υπόδειγμα ανθρωπιάς, ήθους και σεμνότητας και τολμώ να πω ότι ανήκε στην κατηγορία των ηθοποιών Τσάρλι Τσάπλιν και Μπάστερ Κίτον, που συνδύαζαν το κωμικό με την τραγικότητα.
Βιογραφικό
Ο Βέγγος γεννήθηκε στο Νέο Φάληρο το 1927. Καταγόταν από τα Θολάρια της Αιγιάλης από την πλευρά της μητέρας του Ευδοκίας, του γένους Ιωάννη Σμυρνή. Ηταν το μοναχοπαίδι του κυρ Βασίλη και της κυρα-Ευδοκίας, που κατάφεραν να δώσουν στον Θανάση μόνο τις βασικές σπουδές. Ο πατέρας του, υπάλληλος στο εργοστάσιο της Ηλεκτρικής Εταιρίας στο Φάληρο, αγωνίστηκε επί Κατοχής για να το σώσει από την ανατίναξη που σχεδίαζαν οι Γερμανοί. Οι μαρτυρίες λένε πως το εργοστάσιο σώθηκε χάρη στις προσπάθειες αυτού ακριβώς του ανθρώπου, ο οποίος στη συνέχεια απολύθηκε από τη δουλειά του εξαιτίας των αριστερών φρονημάτων του. Αλλά και ο Θανάσης αντιμετώπισε την εκδικητικότητα του κράτους: Βρέθηκε στη Μακρόνησο, μαζί με άλλους αριστερούς φαντάρους αλλά και πολίτες. Εκεί, βίωσε τον εξευτελισμό, έμαθε να υπομένει, υιοθέτησε την αξιοπρέπεια ως στάση ζωής και ταυτόχρονα γνώρισε τη συντροφική αλληλεγγύη. Εκεί επίσης, συνδέθηκε φιλικά με τον Νίκο Κούνδουρο, τον άνθρωπο που θα άλλαζε την πορεία της ζωής του.
Το 1953 τον κάλεσε ο Κούνδουρος να παίξει στη «Μαγική πόληι», την πρώτη ταινία της καριέρας του, στην οποία υποδύεται τον Θανάση, πωλητή λεμονιών στη λαχαναγορά, μέλος μιας παρέας νεαρών βιοπαλαιστών. Το όνομά του, που θα τον ακολουθεί στη συνέχεια σε πολλές άλλες ταινίες και θα μπαίνει αργότερα και στους τίτλους των ταινιών του («Ο Θανάσης, η Ιουλιέτα και τα λουκάνικα», «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;», «Θανάση, πάρε τ’ όπλο σου», «Δικτάτωρ καλεί Θανάση», «Ο Θανάσης στη χώρα της σφαλιάρας» κ.α.), ενώ σε άλλες μπαίνει το επώνυμό του («Είναι ένας τρελός τρελός Βέγγος», «Δόκτωρ Ζι-Βέγγος», «Ενας Βέγγος για όλες τις δουλειές»).
Το 1964 ίδρυσε τη δική του εταιρία παραγωγής «ΘΒ – Ταινίες Γέλιου» και σταδιακά δοκίμασε και τη σκηνοθεσία. Με τη «ΘΒ» έκανε τις μεγαλύτερες επιτυχίες του («Φανερός πράκτωρ 000», «Τρελός, παλαβός και Βέγγος» και «Ποιος Θανάσης»), που ήταν και η οικονομική καταστροφή του, την οποία ξεπέρασε μετά από πολλά χρόνια. Έκανε συνολικά 120 ταινίες (όλες γνωστές), 2 τηλεταινίες (την «1000 χρόνια πριν» ένα μιούζικαλ που αναβιώνει την βυζαντινή εορτή των Καλένδων, την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Κωνσταντινούπολη, όπως γινόταν χίλια χρόνια πριν και τα «Βήματα» στην οποία υποδύεται έναν καθημερινό οικογενειάρχη, υπάλληλο σε τυπογραφείο, που εκτελεί επί δεκαετίες την ίδια διαδρομή για την ίδια εργασία, με το ίδιο αντικείμενο, με τις ίδιες κινήσεις). Επίσης, έκανε και 7 βιντεοταινίες («Ο Θανάσης στη χώρα του ΘΑ», «Τρελοκομείον η Ελλάς», «Θανάσης ο αισιόδοξος», «Το δίδυμο της συμφοράς», «Ο πρωταθλητής», «Κρεβάτι γα πέντε» και «Θανάσης ο βομβιστής»).
