Είδος: Κοινωνική
Σκηνοθεσία: Άνα Μουιλαέρτ
Παίζουν: Ρεγκίνα Κασέ, Αντόνιο Αμπουγιάμρα, Έλενα Αμπεγκάρια, Λούις Μιράντα
Υπόθεση: Η Val αφήνει την κόρη της Jessica στα χέρα της γιαγιάς και πηγαίνει στο Σάο Πάολο για να εργαστεί ως οικονόμος σε ένα μεγαλοαστικό σπίτι και να αναλάβει τη φροντίδα του μικρού γιου της οικογένειας, Fabinho. 13 χρόνια μετά, η Val έχει μεν κάνει κομπόδεμα, αλλά αισθάνεται τύψεις για την κόρη που άφησε πίσω της. Ξαφνικά, η κόρη της Jessica ανακοινώνει ότι πρόκειται να έρθει στο Σάο Πάολο για να δώσει εισαγωγικές εξετάσεις σε κάποια σχολή. Οι εργοδότες την υποδέχονται αρχικά εγκάρδια και της προτείνουν αμέσως να μείνει μαζί τους. Εξάλλου, η Val είναι «μέλος της οικογένειας», αφού ήταν εκείνη που ουσιαστικά μεγάλωσε τον γιο τους. Όμως η συμβίωση μάνας και κόρης, μετά από 13 χρόνια απουσίας, δεν είναι εύκολη υπόθεση (Διανομή: Feelgood).
Κριτική: Η Βαλ, κινείται και συμπεριφέρεται στο σπίτι των πάμπλουτων αφεντικών της ως «μέλος της οικογένειας» και ειδικότερα σαν «δεύτερη μάνα» του γιού τους, που ετοιμάζεται για το πολυτεχνείο χωρίς να έχει το ενδιαφέρον που θα ήθελε από τους γονείς του. Υπηρέτρια μεν, αλλά συνειδητοποιημένη και με γνώση της διαφοράς εργοδότη και εργαζόμενου, καταφέρνει να επιβιώνει έχοντας αφήσει πίσω της εδώ και πολλά χρόνια την κόρη της, για την οποία και θυσιάζεται. Έξοχη στο ρόλο, η Regina Case.
Όλα καλά, μέχρι που η Τζέσικα κόρη της Βαλ, αποφασίζει να έρθει στο Σάο Πάολο για να μπει και εκείνη στο πολυτεχνείο. Μεγαλωμένη μακριά από τη μάνα της και με άλλες αντιλήψεις, δεν μπορεί να χωνέψει τη «δουλική» σχέση της μάνας της προς τα «αφεντικά», αλλά θεωρεί δεδομένα και δεν αρνείται τα προνόμια που της παρέχονται από αυτούς, όταν προθυμοποιούνται να τη φιλοξενήσουν σε καλύτερο δωμάτιο από αυτό της μάνας της. Αρκετά καλή η νεαρή Camila Márdila, η οποία ως Τζέσικα, επαναστάτρια εκ του ασφαλούς, με τον αυθορμητισμό και την ανεύθυνη ανεμελιά της, θα ανατρέψει τις ισορροπίες μέσα στο πλουσιόσπιτο.
Ταινία αργού ρυθμού, που θα ταίριαζε γάντι σε βραζιλιάνικη σαπουνόπερα, αλλά με στοιχεία εμβάθυνσης στους χαρακτήρες, κοινωνική κριτική χωρίς διδακτισμό και χωρίς έντονους μελοδραματισμούς, σε κερδίζει από τις ερμηνείες παρόλο που προβλέπεις την εξέλιξη του σεναρίου. Η ταινία, ήταν η επίσημη πρόταση της Βραζιλίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας 2015.
ΑΓΓΕΛΟΣ ΠΟΛΥΔΩΡΟΣ
