Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 07/06/2025
Οι εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, αλλά και η εύθραυστη πλέον ισορροπία στις ελληνοτουρκικές σχέσεις επηρεάζουν ξεκάθαρα και τις σχέσεις της Ελλάδας με άλλες χώρες της Μεσογείου, αλλά και τα συμφέροντά της. Η προ ημερών απόφαση του αιγυπτιακού δικαστηρίου για το καθεστώς της Μονής της Αγίας Αικατερίνης του Σινά αποτελεί το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα και η συζήτηση που άνοιξε και στο εσωτερικό πεδίο, με τη συμμετοχή και του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου στο ξεκίνημά της να προσδίδει ιδιαίτερη ένταση στο θέμα, εν τέλει κατέληξε σε ανταλλαγή σκληρών ανακοινώσεων και αλληλοκατηγοριών ανάμεσα σε κυβέρνηση και αντιπολίτευση, δίχως καν να έχει διαβαστεί και να έχει ερμηνευτεί αυτή η απόφαση.
Το βέβαιο είναι ότι ο διπλωματικός πυρετός που ακολούθησε με τις επαφές του Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Αιγύπτιο Πρόεδρο Αμπτέλ Φατάχ Αλ Σίσι και το ταξίδι – αστραπή του υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη στην Αίγυπτο, δείχνουν ξεκάθαρα πως τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Ιδίως μάλιστα όταν προηγήθηκε η επίσκεψη του Αλ Σίσι στην Αθήνα πριν από μερικές εβδομάδες και ουδείς αρνείται πως έγιναν οι σχετικές συζητήσεις. Η κυβέρνηση πάντως επιχειρεί να καθησυχάσει και υποστηρίζει ότι δεν θίγεται το ιδιοκτησιακό καθεστώς της Μονής ούτε ο θρησκευτικός και λατρευτικός της χαρακτήρας και δεν υπάρχει έτσι λόγος ανησυχίας.
Αν ωστόσο κάποιος δει τις εξελίξεις λίγο πιο πέρα από την Αίγυπτο και συγκεκριμένα στη Λιβύη, τότε μπορεί και να δώσει, πιθανότατα, κάποιες απαντήσεις. Διότι εκεί η «επαναστατική» κυβέρνηση του στρατηγού Χαλίφα Χαφτάρ κάνει στροφή 180 μοιρών και συζητάει την αναγνώριση του παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου για την αναγνώριση ΑΟΖ, υποκύπτοντας προφανώς στις πιέσεις της Άγκυρας, που επιχειρεί κατ’ αυτόν τον τρόπο να πατήσει πόδι στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου. Και κατ’ επέκταση, να εντείνει την παρουσία και την επιρροή της στις μουσουλμανικές χώρες της Βόρειας Αφρικής…
