Γράφει ο Αιμίλιος Περδικάρης – Από την έντυπη έκδοση της εβδομαδιαίας Αμαρυσίας – 12/12
Η παρελκυστική τακτική της Τουρκίας που μια αφήνει το Oruc Reis να περιφέρεται ανοιχτά του Καστελλόριζου και μια το μαζεύει, δεν ξεγελά την Αθήνα. Συμβαίνει, όμως, το ίδιο με τους Ευρωπαίους; Η απάντηση σηκώνει μεγάλη συζήτηση, καθώς ούτως ή άλλως από τη Σύνοδο Κορυφής του περασμένου Οκτωβρίου προβλεπόταν η δρομολόγηση κυρώσεων σε βάρος της Άγκυρας εφόσον εκείνη δεν αναθεωρούσε την τακτική της. Όπερ και εγένετο, με αποτέλεσμα χώρες όπως η Γαλλία να στέκονται στο πλευρό της Ελλάδας.
Ωστόσο «αγκάθι» παραμένει η στάση της Γερμανίας, η οποία εξακολουθεί να «χαϊδεύει» την Άγκυρα και γι’ αυτό κυριολεκτικά έως την τελευταία στιγμή -δηλαδή ως την ώρα που γράφονταν αυτές οι γραμμές- το τελικό περιεχόμενο των συμπερασμάτων της Συνόδου Κορυφής ήταν άγνωστο, όπως και το αν πράγματι προβλέπεται η επιβολή κυρώσεων.