Την Κυριακή είχαμε την γιορτή του πατέρα και ενώ έπαιρνα τις ευχές από τα παιδιά μου διαπίστωσα ότι είχα ένα μεγάλο κενό μέσα μου.
Ο λόγος της στεναχώριας μου, ήταν η διαπίστωση ότι δεν έχω προλάβει να πω τα χρόνια πολλά στον δικό μου πατέρα.
Βλέπετε ενώ η γιορτή της μητέρας έχει μακρόχρονη παράδοση, η Γιορτή του Πατέρα αποτελεί μια πιο πρόσφατη αλλά εξίσου σημαντική βέβαια, αναγνώριση της πατρικής παρουσίας και αρκετοί από εμάς δεν είχαμε την ευκαιρία να πούμε τα χρόνια πολλά σε αυτούς που μας γέννησαν.
Ψάχνοντας πως προέκυψε από αυτή τη γιορτή, ανακάλυψα μια όμορφη ιστορία, όπως αυτές που κρύβονται πίσω από κάθε γιορτή.
Η επιλογή της συγκεκριμένης ημερομηνίας έχει τις ρίζες της στον 20ό αιώνα και αποσκοπεί στην εξισορρόπηση της γιορτής της μητέρας με μια αντίστοιχη ημέρα αφιερωμένη στον πατρικό ρόλο.
Η ιστορία ξεκινά με τη Σονόρα, ένα κορίτσι που μεγάλωσε αποκλειστικά με τον μπαμπά της, έναν βετεράνο πολέμου που ανέλαβε μόνος του να φροντίσει τα έξι παιδιά του, αφού η μητέρα της είχε φύγει.
Η αγάπη και η αφοσίωση του πατέρα της ήταν τόσο μεγάλη που η Σονόρα ήθελε να βρει έναν τρόπο να τον τιμήσει και να δείξει σε όλο τον κόσμο πόσο σημαντικοί είναι οι μπαμπάδες.
Έτσι, ξεκίνησε να μιλάει για μια ξεχωριστή μέρα για τους μπαμπάδες, για να τους ευχαριστήσουμε για την αγκαλιά τους, τα μαθήματα ζωής και τη στήριξη τους.
Πρώτα από όλα, ζήτησε τη βοήθεια της κοινότητάς της, και σιγά-σιγά η ιδέα άρχισε να ταξιδεύει παντού.
Το 1924, ο Πρόεδρος Κάλβιν Κούλιτζ εξέφρασε τη στήριξή του στην πρωτοβουλία, χωρίς να την θεσμοθετήσει.
Χρειάστηκε να περάσουν δεκαετίες, μέχρι το 1972, όταν ο Πρόεδρος Ρίτσαρντ Νίξον υπέγραψε το προεδρικό διάταγμα που καθιέρωσε επίσημα την τρίτη Κυριακή του Ιουνίου ως Εθνική Ημέρα του Πατέρα στις ΗΠΑ, ημέρα που υιοθετήσαμε και στην Ελλάδα, ενώ σε πολλές χώρες έχουν επιλέξει άλλες ημερομηνίες.
Η αλήθεια είναι ότι μόνο όταν γίνεις γονιός αρχίζεις να αντιλαμβάνεσαι την έννοια αυτής της γιορτής. Για αυτούς που έχασαν τον πατέρα τους και για αυτούς που έχουν την τύχη να γίνουν πατεράδες αποκτώντας την δική τους οικογένεια.
Για αυτό να αγαπάτε τους πατεράδες σας όσοι τους έχετε δίπλα σας, να τους τιμάτε όσο είναι εν ζωή και να είστε γενναιόδωροι με τις αγκαλιές σας, όσο και αν δεν το δείχνουν να είσαστε σίγουροι ότι τις έχουν ανάγκη.
Έτσι για τα χρόνια πολλά που δεν είπαμε…
