Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 23/11/2024
Για πολλούς, η απόφαση για τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από τη ΝΔ ήταν ήδη ειλημμένη και το «μπαμ» ήταν θέμα χρόνου. Η συνέντευξη λοιπόν του πρώην πρωθυπουργού με ευθείες βολές κατά του Κυριάκου Μητσοτάκη και του Γιώργου Γεραπετρίτη για την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης, καθώς η και η πρότασή του για τον Κώστα Καραμανλή ως νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν απλώς η αφορμή για να ανακοινωθεί η απόφαση του πρωθυπουργού δια στόματος κυβερνητικού εκπροσώπου. Κάποιοι είπαν μάλιστα ότι ο Μητσοτάκης πήρε ετεροχρονισμένα τη ρεβάνς για λογαριασμό του πατέρα του για τα γεγονότα του 1993 και την πτώση της κυβέρνησής του μετά την αποχώρηση Σαμαρά, όμως η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική και οι εποχές επίσης.
Η βασική διαφορά, για παράδειγμα, είναι ότι η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη σήμερα παραμένει ισχυρή παρά την κόπωση και τα λάθη που υπάρχουν, κυρίως διότι δεν υπάρχει «αντίπαλον δέος». Κι αυτός είναι ίσως ο λόγος που ακόμη και βουλευτές και στελέχη της ΝΔ παρακολουθούν τη διαγραφή Σαμαρά και τις εξελίξεις με προσεκτικό τρόπο.
Ένα άλλο ερώτημα που προς το παρόν παραμένει αναπάντητο είναι τι θα πράξει από εδώ και στο εξής ο πρώην πρωθυπουργός, αφού δεν φαίνεται πιθανό το σενάριο να προχωρήσει ο ίδιος στη δημιουργία κόμματος. Κάποιοι έσπευσαν να τον συνδέσουν με τη «Φωνή Λογικής» και την Αφροδίτη Λατινοπούλου, ωστόσο απομένει να φανεί κατά πόσον αυτό το σενάριο είναι ρεαλιστικό.
Εκείνο που είναι ρεαλιστικό, είναι ότι ο Αντώνης Σαμαράς επιδιώκει μάλλον να εκμεταλλευτεί το κενό που υπάρχει στα δεξιά της ΝΔ ή, αν προτιμάτε, τη μετατόπιση της ΝΔ και του Κυριάκου Μητσοτάκη προς το κέντρο. Διότι υπάρχει ένα συγκεκριμένο ακροατήριο στο οποίο μπορεί ν’ απευθυνθεί, όπως δείχνουν και τα ποσοστά της «Ελληνικής Λύσης» και του Κυριάκου Βελόπουλου αντίστοιχα. Όμως, η εξέλιξη δεν είναι πάντα γραμμική και ο κίνδυνος παραμονεύει για να επιβεβαιωθεί και το παλιό ρητό για τον λύκο που τρώει όποιον βγαίνει από το μαντρί…