Φίλες και φίλοι, συμπολίτες, γείτονες,
Πριν λίγες εβδομάδες, σας ανακοίνωσα την απόφασή μου να είμαι υποψήφιος δήμαρχος στο Μαρούσι. Στην πορεία προς τις εκλογές θέλω να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις μου για το πώς βλέπω τη διαδικασία αυτή και ποια είναι η φιλοσοφία μου για τη διοίκηση του δήμου. Γνωρίζω πολύ καλά τι σκέφτεται ο κόσμος για τους πολιτικούς και τις υποσχέσεις τους. Οι καθημερινές δημοσκοπικές απεικονίσεις δείχνουν την απέχθεια του κόσμου στο πολιτικό κατεστημένο και την ελπίδα και προσμονή του για κάτι νέο και δημιουργικό.
Σε ότι με αφορά, δεν είμαι επαγγελματίας πολιτικός και δεν δίνω υποσχέσεις που δεν μπορώ να τηρήσω. Είμαι βέβαιος ότι ένα ερώτημα πλανάται στην σκέψη σας:
Γιατί ο Κώστας Βλάχος θέλει να γίνει δήμαρχος στο Μαρούσι;
Απαντώ:
• α) Αγαπάω το Μαρούσι γεννήθηκα, μεγάλωσα, έκανα οικογένεια, ζω στο Μαρούσι, οι φίλοι μου είναι στο Μαρούσι. Δεν ψάχνω να βρω μια πόλη, ένα δήμο για να με κάνουν δήμαρχο.
• β) Πιστεύω ότι μπορώ να ανταποκριθώ στις απαιτήσεις μιας πόλης, όπως το Μαρούσι.
• γ) Η αποχή ανθρώπων, όπως όλοι, μας οδήγησε μέχρι σήμερα να μας διοικούν οι επαγγελματίες της πολιτικής και έτσι φθάσαμε γενικά στην Ελλάδα, αλλά και εδώ στο Μαρούσι σε μια κατάσταση που όλοι γνωρίζουμε.
Περνάμε όλοι μας μια βαθειά και πρωτόγνωρη κρίση, τα εισοδήματά μας μειώνονται, η ανεργία αυξάνεται, η αβεβαιότητα για το αύριο μας βασανίζει όλους, η απαισιοδοξία μας έχει καταβάλει.
Και μέσα στην κατάσταση αυτή, οι ηγέτες του συστήματος και οι επαγγελματίες της πολιτικής παραμένουν στον ξύλινο λόγο τους, δείχνοντας ότι δεν καταλαβαίνουν τι συμβαίνει γύρω τους.
Όμως τίποτα δεν είναι σαν χθες, όλα έχουν αλλάξει, τα σημερινά προβλήματα δεν λύνονται με συνταγές του χθες.
Η σημερινή κρίση δεν θα ξεπεραστεί εάν δεν διώξουμε τους επαγγελματίες της πολιτικής που στηρίζονται στην εικόνα και τα λόγια. Θα ξεπεραστεί με άξιους εργαζόμενους ανθρώπους, που πιστεύουν όχι στην εικόνα τους αλλά στη δημιουργία, όχι στα λόγια αλλά στα έργα.
Μπροστά στη βαθιά κρίση που περνάμε, ο κόσμος εμφανίζεται έντονα προβληματισμένος, βέβαια όλοι είμαστε ενάντια σε μια πολιτική λιτότητας που μας έχει οδηγήσει στη σημερινή τραγική κατάσταση. Όμως οι πολίτες είναι βαθιά διχασμένοι για την ορθότητα της πολιτικής που έχει ακολουθηθεί και για το τι πρέπει να γίνει στη συνέχεια.
Όποια όμως και να είναι η σωστή άποψη, ένα είναι βέβαιο, ο κόσμος θα συνεχίσει να περνάει δύσκολα στα χρόνια που έρχονται. Αυτή η νέα πραγματικότητα επιβάλλει στον δήμο να αλλάξει φιλοσοφία και στρατηγική. Να προτάξει μπροστά από τα γενικά προγράμματα μια σειρά από άμεσες πρωτοβουλίες που μπορούν να ανακουφίσουν κάθε οικογένεια, πάντα όμως με σεβασμό στην αξιοπρέπεια του καθενός μας.
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα δουλέψουμε για να βελτιώσουμε τις κλασσικές λειτουργίες και τις καθημερινές υπηρεσίες (καθαριότητα, δρόμους, σχολεία, φωτισμό) που αποτελούν δικαίωμα του πολίτη και υποχρέωσή μας.
Σήμερα οι βασικές προτεραιότητες πρέπει να είναι:
α/ Να βοηθήσουμε στο ξεπέρασμα της οικονομικής κρίσης κάθε οικογένειας
β/ Να παρέμβουμε στο θέμα της ανεργίας
