Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης
Μερικές φορές είναι να… τρελαίνεται κανείς για τον τρόπο που σκέφτονται οι πολιτικοί μας τα-γοί, σε κεντρικό και τοπικό επίπεδο. Μια κυβέρνηση που ξαφνικά αποφασίζει να στεγάσει ανήλικους πρόσφυγες και μετανά-στες (αγνώστου αριθμού και ηλικιακής διαστρωμάτωσης) σε ένα (ενεργό) κτήριο ενός… νοσοκομείου! Και συγκεκριμένα ενός νοσοκομείου, το οποίο στο πρόσφατο παρελθόν, η ίδιου «χρώματος» κυβέρνηση είχε επιχειρήσει να κλείσει!
Ο λόγος, φυσικά, για το «Αμαλία Φλέμινγκ». Είναι απορίας άξιο πώς γίνεται κάποιος να σκεφτεί ότι ένα ακόμη δημόσιο νοσοκομείο πρέπει να «απαξιωθεί» και να μετατραπεί σε hot spot. Επαναλαμβάνω, για να μην παρεξηγηθώ: Μιλάμε για δημόσιο νοσοκομείο, έτσι; Για φόρους που πληρώνουμε όλοι μας για να έχουν δωρεάν περίθαλψη οι κάτοικοι μιας ολόκληρης περιοχής του λεκανοπεδί-ου, αποτρέποντας τον απόλυτο «υδροκεφαλισμό» του «κεντρικού» Σισμανογλείου. Κι όταν λέμε «όλοι μας», εννοούμε και νόμιμους (ή μη) μετανάστες, όπως και τους πρώην τοξικομανείς που έχουν ενταχθεί εδώ και χρόνια στο πρόγραμμα λήψης μεθαδόνης, (κάτι που όλοι παραλείπουν να αναφέρουν).
Είναι δυνατόν να επιδιώκει μια κυβέρνηση την υπο-βάθμιση, απαξίωση και εν τέλει κλείσιμο ενός «μάχιμου» νοσοκομείου που έχει περάσει από «σαράντα κύματα», αλλά εξακολουθεί να προσφέρει έργο; Κι όμως, όπως φαίνεται, ναι!Πάμε τώρα και στο… αριστερό κομμάτι αυτής της υπόθε-σης. Και στην «αλα καρτ» κοινωνική ευαισθησία ορισμέ-νων. Διότι, κάθομαι και θυμάμαι τους… θεματοφύλακες της (πρώην κυβερνητικής) Αριστεράς στον Δήμο Πεντέ-λης, να διαδηλώνουν το 2013 με μπροστάρηδες επιφα-νή στελέχη, για να αποτραπεί το… κλείσιμο του «Αμαλία Φλέμινγκ»!
Κι αναρωτιέμαι ο… καψερός, πώς γίνεται οι ίδιοι που διαδήλωναν τότε για να μην κλείσει, να τάσσο-νται τώρα υπέρ της μεταφοράς προσφύγων/μεταναστών, κάτι που θα σήμαινε την αρχή του τέλους για τον νοσοκο-μειακό χαρακτήρα του; Κάποιοι εξ αυτών χρησιμοποιούν, μάλιστα, τη γνωστή επωδό των «ακροδεξιών» και «ρατσιστικών» απόψεων ή ότι «άνθρωποι είναι κι αυτοί δεν είναι απόβλητα». Και αναρωτιέμαι πάλι: Δεν είναι μεταχείριση «αποβλήτων» το να στοιβάξει κανείς εκατοντάδες παιδιά και εφήβους σε έναν χώρο που δεν έχει τέτοια χωρητικότητα και υποδομές; Δεν είναι πολύ καλύτερο και ορθολο-γικότερο να κατανεμηθούν οι άνθρωποι αυτοί σε πολλούς Δήμους και σε υποδομές που πληρούν τις προϋποθέσεις, προκειμένου να γίνουν δεκτοί υπό φυσιολογικές συνθήκες, με κοινωνική ισορροπία, μέχρι να βρουν την άκρη και να ταξιδέψουν στις χώρες που επιθυμούν;
Είναι δυνατόν σε μια κοινωνία που (καθυστερώντας χαρακτηριστικά όντως) απέρριψε τη Χρυσή Αυγή τόσο από τη Βουλή όσο και από το κοινωνικό γίγνεσθαι, να χρησιμοποιούν κάποιοι τέτοιους όρους; Σε κάθε περίπτωση, για μια ακόμη φορά γίναμε μάρτυρες, από τη μια της προχειρότητας/επιπολαιότητας της Πολιτείας για σοβαρά θέματα, κι από την άλλη την επιλεκτική «κοινωνική ευαισθησία» της Αριστεράς, κατά πώς βολεύει το εκάστοτε αφήγημα. Και οι δύο στο τέλος εκτίθενται μπρο-στά στην κοινή γνώμη, προβληματίζοντας όλους μας.
