Υπόθεση: Χειμώνας στη Νορβηγία. Ο εσωστρεφής και εργατικός Nils (οδηγεί το εκχιονιστικό του διατηρώντας τους δρόμους καθαρούς και τα βουνά προσβάσιμα στo αφιλόξενο παγωμένο τοπίο, όπου ζει. Έχει μόλις ανακηρυχθεί ο πολίτης της χρονιάς για τον ζήλο του, όταν ενημερώνεται ότι ο γιος του πέθανε από υπερβολική δόση ηρωίνης. Αρνείται όμως να αποδεχτεί την επίσημη εκδοχή του θανάτου του γιου του και ξεκινά μια μυστική έρευνα που τον οδηγεί στους δολοφόνους του παιδιού του…
Κριτική: Σε πρώτο επίπεδο ένας πατέρας, βλέποντας τη γραφειοκρατική αντιμετώπιση του θανάτου του γιου του από την αστυνομία, παίρνει το νόμο στα χέρια του, με ψυχρότητα και μαεστρία επαγγελματία. Σε δεύτερο επίπεδο, από τους διαλόγους καταλαβαίνεις ότι έχεις να κάνεις με μια «πνευματώδη» περιπέτεια ή μαύρη κωμωδία.
Σε τρίτο επίπεδο, οι λάτρεις του σπλάτερ, θα αρχίσουν να ενθουσιάζονται από τις πρώτες κινήσεις του πατέρα-εκδικητή. Χύνεται μπόλικο αίμα, ενώ και οι «κακοί» της ταινίας που είναι «Νορβηγοί και πολιτισμένοι» φροντίζουν στα σπίτια τους να μαζεύουν τα χαλιά πριν πυροβολήσουν.
Σε τέταρτο επίπεδο, ο σκηνοθέτης μέσα από διαλόγους τύπου Ταραντίνο, σχολιάζει έντονα το πολιτικο-κοινωνικο-οικονομικό Σκανδιναβικό μοντέλο, χωρίς να παραλείπει να κάνει συγκρίσεις με άλλες χώρες
«Μην ανησυχείς, δεν θα πεθάνεις από το κρύο. Η Νορβηγία διαθέτει Πρόνοια σε αντίθεση με τις νότιες και ηλιόλουστες χώρες που δεν έχουν. Δες τι γίνεται στη Νότια Αμερική. Κοίτα τι γίνεται με την οικονομία στη νοτιο-ανατολική Ευρώπη. Η Ισπανία πάει κατά διαόλου, η Πορτογαλία το ίδιο. Η Ελλάδα διαλύεται. Και όλα αυτά γιατί; Επειδή έχουν πολύ ήλιο. Ενώ εμείς εδώ; Ακόμα και στις φυλακές μας, υπάρχει πρόνοια για όλα, θέρμανση, τηλεόραση, βιβλιοθήκες. Ούτε καν βιασμοί δεν γίνονται και οι φύλακες είναι ευγενικοί». «Τι μου λες; Υπάρχουν φυλακές χωρίς βιασμούς;» Αυτός είναι περίπου ένας διάλογος μεταξύ των «κακών» της ταινίας, ενώ κατά την απαγωγή ενός ανήλικου, ο μικρός λέει στον απαγωγέα του, να του διαβάσει κάτι πριν κοιμηθεί και εκείνος το κάνει, για να δεχθεί από τον μικρό την ερώτηση: «Το ξέρεις το Σύνδρομο της Στοκχόλμης;».
Δείτε την ταινία, η οποία διαθέτει πολύ καλές ερμηνείες, με κορυφαίους τον Στέλαν Σκάρσγκαρντ (πατέρα – εκδικητή) και τον Μπρούνο Γκαντζ (αρχιμαφιόζο). Επίσης, ο σκηνοθετικός ρυθμός δεν αφήνει περιθώρια χαλάρωσης, ενώ το έξοχα φωτογραφημένο χιονισμένο τοπίο, συμβάλλει στο κλειστοφοβικό κλίμα της ταινίας, στην οποία οι χαρακτήρες αναδεικνύονται «με σειρά εξαφάνισης».
Σκηνοθεσία: Χανς Πίτερ Μόλαντ / Με τους Στέλαν Σκάρσγκαρντ, Κρίστοφερ Χίβτζου, Μπρούνο Γκαντζ
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
