Γράφει ο Αλέξανδρος Καζαντζίδης – Από την έντυπη έκδοση της Καθημερινής Αμαρυσίας, φύλλο Χαλανδρίου – Αγίας Παρασκευής – Παπάγου – Χολαργού – 20/03/2024
Παλιά τους λέγαμε γέρους, οι οποίοι μετρούν με χαρά τις μέρες που είναι όρθιοι, έστω και με τον έλεγχο του πιεσόμετρου για ό,τι έζησαν. Τότε, η έκφραση «πέρασα κι είδα το γέρο μου» ή «η γριά μου είχε δίκιο» ήταν ενδείξεις τρυφερότητας, χωρίς απαξία στην προχωρημένη ηλικία. Στη συνέχεια, έγιναν «περήφανα γηρατειά». Τόσο περήφανα που άντεχαν να ατενίζουν το μέλλον με κομμένο το ΕΚΑΣ και αυξημένη τη συμμετοχή στα φάρμακα, Τώρα, ο παππούς και η γιαγιά μετριούνται με τα ευρώ της εναπομείνασας σύνταξης και του υστερήματός τους για να βοηθήσουν παιδιά κι εγγόνια.
Πέρα και ανεξάρτητα, ωστόσο, από αυτό που ονομάζουμε δυσκολίες σ’ έναν τόπο που ‘χει γνωρίσει μέσα σε λιγότερο από μισό αιώνα κατοχή, εμφύλιο, χούντα, οι ηλικιωμένοι είναι ίσως τα μόνο «σημεία» της κοινωνίας που ηθικά έμεναν έως τώρα σχεδόν άθικτα. Εξ ορισμού, άλλωστε η τρίτη ηλικία -με ελάχιστες εξαιρέσεις- εμπνέει ένα αίσθημα καθήκοντος προστασίας ως αναγνώριση της φυσικής αδυναμίας που αυτή συνεπάγεται. Ένα λιθαράκι σε αυτό το κοινωνικό δίχτυ «ασφαλείας» έβαλε ο θεσμός των Κέντρων Ανοιχτής Προστασίας Ηλικιωμένων (ΚΑΠΗ).
Πέρασαν 45 χρόνια από τότε που η ελληνική πολιτεία αποφάσισε να υιοθετήσει τη «Γωνιά του παππού και της γιαγιάς» την οποία είχαν συστήσει κάποια μέλη του Ομίλου Εθελοντών και να συγκροτήσει ένα δίκτυο δομών τέτοιων που να συνυπάρχουν άντρες και γυναίκες και να προσφέρουν ευκαιρίες για κοινωνική συναναστροφή, ιατρικές υπηρεσίες και πολιτισμό στους γηραιούς κατοίκους κάθε περιοχής. Το ΚΑΠΗ εξελίχθηκε σε έναν χρήσιμο και αγαπητό θεσμό, που χάρισε σημαντικές εμπειρίες σε πολλούς ηλικιωμένους και αποτέλεσε, μάλιστα, πρότυπο για ανάλογες δομές σε άλλες (γνωστές για την πρόοδό τους στην Κοινωνική Πολιτική) χώρες.
Πρόσφατα οργανώθηκαν οι καθιερωμένες ετήσιες κοπές πίτας των ΚΑΠΗ Χαλανδρίου, Αγίας Παρασκευή και Παπάγου & Χολαργού. Έγινε μια ανασκόπηση, τιμήθηκαν πρόσωπα που αγωνίστηκαν για τους ηλικιωμένους των περιοχών, ενώ ανταλλάχθηκαν ιδέες για ένα μέλλον βελτίωσης των δομών.
Λίγο καιρό πριν, σε επετειακή εκδήλωση για την ιστορία των Κέντρων Ανοικτής Προστασίας Ηλικιωμένων, η Τριανταφυλλιά Αθανασίου, πρόεδρος του Συνδέσμου Κοινωνικών Λειτουργών Ελλάδας (ΣΚΛΕ), έστειλε το πιο κρίσιμο μήνυμα: «Τα ΚΑΠΗ, 45 χρόνια μετά την ίδρυσή τους, πρέπει να ενισχυθούν σε προσωπικό και πόρους για να υπάρχουν άλλα 45 χρόνια». «Η Πολιτεία δεν έχει παρά να δώσει λίγη σημασία στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Είναι πολύ σπουδαίο τα άτομα της τρίτης ηλικίας να μην απομονωθούν», σημείωσε η ίδια. Με άλλα λόγια, όχι μόνο να προσθέσουμε περισσότερα χρόνια στη ζωή, αλλά να προσθέσουμε ζωή στα χρόνια…
