Προσωπικές αναμνήσεις
Ήμουν νεαρός, όταν είδα τον Βέγγο από κοντά για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 1964. Είχε έρθει στο σπίτι μας επί της οδού Κοιμήσεως Θεοτόκου 18 στο Μαρούσι, μαζί με τον Αλέκο Σακελλάριο επικεφαλής ενός κινηματογραφικού συνεργείου και τους ηθοποιούς Νίκη Λινάρδου, Λάμπρο Κωνσταντάρα και Γιώργο Μούτσιο, προκειμένου να γυρίσουν τα «εξωτερικά» της ταινίας «Θα σε κάνω βασίλισσα». Μιας ταινίας που βασιζόταν σε θεατρικό έργο «δωματίου» και τα ελάχιστα «εξωτερικά» της απαιτούσαν ένα δρόμο (από διάφορες γωνίες για να τον δείξουν σε πολλές διαφορετικές σκηνές) και ένα πλάνο από μπαλκόνι και αυλή με πολλά δέντρα, ώστε να φαίνεται η εξοχική τοποθεσία του σπιτιού του Βέγγου και της Λινάρδου. Το σπίτι μας είχε κριθεί κατάλληλο, επειδή διέθετε ταράτσα και μεγάλη αυλή με δύο τεράστια δέντρα και άλλο ένα στο πεζοδρόμιο.
Θυμάμαι το σκηνοθέτη, που ζήτησε από τη μητέρα μου να πάρουν λίγο ρεύμα από τις πρίζες μας (για την κάμερα και τους προβολείς), καθώς και ένα δωμάτιο του σπιτιού, για «να αλλάξει ο κύριος Κωνσταντάρας και η κυρία Λινάρδου».
Θυμάμαι επίσης, τον Βέγγο, που σεμνά αρνιόταν τα κεράσματα της μητέρας μου (η οποία ως θαυμάστρια του Κωσταντάρα, αλλά και του σινεμά γενικότερα, μαγείρεψε για όλο το συνεργείο, που έμεινε μέχρι το απόγευμα) και της έλεγε «καλή μου κυρία, μη ξοδεύεσαι, θα τα βολέψουμε».
Θυμάμαι επίσης, τον Θανάση που πήγε στο μπακάλικο των αδελφών Λούη (γωνία Κοιμήσεως Θεοτόκου και Αναβρύτων) για να αγοράσει μια λεμονάδα ΗΒΗ να ξεδιψάσει (όπως καταλάβατε τον ακολουθούσα συνέχεια) και όταν του απάντησε ο κυρ-Γιώργης ο Λούης «είναι κέρασμα», μόνον που δεν έκλαψε από συγκίνηση. «Όλοι κερνάνε σ’ αυτή τη γειτονιά;», γύρισε και μου είπε.
Θυμάμαι τέλος, ότι σε κάποιες φάσεις του γυρίσματος, δεν έκανε ακριβώς αυτά που του υποδείκνυε ο σκηνοθέτης («γιατί δε μου έρχεται βρε αδερφέ») και θυμάμαι ότι ο σκηνοθέτης δεν του τα έκοβε.
Ήταν πηγαίος, αυθόρμητος και ευρηματικός, κάτι που θεωρώ ότι λείπει σήμερα από τους περισσότερους κωμικούς. Ήταν «ένας άνθρωπος παντός καιρού», όπως τον αναφέρει και ο τίτλος ενός εξαιρετικού βιβλίου που γράφτηκε γι’ αυτόν από τον Γιάννη Σολδάτο πριν από λίγα χρόνια.
Βραβεία & Διακρίσεις
1971 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: 3 βραβεία (καλλιτεχνικής ταινίας, σεναρίου και α’ ανδρι-κού ρόλου) και από την Ένωση Ελλήνων κριτικών για το «Τι έκανες στον πόλεμο, Θανάση;»
1972 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: 2 βραβεία (α’ ανδρικού ρόλου και τιμητική διάκριση για τα σκηνικά) για το «Θανάση, πάρε τ’ όπλο σου»
1991 Κρατικό βραβείο Ερμηνείας Β’ Ανδρικού Ρόλου για το «Ήσυχες μέρες του Αυγούστου»
1993 Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του
2002 Δήμος Κορυδαλλού: Το όνομά του δόθηκε στο δη-μοτικό αμφιθέατρο
2008 Δήμος Πειραιά: Το όνομά του σε πλατεία στο Ν. Φάληρο (γενέτειρα του)
2008 Ο Πρόεδρος Δημοκρατίας τού απένειμε τον Ταξιάρχη του Τάγματος του Φοίνικα
2008 Βραβείο «ΠΡΟΣΩΠΑ 2008» για το σύνολο του έργου του
2010 Βραβείο «Άνδρας της χρονιάς 2009» (Έργο Ζωής)
2010 Ελληνική Ακαδημία Κινηματογράφου: Ειδικό βραβείο για το σύνολο του έργου του
2010 Ανακηρύχθηκε επίτιμο μέλος της Εταιρείας Ελλήνων Σκηνοθετών
Άγγελος Πολύδωρος
