Αγαπητοί φίλοι,
Σας ενημερώνω ότι αποφάσισα να κατέβω… στον δρόμο, στη γειτονιά, στον Δήμο. Κυριολεκτώ και εξηγώ:
Έχω θυμώσει πάρα πολύ με τον τρόπο που μας κυβερνάνε άνθρωποι διεφθαρμένοι και αδιάφοροι για το λαό. Είμαι από εκείνους που πιστεύω ότι όλοι μας έχουμε ένα μερίδιο ευθύνης για το αποτέλεσμα αυτό και ότι οφείλουμε όλοι να προσφέρουμε το λιθαράκι μας για το κοινό συμφέρον.
Έχω όμως και ένα όραμα: Να βρουν οι γενιές του μέλλοντος αυτά με τα οποία γαλουχήσαμε τα παιδιά μας, αλλά όταν μεγάλωσαν δεν τα βρήκαν: Μια πιο φιλική πόλη, μια πιο ανθρώπινη πολιτεία, ένα πιο υγιές περιβάλλον, μια πιο ενωμένη κοινωνία.
Θέλω να δοκιμάσω τις αντοχές μου στο Χαλάνδρι και να προσπαθήσω ώστε:
Καμία μητέρα να μη ζητιανεύει για το γάλα του παιδιού της.
Κανένα παιδί να μην είναι απροστάτευτο ή αποκλεισμένο από την εκπαίδευση και τις ευκαιρίες ανάπτυξης.
• Τα πεζοδρόμια να ανήκουν στους πεζούς.
• Οι γυναίκες να έχουν λόγο στη διοίκηση.
• Οι μοναχικοί και ανήμποροι να δέχονται επισκέψεις στο σπίτι τους.
• Τα σχολεία να είναι ανοιχτά τις Κυριακές για παιχνίδι και τις καθημερινές για αθλητισμό, πολιτισμό και επιμόρφωση.
• Η Ρεματιά να γεμίζει από περιπατητές και καλλιτέχνες.
• Μερικοί δρόμοι να γίνουν πεζόδρομοι αποκλειστικά για περίπατο ή ποδήλατο.
• Οι επιβάτες να μη χάνουν τόσο χρόνο στις στάσεις των λεωφορείων.
• Να υπάρχουν ποδηλατόδρομοι με πρόσβαση στους σταθμούς για το μετρό.
• Οι συμπολίτες μας να γνωρίζουν τα δικαιώματά τους.
• Ο Δήμος να γίνει κέντρο έκφρασης και δράσης για τους νέους.
• Οι φοιτητές να αξιοποιούν τον δυναμισμό τους, προσφέροντας εθελοντική εργασία και κάνοντας πρακτική εξάσκηση στο αντικείμενο των σπουδών τους.
