Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Tο είχα αναφέρει και στο προηγούμενο editorial και θα επιμείνω: Στις δύο δεκαετίες αυτοδιοικητικού ρεπορτάζ δεν έχω ξανασυναντήσει τέτοια γενικευμένη αντίδραση σε μια «κεντρική» κυβερνητική απόφαση, όσο αυτή που εξακολουθεί να συμβαίνει για την αναστολή για 6 εβδομάδες των εφημεριών του Παίδων Πεντέλης. Αντίδραση που ήδη έχει επεκταθεί και για το απίστευτο φαινόμενο να έχει μείνει δίχως γενικό νοσοκομείο διαθέσιμο για όλες τις παθήσεις η Βορειοανατολική Αττική, αφού Σισμανόγλειο και Αμαλία Φλέμινγκ έχουν μετατραπεί σε νοσοκομεία αμιγώς για COVID.
Θεωρώ ιδιαίτερα σημαντικό -και θα έπρεπε, πλέον, να έχει θορυβήσει τον υπουργό Υγείας Θάνο Πλεύρη- το γεγονός ότι στις φωνές που διαμαρτύρονται και ζητούν την άμεση επαναφορά στην «κανονικότητα» των τριών νοσοκομείων της περιοχής, προστέθηκαν τόσο ο Ιατρικός Σύλλογος Αθηνών, όσο και το Περιφερειακό Συμβούλιο Αττικής. Στην «κεφαλή» των οποίων δεν βρίσκεται κάποιος μη φιλοκυβερνητικός πολιτικός, αλλά ο «γαλάζιος» Γιώργος Πατούλης, αποδεικνύοντας συνέπεια τόσο απέναντι στην ιατρική όσο και στην πολιτική του ιδιότητα.
Κι εδώ έρχεται η… μελαγχολία για τη στάση των δημάρχων του Βορείου Τομέα.
Προξενεί προβληματισμό, ου μην και θλίψη, το γεγονός ότι, με εξαίρεση τον δήμαρχο Χαλανδρίου Σίμο Ρούσσο, μέχρι στιγμής τουλάχιστον, κανείς άλλος δήμαρχος δεν πήρε θέση! Και μη βιαστεί κανείς να πει ότι η δήμαρχος Πεντέλης Δήμητρα Κεχαγιά δήλωσε αντίθετη από την πρώτη στιγμή: Διότι η θέση της ήταν αρνητική απέναντι στη φημολογούμενη ολική κατάργηση των λειτουργιών του Παίδων Πεντέλης. Αντιθέτως, λίγο μετά, με ανάρτησή της στα social media, λείανε τις «γωνίες». Αφού εξέφρασε την ικανοποίησή της για το γεγονός ότι το νοσοκομείο θα συνεχίσει την ημερήσια λειτουργία του, δεν έκανε καν λόγο για τις εφημερίες που αναστέλλονται, ενώ ανέδειξε τη σκοπιμότητα της μετατροπής του χώρου σε mega εμβολιαστικό κέντρο (λες και δεν έχει μέσα στην ίδια της την πόλη εναλλακτικές, όπως η απενεργοποιημένη πτέρυγα Μπόμπολα…).
Κι επειδή στη συντριπτική τους πλειοψηφία οι δήμαρχοι του Βορείου Τομέα έχουν «γαλάζιο» χρώμα ή έστω «απόχρωση», δεν μπορούν παρά να κάνουν τον κοινό νου να σκεφτεί ότι οι κομματικές και πολιτικές τους ταυτότητες προκρίνονται, εις βάρος ενός μεγάλου κοινωνικού ζητήματος. Κι όχι όποιου κι όποιου. Για την υγειονομική περίθαλψη παιδιών μιλάμε. Που οι γονείς τους πληρώνουν φόρους για να την έχουν ανοιχτή και δημόσια, εφόσον δεν διαθέτουν την πολυτέλεια να πληρώνουν ιδιωτική ασφάλιση. Και τώρα, όπως επισημαίνει ήδη η ΠΟΕΔΗΝ, όλοι αυτοί «στριμώχνονται» στις ουρές των άλλων δύο νοσοκομείων Παίδων της Αθήνας, μεγαλώνοντας τον φόρτο των εφημεριών τους για δύο ημέρες την εβδομάδα κι άλλη μια κάθε 2η Κυριακή, εν μέσω πανδημίας.
Και για όλα αυτά, οι δήμαρχοι της περιοχής δεν είπαν κουβέντα! Για συλλογική αντίδρασή τους δε, ούτε λόγος. Όνειρο… χειμερινής νυκτός.
Και αναρωτιέται κανείς, τι εννοούν οι ίδιοι άνθρωποι μιλώντας για «απαξίωση» της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όταν οι ίδιοι στέκονται κατώτεροι των περιστάσεων στον βωμό της κομματικής «συμμόρφωσης» ή «σιγής ασυρμάτου»…
Υ.Γ. Εκ παραδρομής στο προηγούμενο editorial βάφτισα την αναστολή των εφημεριών για 6 εβδομάδες ως… εξάμηνη. Ζητώ συγγνώμη, ελπίζοντας να μην έγινα άθελά μου… προφήτης.
