Γι’ αυτή τη στήλη είναι διαθέσιμες περίπου 400 λέξεις. Όσες λέξεις, όμως και αν χρησιμοποιηθούν αλιεύοντας από τον πλούτο της ελληνικής γλώσσας, για να περιγράψουν την πάνδημη διαμαρτυρία που εκφράστηκε με τις συγκλονιστικές διαδηλώσεις της 28ης Φεβρουαρίου για τα δυο χρόνια από το τραγικό δυστύχημα στα Τέμπη, δεν θα είναι αρκετές.
Το «μέγα πλήθος» ήταν τόσο ανάμεικτα αντιπροσωπευτικό (έβλεπες όλες τις ηλικίες, όλες τις κοινωνικές τάξεις, όλες τις ιδεολογικές προσεγγίσεις) που κανείς δεν θα μπορούσε να τολμήσει να κατηγορήσει αυτή τη λαοθάλασσα που γέμισε ασφυκτικά κεντρικούς δρόμους και παράδρομους όχι μόνο στο Σύνταγμα αλλά και κάθε πόλη της Ελλάδας, ότι ήταν με κάποιον τρόπο υποκινούμενη ή ότι εμφορείτο από πολιτικά κίνητρα.
Το αίτημα ήταν κοινό: ως εδώ στην εγκατάλειψη (των σιδηροδρόμων, των υπηρεσιών, των δομών, της ίδιας της ζωής μας) και στην προσέγγιση του στυλ «πάμε και όπου βγει». Το απόστημα από τις παθογένειες που έχουν συσσωρευτεί εδώ και δεκαετίες πρέπει να σπάσει τώρα!
Η κοινωνία των πολιτών επιτέλους μίλησε. Άφησε για λίγες ώρες τα πληκτρολόγια και κατέβηκε στους δρόμους. Θλιμμένη, συντετριμμένη για μια από τις μεγαλύτερες εθνικές τραγωδίες όλων των εποχών, απηυδισμένη (από υποσχέσεις και εξαγγελίες πολιτικάντηδων) αλλά και θυμωμένη, ζήτησε ασφάλεια, δικαιοσύνη και διαφάνεια – τα αυτονόητα δηλαδή σε μια ευνομούμενη Πολιτεία.
Δεν ήταν όμως όλα ιδανικά εκείνη την ημέρα της Δημοκρατίας. Δυστυχώς, για ακόμα μια φορά ομάδες «αγνώστων» που είχαν καλυμμένα τα πρόσωπά τους με κουκούλες δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους και να διαλύσουν -έστω και προσωρινά- την πρωτοφανή συγκέντρωση στο Σύνταγμα. Οι «άγνωστοι» επιχείρησαν να αμαυρώσουν τη διαδήλωση, σπάζοντας μάρμαρα σε κεντρικό ξενοδοχείο, εκτοξεύοντας μολότοφ στον προαύλιο χώρο της Βουλής (ακόμα και στο κουβούκλιο του αξιωματικού αλλαγής στον Άγνωστο Στρατιώτη) και προσπαθώντας να κερδίσουν τα 15 λεπτά διασημότητας που δεν τους αναλογούν.
Η εκτίμηση της στήλης είναι ότι δεν τα κατάφεραν. Οι επαγγελματίες «μπαχαλάκηδες» μπορεί να αποπροσανατόλισαν για λίγο την κοινή γνώμη, όμως στο τέλος της ημέρας το κολοσσιαίο διακύβευμα ήταν εκεί και θα παραμείνει μέχρι η Ελληνική Δικαιοσύνη να πράξει τα δέοντα και να δώσει τις απαντήσεις που ένας λαός ζητά μετ’ επιτάσεως, αποδίδοντας πολιτικές και ποινικές ευθύνες για την τραγωδία που θα μας στοιχειώνει για πάντα.
Οι «μπαχαλάκηδες» θα είναι πάντα οι χαμένοι. Καλό είναι να το γνωρίζουν αυτό όσοι προσπαθούν να υπονομεύσουν με κίνητρα ανιδιοτελή από μια ειρηνική διαδήλωση έως ένα… Δημοτικό Συμβούλιο!
Υ.Γ. Στο παρόν φύλλο έχετε την ευκαιρία να ενημερωθείτε για ακόμα μια ατυχή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πεντέλης, κατά τη διάρκεια της οποίας το Σώμα δεν κατάφερε να καταθέσει – συνθέσει ένα ενιαίο ψήφισμα για την τραγωδία των Τεμπών εν όψει των μεγάλων συγκεντρώσεων της 28ης Φεβρουαρίου, όπως τα κατάφεραν Δημοτικά Συμβούλια όμορων Δήμων.
Η στήλη δεν θα κάνει τη χάρη στους «μπαχαλάκηδες» της οδού Καλαμβόκη, σε όσους δηλαδή υπονομεύουν σταθερά τη λειτουργία του δημοκρατικότερου θεσμού της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Δεν θα τους κατονομάσει, δεν θα τους δείξει με το δάκτυλο. Καλεί όμως τους πολίτες που με την ψήφο τους καθορίζουν τη σύνθεση του Σώματος, να παρακολουθήσουν την επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πεντέλης μέσα από το κανάλι του Δήμου στο You Tube και να εξάγουν τα δικά τους συμπεράσματα…
