Xαλίλ Γκιμπράν: «Ο Κήπος του Προφήτη»
Το έθνος να λυπάστε, αν φορεί ένδυμα που δεν το ύφανε. Ψωμί αν τρώει, αλλά όχι απ’ τη σοδειά του. Κρασί αν πίνει, αλλά όχι από το πατητήρι του.Το έθνος να λυπάστε, που δεν υψώνει τη φωνή παρά μονάχα στην πομπή της κηδείας. Που δεν συμφιλιώνεται, παρά μονάχα μέσα στα ερείπιά του. Που δεν επαναστατεί, παρά μονάχα σαν βρεθεί ο λαιμός του ανάμεσα στο σπαθί και την πέτρα. Το έθνος να λυπάστε, που έχει αλεπού για πολιτικό, απατεώνα για φιλόσοφο, μπαλώματα και απομιμήσεις είναι η τέχνη του. Το έθνος να λυπάστε, που έχει σοφούς από χρόνια βουβαμένους.
Ο μεγάλος Λιβανέζος ποιητής Xαλίλ Γκιμπράν (1883-1931) μεταξύ των αριστουργημάτων που έγραψε, είναι και το έργο του «Ο Κήπος του Προφήτη». To ποίημα εκδόθηκε το 1923 και είναι λες σημερινό. Παρατέθηκε ένα απόσπασμα.
Αφιερωμένο εξαιρετικά σ’ αυτούς που μιλούν λέγοντας ασυναρτησίες, σ’ αυτούς που σιωπούν ως μη ώφελε…
Γράφει ο Xρήστος Ζάγκλης
zaglis@amarysia.gr
Μελετώντας προσεκτικά το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Εσωτερικών για την Αυτοδιοίκηση με τον τίτλο «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι» κατέληξα στο συμπέρασμα ότι πρόκειται για μια πρόταση ανεδαφική, προβληματική και σε βάθος χρόνου ανεφάρμοστη.
Διατηρούσα όμως μια ελπίδα. Μετά την καθολική άρνηση των συντριπτικών πλειοψηφιών των αυτοδιοικητικών και στις δύο βαθμίδες, εκτιμούσα ότι σε κυβερνητικό επίπεδο θα επανεξέταζαν αυτά τα σημεία για τα οποία τα συλλογικά όργανα της Αυτοδιοίκησης αντιδρούσαν σθεναρά. Περίμενα δε τη δημόσια τοποθέτηση του πρωθυπουργού για το υπό ψήφιση νομοσχέδιο, με απώτερο στόχο την άμβλυνση των αντιθέσεων.
Όμως η θέση που διατύπωσε ο πρωθυπουργός και το ύφος με το οποίο υπεραμύνθηκε των απόψεών του, μου προξένησαν βαθιά ανησυχία και μου προκάλεσαν έντονο προβληματισμό.
Τι ισχυρίστηκε ο πρωθυπουργός;
«Η απλή αναλογική δεν είναι μόνο ζήτημα αρχής, αλλά είναι όρος για τη σύμπραξη δυνάμεων και προγραμματικών συγκλίσεων. Η αυτοδιοίκηση είναι κατεξοχήν ένας χώρος που θα έπρεπε να στηρίζεται στις αξίες της κοινότητας και της συνεργασίας».
Ο πρωθυπουργός, δεν λειτούργησε στην κατεύθυνση των όσων επαγγέλθηκε· αντίθετα, εμφανίστηκε εριστικός, εμπρηστικός και γενικά τιμητής των ανθρώπων της Αυτοδιοίκησης και του τρόπου λειτουργίας της μέχρι σήμερα, αγνοώντας ταυτόχρονα τις προτάσεις των οργάνων της. Αντί για τη συναίνεση που επαγγέλθηκε, ο ίδιος επέλεξε την πόλωση.
Απογοήτευση λοιπόν.
Αναλύοντας όμως την ουσία των άρθρων του προτεινόμενου σχεδίου νόμου, θα σταθώ σε τρία κορυφαία για την άποψή μου ζητήματα.
