Editorial – Γράφει ο Γιάννης Μπεθάνης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 19/05/2023
Διαβάστε οπωσδήποτε τη σημερινή στήλη «Έπεα Πτερόεντα». Ο Άγγελος Πολύδωρος, με εξαίρεση τη σημασία της λευκής ψήφου που κατ’ εμέ έχει τη δική της σημασία, εκφράζει απόλυτα το μήνυμα που κι εγώ θα ήθελα να στείλω από αυτό το δημοσιογραφικό βήμα, ειδικά προς τους νέους ψηφοφόρους: Μη γυρίζετε την πλάτη στην κάλπη, μη διακωμωδείτε την ψήφο σας με άκυρα ψηφοδέλτια. Κι αν είστε αναποφάσιστοι, έχετε χρόνο ακόμη να σκεφτείτε, να ζυγίσετε, να συγκρίνετε και να κρίνετε τι θα ρίξετε την Κυριακή 21 Μαΐου, αντί να επιλέξετε την εύκολη λύση του «ωχαδερφισμού».
Η Ελλάδα έχει ζήσει τα τελευταία 15 χρόνια καταστάσεις που αν τις συζητούσαμε ή φανταζόμασταν παλαιότερα, θα μας φαίνονταν τελείως αδιανόητες ή ακόμη και θεωρίες συνωμοσίας. Η ουσιαστική πτώχευση της χώρας και μάλιστα μέσα στο «δοξασμένο» ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα. Η «σωτηρία» της μέσω των μνημονίων της φτωχοποίησης, των συσσιτίων, του εμπορικού μαρασμού, της ανόδου του νεοναζισμού. Το κλείσιμο των τραπεζών και οι ουρές στα ATM για 60 ευρώ μάξιμουμ. Ένα «περίεργο» δημοψήφισμα που άλλα ζητούσε και για άλλα κρίθηκε και το αποτέλεσμά του δεν έγινε σεβαστό από την κυβέρνηση που το ζήτησε. Η ανείπωτη τραγωδία στο Μάτι και στη Μάνδρα. Η πανδημία του κορωνοϊού, οι απίθανες αντιφάσεις των επιστημόνων και το τραγικό «ακαταδίωκτο», το 13033 και οι περιορισμοί, η τηλεκπαίδευση και η τηλεργασία, το απίστευτο ξέσπασμα αστυνομικής βίας σε δρόμους και πλατείες, οι ψυχολογικές επιπτώσεις όλων αυτών ειδικά στη νεολαία. Οι πυρκαγιές που κατέκαψαν τη χώρα. Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η εμπλοκή της χώρας, η ενεργειακή κρίση σε συνδυασμό με το τερατούργημα που λέγεται «χρηματιστήριο ενέργειας», η τεράστια ακρίβεια, τα πάσης φύσεως επιδοματικά pass. Οι υποκλοπές σε βάρος πολιτικών και δημοσιογράφων. Η καταβαράθρωση της χώρας ως προς την αξιοπιστία και ανεξαρτησία των ΜΜΕ. Το «Qatar Gate» και οι καταγγελίες σεξουαλικής κακοποίησης από Έλληνες ευρωβουλευτές. Η νέα ανείπωτη τραγωδία στα Τέμπη. Και στα «εκτός των τειχών», η Συμφωνία των Πρεσπών, η διαχείριση του μεταναστευτικού, η διαρκής ελληνοτουρκική ένταση στο Αιγαίο.
Κι επειδή όσο κι αν ψάξουμε να βρούμε κάποια θετικά σημεία, που πάντα υπάρχουν, η ζυγαριά γέρνει προς τα δεινά που έχει περάσει αυτός ο τόπος όλο αυτό το διάστημα και που δεν δείχνουν να έχουν σταματημό, είναι απαραίτητο να προσέλθουμε στην κάλπη. Είτε για να τιμωρήσουμε, είτε για να επιβραβεύσουμε, στέλνοντας σαφές μήνυμα στους «προηγούμενους», είτε για να αποφασίσουμε αμιγώς πολιτικά, συγκρίνοντας ιδέες, προγράμματα και εξαγγελίες.
Σε καμία περίπτωση, όμως, δεν δικαιολογείται μετά από όλα αυτά που έχουμε ζήσει, να δούμε ξανά υψηλά ποσοστά αποχής.
Το πρόσφατο παράδειγμα των εκλογών στην Τουρκία είναι χαρακτηριστικό: Έχοντας περάσει και η τουρκική κοινωνία δύσκολες καταστάσεις στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της, οι ψηφοφόροι προσήλθαν μαζικά στις κάλπες. Προφανώς κρίνοντας ως πολύ σημαντικές και κρίσιμες τις επόμενες χρονιές για τη ζωή τους. Και είναι πραγματικά λυπηρό να δείχνει τον δρόμο μια χώρα με μεγάλα κενά στη δημοκρατία της, σε μια χώρα που καυχιέται για το πολίτευμά της και για το γεγονός ότι αυτό γεννήθηκε στον τόπο της.
Στην κάλπη δεν κρίνονται μόνο τα κόμματα. Κρινόμαστε κι εμείς ως πολίτες μιας δημοκρατικής χώρας…
