Kάτω από το βαρύ κλίμα των γεγονότων των τελευταίων ημερών, ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ καλούν σε μαζική συμμετοχή στη σημερινή απεργιακή κινητοποίηση, που θα ξεκινήσει με συγκέντρωση στις 10.00 π.μ. στο Πεδίο του ‘Αρεως και θα ολοκληρωθεί με πορεία προς τη Βουλή. Παράλληλα η ΓΣΕΕ με ανακοίνωσή της «εκφράζει την ολόπλευρη συμπαράσταση και αλληλεγγύη στην οικογένεια του αδικοχαμένου νέου καταδικάζοντας απερίφραστα την εν ψυχρώ δολοφονία του.
Πρόκειται για απαράδεκτo και αποτρόπαιο έγκλημα κατά της ζωής ενός νέου ανθρώπου που συνειρμικά μας παραπέμπει στις πιο αντιδημοκρατικές περιόδους της πολιτικής ζωής.
Οι επιθέσεις κατά των δημοκρατικών, κοινωνικών και εργατικών δικαιωμάτων των εργαζομένων επιβάλουν την καθολική συμμετοχή στην γενική απεργία της Τετάρτης 10/12/08 που θα είναι η δυναμική απάντηση των εργαζομένων του ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, ενάντια σε κάθε μορφή βίας, στην αντεργατική πολιτική, στις απολύσεις και την ανεργία. Η προάσπιση της δημοκρατίας και τα απεργιακά αιτήματα αφορούν όλους τους πολίτες, γι’ αυτό και η παρουσία όλων στην απεργία και στο συλλαλητήριο είναι απαραίτητη».
Η έρευνα
Στη σκιά της οικονομικής κρίσης και των έντονων κοινωνικών προβλημάτων, μεγάλη έρευνα δίνει κι άλλες διαστάσεις του προβλήματος, καθώς καταγράφει την έντονη ανησυχία των Ελλήνων εργαζομένων και ανέργων, αλλά και την ανασφάλεια για το οικονομικό και εργασιακό τους μέλλον, καθώς και την απαίτηση των εργαζομένων για ένα νέο οικονομικό και αναπτυξιακό μοντέλο για τη χώρα. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από την VPRC για λογαριασμό του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ στο διάστημα 14 Ιουνίου έως 10 Ιουλίου 2008. Το δείγμα αποτέλεσαν 1296 άτομα, τόσο εργαζόμενοι, όσο και άνεργοι από όλη τη χώρα και έγινε χρήση της μεθόδου των ατομικών συνεντεύξεων πρόσωπο με πρόσωπο στα νοικοκυριά των ερωτώμενων με χρήση δομημένου ερωτηματολογίου, ενώ το στατιστικό σφάλμα ήταν 3,2%.
Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι σε ποσοστό 75%, οι ερωτώμενοι πιστεύουν ότι τα πράγματα στην Ελλάδα πηγαίνουν προς λάθος κατεύθυνση, σε αντίθεση με το μόλις 5%, το οποίο πιστεύει ότι κινούνται στη σωστή κατεύθυνση. Την ίδια στιγμή, υπήρξαν και αυτοί που σε ποσοστό 18% απάντησαν ότι τα πράγματα δεν κινούνται ούτε σωστά, αλλά ούτε και λάθος. Ωστόσο, στην ακρίβεια και στην ανεργία ρίχνουν το περισσότερο βάρος οι ερωτώμενοι σε ποσοστά 56% και 52% αντίστοιχα, θεωρώντας τα ως τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μας.
Χειρότερα…
Ταυτόχρονα, δυσμενές βλέπουν το προσωπικό τους μέλλον οι ερωτώμενοι, καθώς στην ερώτηση για το πώς σκέφτονται το μέλλον τους τα επόμενα χρόνια και κατά πόσο αισθάνονται σίγουροι, το 42% δηλώνει ότι δεν νιώθει και τόσο σίγουρο, το 40% καθόλου σίγουρο και μόλις το 15% πολύ ή αρκετά σίγουρο.
Στην πλειοψηφία τους οι ερωτώμενοι διαβλέπουν δύσκολο το μέλλον και για την επόμενη γενιά. Σε ποσοστό 65% πιστεύουν ότι τα παιδιά τους θα ζουν αρκετά ή πολύ χειρότερα από τους ίδιους, ενώ μόνο το 11% πιστεύει ότι θα ζουν καλύτερα και το 17% δεν προβλέπει κάποια αλλαγή.
Το 48% δηλώνει ότι η προσωπική τους οικονομική κατάσταση έχει χειροτερεύσει σε κάποιο βαθμό, για το 40% έχει παραμείνει η ίδια, ενώ για το 10% έχει βελτιωθεί. Ωστόσο, μόνο το 37% του συνόλου των ερωτηθέντων δηλώνει ότι, με βάση την οικονομική τους κατάσταση, ζουν άνετα ή τα καταφέρνουν.