α) Τα οικονομικά
Όποιος εκτιμά ότι στους Δήμους γίνεται κατασπατάληση του δημοτικού χρήματος και ότι η Αυτοδιοίκηση είναι υπεύθυνη για τη σημερινή κατάσταση της χώρας, είναι πολιτικά αφελής. Αντίθετα, η εκχώρηση αρμοδιοτήτων στην Αυτοδιοίκηση δεν συνοδεύεται από αντίστοιχα κονδύλια για την υλοποίησή τους.
β) Ο εκλογικός νόμος
Η εφαρμογή της κυβερνητικής πρότασης εκτιμώ ότι θα λειτουργήσει στην αντίθετη κατεύθυνση απ’ αυτήν που επαγγέλλεται.
-Θα αποδυναμώσει την πρώτη βαθμίδα της Αυτοδιοίκησης.
-Οι εκλεγμένες ηγεσίες των δήμων θα είναι ανίσχυρες να εφαρμόσουν το πρόγραμμα για το οποίο εξελέγησαν.
-Οι δήμοι θα οδηγηθούν σε ακυβερνησία, θα προκύψει το χάος και θα επικρατήσουν η διαφθορά και η συναλλαγή.
γ) Ο επόπτης ΟΤΑ
Ενδεχόμενη συγκρότηση της συγκεκριμένης θέσης θα οδηγήσει σταδιακά στην κατάργηση των δημάρχων, αφού ο επόπτης ΟΤΑ, ως αυτοτελής αποκεντρωμένη υπηρεσία του Υπ.Εσ., ουσιαστικά θα έχει λόγο όχι μόνο ως προς τη νομιμότητα αλλά και ως προς τη σκοπιμότητα των αποφάσεων των εκλεγμένων δημάρχων. Πραγματικό αφεντικό, δηλαδή.
Οι θέσεις του πρωθυπουργού δεν αφήνουν αναπάντητα ερωτηματικά ως προς τον «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗ Ι».
-Είναι στόχος η βελτίωση των όρων λειτουργίας των ΟΤΑ;
Σαφώς όχι. Με το προς ψήφιση νομοσχέδιο, αυτό δεν προκύπτει.
-Πού στοχεύει ο συγκεκριμένος εκλογικός νόμος; Σε κυβερνησιμότητα των δήμων με δημιουργία κοινωνικών συναινέσεων;
Και βέβαια όχι. Αντίθετα οδηγεί σε ακυβερνησία, διάλυση, συναλλαγή, αντιπαροχή, εξαγορά ψήφων στα όργανα.
-Επαγγέλλεται το νομοσχέδιο ελεύθερη και ακηδεμόνευτη Αυτοδιοίκηση; Ποια είναι η έννοια της ψήφου των δημοτών;
Aσφαλώς όχι. Αντίθετα, ενισχύεται ο ασφυκτικός έλεγχος της Αυτοδιοίκησης από το κράτος.
Διερωτώμαι: Ποιο λόγο ύπαρξης θα έχουν πλέον οι δήμαρχοι; Γιατί δεν αντικαθίστανται απευθείας από τους επόπτες ΟΤΑ; Γιατί να γίνονται πλέον αυτοδιοικητικές εκλογές, αφού διορισμένοι υπάλληλοι του Υπουργείου θα μπορούν να διεκπεραιώνουν τη δουλειά; Γιατί δεν αναφέρεται καθαρά πως επιδίωξη του Υπ.Εσ. είναι ο πλήρης έλεγχος των δήμων;
Πρόταση: Όποιος επαγγέλλεται συνθέσεις και συναινέσεις, να καθίσει στο τραπέζι με τα εκλεγμένα όργανα των ΟΤΑ και εκεί να καταλήξουν σε μια πρόταση στην οποία οι ευρύτερες συμφωνίες θα γίνουν πράξη.
Στόχος: Η ψήφιση ενός νόμου ο οποίος θα έχει όλα τα στοιχεία τα οποία προσδιορίζει η λέξη: ΑΥΤΟ – ΔΙΟΙΚΗΣΗ.
