Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 03/06/2023
Η Βουλή των… 40 ωρών διαλύθηκε και τυπικά κι έτσι ξεκίνησε η νέα προεκλογική περίοδος που θα μας οδηγήσει στις κάλπες στις 25 Ιουνίου. Εκεί θα συγκρουστούν για μια ακόμη φορά δύο διαφορετικοί κόσμοι: από τη μια πλευρά η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη, οι οποίοι, μετά το αποτέλεσμα του Μαΐου, επιχειρούν να ξορκίσουν την αποχή και τη χαλαρή ψήφο και να «κλειδώσουν» την αυτοδυναμία με μια όσο το δυνατόν καλύτερη επίδοση. Από την άλλη πλευρά, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ ερίζουν πλέον για το ποιος θα παίξει τον ρόλο της αξιωματικής αντιπολίτευσης απέναντι στη ΝΔ και θα εξελιχθεί στον αυθεντικό εκφραστή της Κεντροαριστεράς από εδώ και στο εξής.
Το τελευταίο βέβαια ενέχει τον κίνδυνο να μετατοπιστεί το βάρος της εκλογικής αναμέτρησης στο τι αντιπολίτευση θέλουν οι πολίτες, ενώ στην πραγματικότητα αυτό που κρίνεται κάθε φορά που στήνονται οι κάλπες είναι τι κυβέρνηση επιθυμούν. Ο Κυρ. Μητσοτάκης στις περιοδείες του τονίζει ξανά και ξανά πως η κάλπη είναι άδεια και πως το αποτέλεσμα του Μαΐου δεν θα μετρήσει τον Ιούνιο, θέλοντας κατ’ αυτόν τον τρόπο να εξασφαλίσει τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή στην εκλογική διαδικασία και τη μεγαλύτερη δυνατή υποστήριξη της ΝΔ.
Στον ΣΥΡΙΖΑ, από την άλλη πλευρά, επιχειρούν ανασύνταξη δυνάμεων και αυτό που ονομάζεται «διαχείριση ζημιάς» (damage control). Το ερώτημα ωστόσο είναι εάν και σε ποιο βαθμό μπορεί να βοηθήσει αυτό μπροστά στις κάλπες, δεδομένου ότι το ΠΑΣΟΚ πιέζει ακόμη περισσότερο με την προοπτική ν’ αυξήσει περαιτέρω τα ποσοστά του και να πλησιάσει αυτά του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Αλέξης Τσίπρας επιχείρησε με σιωπητήριο προς τα στελέχη του και με τον ορισμό μιας ηγετικής ομάδας με χαρακτηριστικό της τα νέα και άφθαρτα ως επί το πλείστον πρόσωπα, να στείλει ένα μήνυμα προς τους ψηφοφόρους, αλλά και στο εσωτερικό της Κουμουνδούρου.
Η κατάσταση αυτή, αλλά και οι παλινωδίες από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ όσον αφορά στα ζητήματα της οικονομίας και τη φορολόγηση δίνουν έτσι ένα σημαντικό πλεονέκτημα στον Κυρ. Μητσοτάκη, ο οποίος εμφανίζεται να ενισχύει το κύρος και την εμπιστοσύνη που εκπέμπει προς τους ψηφοφόρους. Ο κίνδυνος όμως, εκτός από την αποχή, έρχεται για τον ίδιο από τα μικρότερα κόμματα, καθώς το ενδεχόμενο η Βουλή που θα προκύψει από τις εκλογές του Ιουνίου να είναι εξακομματική, επτακομματική ή ακόμη και οκτακομματική, ανεβάζει τον πήχη της αυτοδυναμίας ή, αντίστοιχα, χαμηλώνει τον πήχη της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, ακόμη κι αν η ΝΔ καταφέρει να πετύχει ένα ποσοστό κοντά στο 41% που έπιασε τον Μάιο.
Μεγάλη συζήτηση έχει ανοίξει μάλιστα σχετικά με το ποιος και γιατί υποστηρίζει το κόμμα «Νίκη», το οποίο είναι ένα από τα υποψήφια προς ένταξη στη Βουλή, ενώ πιο ασφαλή συμπεράσματα θα βγουν το αμέσως επόμενο διάστημα, κατά το οποίο θα δουν το φως της δημοσιότητας οι πρώτες δημοσκοπήσεις. Ένα από τα ενδιαφέροντα σημεία αυτής της προεκλογικής περιόδου θα είναι πάντως η απόφαση της διακομματικής επιτροπής ότι δεν ισχύουν λόγω λίστας οι περιορισμοί στις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές εμφανίσεις των υποψηφίων βουλευτών, συνεπώς αναμένονται σκληρές… μάχες στα τηλεοπτικά πλατώ και μπροστά στα μικρόφωνα.
