Μέχρι στιγμής 63 κυβερνήσεις έχουν εγκρίνει μια διεθνή σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών στο Χονγκ Κονγκ που κάνει την ανακύκλωση πλοίων ασφαλέστερη.
Το σύμφωνο, που συντάσσεται από τον Διεθνή Ναυτιλιακό Οργανισμό (ΙΜΟ) απαιτεί υψηλότερα πρότυπα στην ανακύκλωση των πλοίων που βρίσκονται στη Νότια Ασία και θα τεθεί σε ισχύ μετά από δύο χρόνια, αφού εκπληρωθούν οι απαιτούμενες προϋποθέσεις. Βασική προϋπόθεση είναι ότι 15 χώρες θα πρέπει να επικυρώσουν τη συγκεκριμένη σύμβαση και ο στόλος τους δεν πρέπει να είναι μικρότερος από το 40% του παγκόσμιου στόλου.
Οι 63 χώρες, συμπεριλαμβανομένων εκείνων με τις βιομηχανίες ανακύκλωσης πλοίων, συμφώνησαν να περιορίσουν τα επικίνδυνα υλικά που κατασκευάζονται τα σκάφη και απαιτούν ότι τα παλιότερα πλοία πρέπει να ανακυκλωθούν σε ναυπηγεία που ανταποκρίνονται σε ορισμένα περιβαλλοντικά πρότυπα.
Αυξημένη ασφάλεια
Η συμφωνία απαιτεί από τις βιομηχανίες ανακύκλωσης πλοίων να εφαρμόσουν μέτρα που θα βελτιώσουν την ασφάλεια των εργατών από διάφορα ατυχήματα και εκρήξεις.
Εκπρόσωπος της ΜΚΟ Platform on Shipbreaking, μια συμμαχία μη κυβερνητικών περιβαλλοντικών ομάδων για τα ανθρώπινα και εργατικά δικαιώματα, δήλωσε ότι η Διεθνής Συνθήκη για την Ασφαλή και Περιβαλλοντική υγιή Ανακύκλωση των Πλοίων, θα διαιώνιζε τις αρνητικές επιπτώσεις από την αποσυναρμολόγηση των πλοίων στις παράκτιες περιοχές των φτωχότερων χωρών.
Η νέα σύμβαση με την ανακύκλωση των πλοίων δεν θα μπορέσει να σταματήσει ένα «τοξικό» πλοίο να αποσυναρμολογηθεί στην ακτή μιας αναπτυσσόμενης χώρας, δήλωσε ο Ingvild Jenssen, διευθυντής της ΜΚΟ Platform on Shipbreaking.
Ελλιπής εν μέρει
Σύμφωνα με τη ΜΚΟ Platform on Shipbreaking, η Διεθνής Σύμβαση των Ηνωμένων Εθνών αποτυγχάνει σε ορισμένα σημεία να στηρίξει και να ενσωματώσει τους κανονισμούς της Σύμβασης της Βασιλείας για τα επικίνδυνα απόβλητα.
Η βιομηχανία ανακύκλωσης πλοίων ακμάζει καθώς τα πετρελαιοφόρα μονού τοιχώματος θα πρέπει να αποσυρθούν μέχρι το 2010.
Επιπλέον η οικονομική κρίση έχει μειώσει την ανάγκη των κοντέινερ πλοίων, αναγκάζοντας μερικά από αυτά να βγουν εκτός λειτουργίας και να γίνουν παλιοσίδερα δεδομένου ότι οι πλοιοκτήτες δεν μπορούσαν να τα συντηρήσουν οικονομικά.
Κάθε χρόνο 1000 πλοία καταλήγουν σε διαλυτήρια με περισσότερη δραστηριότητα στην Ινδία, το Μπαγκλαντές, Πακιστάν, την Κίνα και την Τουρκία.
Η βιομηχανία ανακύκλωσης πλοίων στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη χρειάζεται σκληρότερα μέτρα για τους ανταγωνιστές στις φτωχότερες χώρες.