Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 15/10/2025
Ήταν τέτοιες μέρες του 1995, όταν η Ένωση Συλλόγων Γονέων Σχολείων Αγίας Παρασκευής επανασυγκροτήθηκε, έπειτα από μία οκταετία απουσίας. Η «αναγέννηση» του φορέα οφείλεται στην -τότε- κοινή πρωτοβουλία των Λεωνίδα Ριτζάκη, Κατερίνας Γιαγή, Δημήτρη Αυγερόπουλου, Τασίας Ρήγα, Γιάννη Αθανασίου, Γιάννη Μπουρίκα, Τάσου Μπρα και κάποιων ακόμη ανθρώπων της πόλης.
Γιορτάζοντας τα 30 χρόνια αυτής της επετείου, παλαιά και νέα μέλη της Ένωσης αντάμωσαν, σε ένα… reunion, μαζί με συνοδοιπόρους τους στον κοινό αγώνα υπέρ των σχολείων της Αγίας Παρασκευής. Τα συναισθήματα όλων ήταν ανάμεικτα, χαράς και λύπης.
Ορισμένοι, παρότι στην ίδια πόλη, είχαν καιρό, ίσως και χρόνια να βρεθούν. Όλοι, ωστόσο, θυμήθηκαν αγώνες, διεκδικήσεις και παλιές ιστορίες. Δεν έλλειψαν οι αφορμές γέλιου αλλά και συγκίνησης για κάποιους που έφυγαν από τη ζωή.
Τι άλλο είπαν οι άνθρωποι της Ένωσης; Θυμήθηκαν ότι έβαφαν μόνοι τους πολλές σχολικές αίθουσες, έκαναν αρκετή γενική καθαριότητα, κουβαλούσαν μπόλικες καρέκλες για διάφορες ανάγκες, αγόραζαν συχνότατα από την τσέπη τους αναλώσιμα, προτζέκτορες και τόσα άλλα. Μίλησαν επί ώρες με διάφορους μάλλον αδιάφορους καρεκλοκένταυρους ώστε να τους πείσουν για -υποτίθεται- αυτονόητα πράγματα: 26-27 αγόρια και κορίτσια συνωστίζονταν σε μια αίθουσα, οι τάξεις δεν είχαν όλους τους αναγκαίους εκπαιδευτικούς πριν από τα… Χριστούγεννα, έλειπαν σχολικοί νοσηλευτές σε παιδιά με διαβήτη, απουσίαζε η παράλληλη στήριξη σε όλους τους μαθητές που κινούνταν στο φάσμα του αυτισμού, ενώ 4 τουαλέτες -οι λεγόμενες «τούρκικες», μάλιστα- προορίζονταν για 300 ανθρώπους, όπως και τόσα άλλα. Όλα αυτά θα μπορούσαν κάλλιστα να είναι, βέβαια, η περιγραφή των σημερινών γονιών για την κατάσταση των σχολείων της πόλης και όχι μόνο.
Η Ένωση Γονέων Αγίας Παρασκευής, πάντως, έχει να περηφανεύεται για τις δυναμικές της διεκδικήσεις στα μεγάλα ζητήματα της παιδείας, με χειροπιαστές επιτυχίες όπως η συμβολή στην ανέγερση του συγκροτήματος των Επαγγελματικών Λυκείων και στους θετικούς οιωνούς για το οικόπεδο «Μακρή».
Φυσικά, στους κόλπους των Συλλόγων Κηδεμόνων υπάρχουν και αυτοί που ήθελαν και ίσως θέλουν (;) να χρησιμοποιήσουν την όποια τους επιρροή για να ευνοηθεί μόνο το παιδί τους, να αυξήσουν το πελατολόγιό τους ή απλά να βγουν δημοτικοί σύμβουλοι.
Οι περισσότεροι γονείς, ωστόσο, οραματίζονται τουλάχιστον ένα καλύτερο δημόσιο σχολείο. Μπορεί σε πολλές περιπτώσεις να μην κατορθώνουν το ιδεατό, αλλά, μαζί με αρκετούς συνοδοιπόρους, καταφέρνουν να κρατούν τις μονάδες όρθιες. Αυτό που με μεγαλύτερη βεβαιότητα δεν πέτυχαν είναι να… στρουθοκαμηλίζουν.
