Την ώρα που η κοινή γνώμη παρακολουθεί μουδιασμένη υποθέσεις όπως εκείνη του Κολωνού, η έλλειψη παρουσίας Κοινωνικών Λειτουργών στη χώρα είναι γεγονός. Μια έλλειψη που δημιουργεί σημαντικά προβλήματα στην καθημερινότητα αλλά και στη δομή ολόκληρης της κοινωνίας.
Ο τεράστιος αριθμός γυναικοκτονιών, η βία μέσα στις οικογένειες, το bullying ανάμεσα στους ανηλίκους κάνει επιτακτική την παρουσία τους όσο ποτέ.
Σύμφωνα με επίσημα στοιχεία το 2024 στην Ελλάδα, στο πλαίσιο της τοπικής αυτοδιοίκησης, ένας κοινωνικός λειτουργός αντιστοιχεί σε 40.000 πολίτες, γεγονός που δημιουργεί πολλά ερωτηματικά. Και δημιουργεί πολλά ερωτηματικά γιατί κάθε φορά που ένα γεγονός σοκάρει την κοινωνία μας, αναρωτιόμαστε τι και ποιος να φταίει άραγε;
Άξιο σεβασμού το έργο τους
Σημαντικό και άξιο σεβασμού το λειτούργημα των Κοινωνικών Λειτουργών. Το έργο τους τεράστιο. Και η βοήθεια τους ιερή, ιδίως στο θέμα της παραμέλησης των ανήλικων παιδιών. Παιδιών, αγοριών και κοριτσιών, που σε τρυφερή ηλικία για διάφορους λόγους παραμελούνται από τους γονείς ή ακόμα και κακοποιούνται.
Στην Ελλάδα στο πεδίο της Παιδικής προστασίας λόγω της ακραίας υποστελέχωσης, οι Κοινωνικοί Λειτουργοί της Ομάδας Προστασίας Ανηλίκων αδυνατούν να παρακολουθήσουν σε βάθος χρόνου όλα τα περιστατικά που το έχουν ανάγκη.
Αξίζει να σημειωθεί αλλά και να τονισθεί πως ανεπαρκή αριθμό Κοινωνικών Λειτουργών βρίσκει κανείς σε όλα τα πεδία υπηρεσιών κοινωνικής φροντίδας όπως το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» για άτομα τρίτης ηλικίας, σε προγράμματα στήριξης εξαρτημένων, σε προγράμματα καταγραφής των αστέγων και βελτιστοποίησης της ζωής, της υποστήριξης κρατουμένων στα σωφρονιστικά καταστήματα, στήριξης ανθρώπων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (κοινωνικά φαρμακεία και παντοπωλεία κ.ο.κ.), στις δομές υγείας/ψυχικής υγείας, στις μονάδες ειδικής αγωγής για ΑμεΑ, στα προγράμματα στήριξης πληγέντων από φυσικές καταστροφές, σε σχολεία γενικής και ειδικής εκπαίδευσης κ.ο.κ.
Και αναρωτιόμαστε… Τι να φταίει άραγε και η πολιτεία γυρίζει την πλάτη σε αυτό τον τόσο σημαντικό κλάδο.
Χαρακτηριστικό το παράδειγμα της Καβάλας που φέρει και την πρωτιά, καθώς στην Περιφερειακή Ενότητα δεν εργάζεται ούτε ένας Κοινωνικός Λειτουργός.
Ας σημειωθεί ότι οι Κοινωνικοί λειτουργοί των Π.Ε. μεταξύ άλλων ασχολούνται και με την αναδοχή αλλά και τη τεκνοθεσία.
Στόχος των Κοινωνικών Λειτουργών
Οι Κοινωνικοί Λειτουργοί στοχεύουν με τις παρεμβάσεις τους να υποστηρίξουν την οικογένεια στη δημιουργία λειτουργικής οικογενειακής κατάστασης, έτσι ώστε να μην χρειάζονται τα παιδιά να τοποθετηθούν σε ιδρυματικές δομές, όπου θα είναι βέβαιη η δευτερογενής θυματοποίησή τους και ο ψυχικός τραυματισμός τους.
Με αφορμή την παγκόσμια Παγκόσμια Ημέρα Κοινωνικής Εργασίας στις 19 Μαρτίου, ο Σύνδεσμος Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδος (ΣΚΛΕ), έδωσε συνέντευξη τύπου στην ΕΣΗΕΑ, και τόνισε την ανάγκη για:
1. Την κατεπείγουσα πρόσληψη Κοινωνικών Λειτουργών ως μόνιμου προσωπικού
στους Δήμους, στις Περιφέρειες, στις Δομές Παιδικής Προστασίας (Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας Περιφερειών) και τους άλλους τομείς του δημόσιου συστήματος κοινωνικής φροντίδας.
2. Μονιμοποίηση των Κοινωνικών Λειτουργών που εργάζονται στα Κέντρα Κοινότητας,
τα Κοινωνικά Παντοπωλεία, τα Κοινωνικά Φαρμακεία, τα Συμβουλευτικά Κέντρα Γυναικών, τις Δομές Αστέγων, τα Κέντρα Κοινωνικής Πρόνοιας των Περιφερειών, τις Δομές Φιλοξενίας και Υποστήριξης των Προσφύγων.
3. Τη λειτουργία Κοινωνικών υπηρεσιών με διεπιστημονική στελέχωση, όλων των σχολείων της χώρας, σε σταθερή καθημερινή βάση.
4. Την κατεπείγουσα σύσταση και στελέχωση των Κοινωνικών Υπηρεσιών στα Πρωτοδικεία της χώρας σύμφωνα με το Ν.2447/1996.
5. Την ένταξη Κοινωνικών Λειτουργών στις Υπηρεσίες Ενδοοικογενειακής Βίας.
6. Τη λειτουργία και στελέχωση των Υπηρεσιών Επιμελητών Ανηλίκων και Κοινωνικής Αρωγής όλων των Πρωτοδικείων.
7. Τη θεσμοθέτηση ενός ενιαίου και δημόσιου συστήματος κοινωνικής φροντίδας, επαρκώς στελεχωμένου, με άξονες τη διεπιστημονικότητα, τα εμπεριστατωμένα πρωτόκολλα εργασίας και τα εξατομικευμένα σχέδια θεραπευτικών παρεμβάσεων.
