Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Στην τελευταία σκηνή της εξαιρετικής ταινίας «Συμμορίες της Νέας Υόρκης» του Μάρτιν Σκορτσέζε, οι δύο αντίπαλες συμμορίες της υπόθεσης ξεκοιλιάζονται στην πλατεία της περιοχής που ήθελαν να διαφεντεύουν, την ώρα που η Νέα Υόρκη βομβαρδίζεται από θαλάσσης βυθισμένη σε μεγάλη πολιτική και κοινωνική κρίση.
Αυτή τη σκηνή θυμίζει η Ελλάδα. Με ένα σωρό σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της, για μια ακόμη φορά ταλανίζεται από μια ταραχώδη εσωστρέφεια. Και μάλιστα, λόγω της ξαφνικής (;) επανάκαμψης στο προσκήνιο ακροδεξιών φασιστικών θυλάκων, αρχής γενομένης από το ΕΠΑΛ Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη και φτάνοντας στα επεισόδια και τον τραυματισμό, μεταξύ άλλων, της δημοτικής συμβούλου Αμαρουσίου Αφροδίτης Φράγκου την περασμένη Κυριακή στο κέντρο του Νέου Ηρακλείου. Μέχρι και οι οπαδοί του ΠΑΟΚ… πλακώθηκαν μεταξύ τους χωρισμένοι σε ακροδεξιούς και αντιφασίστες. Το ζήσαμε κι αυτό!
Την ίδια στιγμή, η διχαστική και εμφυλιακού τύπου ρητορική ξέφυγε από τα social media και έφτασε στη Βουλή δια στόματος Κωνσταντίνου Μπογδάνου, με αποτέλεσμα τη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Ν.Δ.
Δεν είμαι σε θέση να αξιολογήσω αν η συνεχιζόμενη πίεση λόγω πανδημίας στην κοινωνία μας, το κύμα ακρίβειας και ανατιμήσεων, οι πιέσεις από την Τουρκία ή κάποιος άλλος κοινωνικός ή οικονομικός παράγοντας «ξύπνησε» την ακροδεξιά μετά την καταδίκη της Χ.Α. ως «εγκληματική οργάνωση» και τη φυλάκιση των «κεφαλών» της· αυτό θα το πράξουν οι μελετητές του μέλλοντος. Το θέμα είναι ότι αυτό το ξέσπασμα βίας και οι ναζιστικοί χαιρετισμοί μέσα από προαύλια σχολείων ή σε πλατείες και γειτονιές, επέστρεψαν. Και η συντεταγμένη Πολιτεία καλείται για μια ακόμη φορά να επιδείξει δημοκρατικά αντανακλαστικά, απομονώνοντας αυτούς τους θύλακες. Και αυτή τη φορά ας το κάνει έγκαιρα, πριν θρηνήσουμε ξανά θύματα.
Σε κάθε περίπτωση, μέσα σε αυτή την παράνοια μίσους, διχασμού και αισχρής αντιπαράθεσης που κατατρύχει την κοινωνία μας και αποτυπώνεται με θλιβερό τρόπο και στα social media, είναι πιο απαραίτητος από ποτέ στη μεταπολιτευτική Ελλάδα ο ψύχραιμος και μετριοπαθής πολιτικός λόγος, η πρόθεση για σύνθεση απόψεων και όχι για συνεχή ρήξη δίχως να βγάζει πουθενά. Και έχω την αίσθηση ότι όσο περνάει ο καιρός, αυτή η σιωπηρή μειοψηφία που δεν συμμετέχει σε αυτή τη ρητορική μίσους και επιζητεί ηρεμία και δημοκρατικό διάλογο με επιχειρήματα και καλές προθέσεις, αρχίζει να μεγαλώνει. Το θέμα είναι να ανταποκριθεί στην πρόκληση το πολιτικό σκηνικό της χώρας. Θέλει; Μπορεί; Ιδού η απορία.
Υ.Γ. Στο φύλλο που κρατάτε στα χέρια σας βρίσκεται για πρώτη φορά σελιδοποιημένη η σημαντικότερη ειδησεογραφία όλων των Δήμων που απαρτίζουν τον Βόρειο Τομέα Αθηνών, υπό την ενότητα «Στα Βόρεια», προκειμένου να ενημερώνεστε σφαιρικά και έγκυρα για τη δραστηριότητα στην περιοχή αναφοράς της ιστορικής μας εφημερίδας. Ελπίζουμε να το επιτύχουμε και σας ευχαριστούμε για τη διαχρονική σας στήριξη.
Ένα θερμό ευχαριστώ από μένα στον εκδότη της ΑΜΑΡΥΣΙΑΣ Χρήστο Ζαγκλή για τη στήριξη και στους συναδέλφους μου για την καλή δουλειά που κάνουν.
Συνεχίζουμε…
