Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 27/09/2025
Η είδηση της αποφυλάκισης των δύο νεαρών που κατηγορήθηκαν και προφυλακίστηκαν για εμπρησμό στην περιοχή του Γηροκομείου Πατρών κατά τη μεγάλη πυρκαγιά του Αυγούστου στην Αχαΐα έγινε δεκτή από την κοινή γνώμη, αλλά και μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, με έντονες αντιδράσεις προς τις Αρχές και τη Δικαιοσύνη για την «πλάνη» που προφανώς αποδείχθηκε. Οι δύο νεαροί, όπως αποδεικνύει η απελευθέρωσή τους (έστω και με περιοριστικούς όρους), προφανώς ήταν αυτό που εξ αρχής υποστήριζαν: εθελοντές που προσπαθούσαν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του πύρινου μετώπου.
Το χειρότερο δεν είναι όμως αυτό…
Μεγαλύτερο πρόβλημα ακόμη κι από την άδικη προφυλάκισή τους, ήταν η προσπάθεια να συνδεθεί ο υποτιθέμενος εμπρησμός με τις πολιτικές πεποιθήσεις των νεαρών. Για λόγους που εκείνοι γνωρίζουν, ενδεχομένως και υπό το βάρος μιας ακόμη αποτυχίας σε μια μεγάλη πυρκαγιά, πολλοί κυβερνητικοί παράγοντες, «κύκλοι», όπως θέλετε ονομάστε τους και οι «καλοθελητές» των social media «δαιμονοποίησαν» τον «απέναντι» ιδεολογικό χώρο και θέλησαν να τον ταυτίσουν με τους (όποιους) εμπρηστές που θέλουν να βλάψουν τη χώρα.
Όπως γράψαμε και πρόσφατα εδώ, επιμένουμε: η «κλιματική κρίση» έχει «ανθρώπινο χέρι». Και οι περισσότερες πυρκαγιές αποδεδειγμένα οφείλονται στον ανθρώπινο παράγοντα και όχι στην εκάστοτε καιρική συνθήκη (που ωστόσο εκμεταλλεύονται πράγματι ως σύμμαχο για να εκτελέσουν την καταστροφική «δουλειά» τους). Η πολιτικοποίηση, όμως, των εμπρησμών εγκυμονεί μεγάλους κινδύνους και «δηλητηριάζει» ακόμη περισσότερο τον ήδη τοξικό και πολωτικό δημόσιο διάλογο. Με μόνη χαμένη τη δημοκρατία μας.
Αλλά τα χειρότερα με αυτήν την υπόθεση δεν σταματούν εκεί. Διότι η άκριτη, όπως αποδεικνύεται, σύλληψη δύο εθελοντών επειδή βρέθηκαν σε χώρο πυρκαγιάς για να προσφέρουν στην προσπάθεια κατάσβεσης, είναι φυσικό να προβληματίζει πολλούς πολίτες που ενδεχομένως να σκέφτονταν να πυκνώσουν τις τάξεις των εθελοντικών ομάδων, συνδέσμων, κλιμακίων της περιοχής τους. «Κι αν με περάσουν για εμπρηστή και με συλλάβουν έτσι… απλά, γιατί να ταλαιπωρηθώ προσπαθώντας να αποδείξω ότι δεν είμαι… ελέφαντας, γιατί να τραβιέμαι στα δάση και στα βουνά;».
Και κάπου εδώ θυμόμαστε ξανά την αδιανόητη δήλωση της Σοφίας Βούλτεψη ότι το πρόβλημα με τις πυρκαγιές είναι ότι δεν έχουμε πολλούς… εθελοντές!
Μα, όπως το πάμε το πράγμα, στο τέλος δεν θα έχουμε και πολλούς. Βέβαια, σε μια τέτοια περίπτωση ο «γυμνός» κρατικός μηχανισμός θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του για τις υπηρεσιακές ανεπάρκειες σε υποδομές και προσωπικό. Κι εδώ που τα λέμε, ίσως κάποια στιγμή να πρέπει να το κάνει. Διότι έχουμε ξεχάσει κάπου τα αυτονόητα σε αυτή τη χώρα…