Έξι στους δέκα μισθωτούς και ανέργους φαίνεται να αντιμετωπίζουν δυσκολίες, εξαιτίας της οικονομικής τους κατάστασης, αφού το 43% του συνόλου αναφέρει ότι έχει δυσκολίες και ένα άλλο 18% αναφέρει ότι έχει ακόμα μεγαλύτερες δυσκολίες. Για τους επόμενους 12 μήνες, το 40% των ερωτηθέντων δηλώνει ότι η προσωπική τους οικονομική κατάσταση θα μείνει η ίδια, αλλά το 43% πιστεύει ότι θα χειροτερεύσει. Ενώ, μόλις το 7% εμφανίζεται αισιόδοξο, δηλώνοντας ότι η κατάστασή του θα βελτιωθεί, την ίδια στιγμή που για το ίδιο χρονικό διάστημα το 79% των ερωτώμενων πιστεύουν ότι η ακρίβεια θα αυξηθεί κατά πολύ.
Φόβοι ανεργίας
Επίσης, όπως προκύπτει από την έρευνα, η ανεργία συνιστά έναν από τους μεγαλύτερους φόβους των πολιτών. Το 45% των ερωτηθέντων απάντησε ότι υπάρχει ένας μεγάλος ή μικρός κίνδυνος να χάσουν οι ίδιοι ή ένας μέλος της οικογένειας τους τη δουλειά τους, το 39% δεν βλέπει κινδύνους και το 8% είναι ήδη άνεργοι. Παράληλα, το 62% πιστεύει ότι η ανεργία θα αυξηθεί στους επόμενους 12 μήνες, το 26% τη βλέπει στάσιμη και μόνο το 4% βλέπει μείωση των ποσοστών.
«Μήλον της έριδος» αποτέλεσε η ερώτηση σχετικά με το αν πιστεύουν ότι οι μετανάστες που εργάζονται τη χώρα μας θα πρέπει να μονιμοποιηθούν ή όχι, αφού σε ισόποσο ποσοστό της τάξεως του 25% πιστεύουν ότι και πρέπει και δεν πρέπει να μονιμοποιηθούν.
Παράλληλα, σε ποσοστό 70% διαφωνούν με το να περάσει το ασφαλιστικό και το συνταξιοδοτικό σύστημα σε «ιδιωτικά» χέρια.
Εκτός σωματείων
Όσον αφορά στα συνδικάτα, οργανωμένοι φαίνεται να είναι οι περισσότεροι επαγγελματικοί κλάδοι, όπως έδειξε το ποσοστό του 54% του συνόλου του δείγματος, αντίθετα με τις επιμέρους εργασίες τους που κατά 48% δεν είναι οργανωμένοι σε συνδικάτα.
Κάτι που δεν είναι αδικαιολόγητο, αφού το 69% των εργαζομένων δεν ανήκουν σε κάποιο σωματείο, με αποτέλεσμα να μην συγκροτούνται οργανωμένα σωματεία για την προάσπιση των δικαιωμάτων τους.
Το διεκδικητικό πλαίσιο ΓΣΕΕ – ΑΔΕΔΥ
- Η απόσυρση του άδικου και αντικοινωνικού προϋπολογισμού και η επανακατάθεσή του με ταξική αντιστροφή φορολογικών επιβαρύνσεων, αλλά και η ενίσχυση των κοινωνικών πολιτικών και δημοσίων επενδύσεων.
- Το σταμάτημα κάθε διαδικασίας ιδιωτικοποιήσεων, όπως αυτή της Ολυμπιακής, των λιμανιών, του ΟΣΕ, των ΕΛΤΑ, κ.ά. και η δημιουργία ενός νέου, σύγχρονου κοινωνικού και οικονομικού χώρου με δημόσιες επιχειρήσεις παροχής υπηρεσιών και αγαθών.
- Η υπεράσπιση της κοινωνικής ασφάλισης και των ταμείων με μέτρα προάσπισης των αποθεματικών και δράσεις για την αντιμετώπιση των συνεπειών του πρόσφατου αντι-ασφαλιστικού Νόμου ο οποίος σωρεύει καθημερινά και νέα προβλήματα στα Ταμεία και τους ασφαλισμένους.
- Η λήψη μέτρων για την εισοδηματική ενίσχυση των χαμηλόμισθων, των συνταξιούχων και των ανέργων.
- Η διασφάλιση ότι η δημόσια ενίσχυση των τραπεζών θα περάσει στην πραγματική οικονομία με ανακουφιστικά μέτρα για τους δανειολήπτες και τις μικρές επιχειρήσεις.
- Ο δημόσιος έλεγχος στο τραπεζικό σύστημα και ανάκτηση ιδιοκτησιακών μεριδίων στις μεγάλες τράπεζες για ουσιαστικές συστημικές παρεμβάσεις.
- Τα μέτρα υπεράσπισης της απασχόλησης και ενίσχυσης των ανέργων.
- Τέλος, η κατάργηση κάθε διαχωρισμού ανάμεσα στους εργαζόμενους, παλιούς και νέους, ασφαλιστικούς διαχωρισμούς, κανονισμούς, διαχωρισμούς κ.ά.