Αντιπροσωπεία του ΚΚΕ συναντήθηκε, στη βουλή, με το ΔΣ του Πανελλήνιου Συλλόγου Εργαζομένων Κέντρων Δημιουργικής Απασχόλησης Παιδιών (ΠΑΣΕΚΔΑΠ). Εκ μέρους του ΚΚΕ στη συνάντηση συμμετείχαν ο Κατσώτης Χρήστος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ, βουλευτής Β΄ Αθηνών και υπεύθυνος της Διατμηματικής Επιτροπής της ΚΕ για την Τοπική Διοίκηση, ο Κρητικός Γιώργος, μέλος της ΚΕ και μέλος του εργατικού τμήματος της ΚΕ, ο Συντυχάκης Μανώλης, βουλευτής Ηρακλείου και ο Δημουλάς Κώστας στέλεχος του Κόμματος.
Τα μέλη του ΔΣ της ΠΑΣΕΚΔΑΠ παρουσίασαν τις θέσεις του Συλλόγου για το μέλλον των ΚΔΑ-ΚΔΑΠ/ΜΕΑ, την ανάγκη κρατικής ενίσχυσης αυτών των δομών, αλλά και για την πολύχρονη εργασιακή τους ομηρία, με το άθλιο καθεστώς των συμβάσεων ορισμένου χρόνου.
Η αντιπροσωπεία του Κόμματος ανέδειξε ότι :
Τα ΚΔΑΠ-ΚΔΑΠ/ΜΕΑ δεν είναι μόνο βασική ανάγκη για τη λαϊκή οικογένεια, είναι πρώτα και κύρια απαραίτητα για τη σωστή ψυχοσωματική ανάπτυξη και την ομαλή κοινωνικοποίηση του παιδιού, ενώ ταυτόχρονα δίνουν ανακούφιση στους εργαζόμενους γονείς, που στην πλειοψηφία τους δουλεύουν χωρίς σταθερά ωράρια και σε ένα ανασφαλές αντεργατικό περιβάλλον.
Παρ’ όλα αυτά, οι δομές αυτές συνεχίζουν να έχουν χαρακτήρα προσωρινότητας. Παραμένουν συρρικνωμένες, ελλειμματικές, ενώ θα έπρεπε να επεκτείνονται λόγω των αυξημένων αναγκών, για να υλοποιηθεί η παιδαγωγική πράξη και να διασφαλιστεί η φροντίδα και η ασφάλεια των παιδιών.
Οι εργαζόμενοι ανανεώνουν κάθε χρόνο τις συμβάσεις εργασίας, αφού συνδέονται με το πρόγραμμα του ΕΣΠΑ, που θέτει σε αμφισβήτηση τη συνέχεια των δομών και των εργαζομένων σε αυτές. Η λειτουργία των δομών ισχύει για περιορισμένο χρονικό διάστημα, έχει ημερομηνία λήξης, με αβέβαιη τη χρηματοδότηση, βάση των κατευθύνσεων της ΕΕ για αποσπασματικές «παροχές» και μέτρα.
Κατευθύνσεις που έρχονται σε απευθείας αντίθεση με την αναγκαιότητα για δημόσιες δομές ΚΔΑΠ και ΚΔΑΠ-ΜΕΑ, που να καλύπτουν το σύνολο των αναγκών, να λειτουργούν μόνιμα με μόνιμους εργαζόμενους, με δικαιώματα και άμεση χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό.
Η χρηματοδότησή τους, που κατά το κύριο μέρος τους γίνεται από εθνικούς πόρους, αντί να διατίθενται στη στήριξη και διεύρυνση των δημοσίων – δημοτικών δομών, πανελλαδικά και σε κάθε δήμο, επιλέγεται να πριμοδοτούν τις αντίστοιχες ιδιωτικές.
Με την πολιτική του voucher νομιμοποιείται η αντιδραστική ευρωενωσιακή πολιτική ότι η αγωγή και φροντίδα του παιδιού δεν υφίσταται ως κοινωνική ανάγκη, ως δικαίωμα για όλα τα παιδιά, αλλά ως «ατομική ευθύνη» των γονέων, ως εμπόρευμα που πουλιέται κι αγοράζεται και η όποια παρέμβαση του κράτους παίρνει την μορφή “λοταρίας της φτώχειας”, ευκαιριακή και με ημερομηνία λήξης.
Πρέπει να μπει οριστικό τέλος στη διαιώνιση της εργασιακής ομηρίας των εργαζομένων, με συνεχείς ανανεώσεις συμβάσεων, με 10, 15 και 18 χρόνια δουλειάς. Είναι αναγκαίο μέτρο ώστε οι συγκεκριμένες δομές να παραμείνουν σε λειτουργία ως δημόσιες δωρεάν δομές, να μην μετατραπεί και αυτή η ανάγκη του παιδιού και της οικογενείας σε πεδίο αγοράς.
Ενημέρωσε το ΔΣ της ΠΑΣΕΚΔΑΠ ότι το 2018 και 2019 το ΚΚΕ είχε καταθέσει -κατά τη διάρκεια της συζήτησης για την αναθεώρηση του Συντάγματος- πρόταση για την κατάργηση του άρθρου 103, που απαγορεύει από το νόμο τη μονιμοποίηση προσωπικού του δημόσιου ή ευρύτερου δημόσιου τομέα ή τη μετατροπή των συμβάσεών του σε αορίστου χρόνου. Η πρόταση του ΚΚΕ απορρίφθηκε από όλα τα άλλα κόμματα.
Το ΚΚΕ, παλεύει -μέσα και έξω από τη βουλή- για την ενίσχυση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα και των ΚΔΑΠ-ΚΔΑΠ/ΜΕΑ, τη διεύρυνσή τους, τη διασφάλιση μόνιμης χρηματοδότησης, με αποκλειστική ευθύνη του κράτους, έτσι ώστε να καλύπτουν όλα τα παιδιά, χωρίς όρους και προϋποθέσεις, την αναβάθμισή τους, τη μονιμοποίηση των συμβασιούχων, τη στελέχωση των δομών με περισσότερους παιδαγωγούς, κοινωνικούς λειτουργούς, φυσικοθεραπευτές, κοινωνικούς φροντιστές που να καλύπτουν το σύνολο των ολοένα αυξανόμενων αναγκών.
