4. Η δραστική μείωση του χρόνου και του κόστους ίδρυσης Α.Ε., ΕΠΕ και Ο.Ε., Ε.Ε., με την αξιοποίηση των δυνατοτήτων των Επιμελητηρίων.
5. Η αξιολόγηση των φορέων στήριξης των ΜμΕ και η ενεργοποίηση νέων φορέων υψηλών επιχειρηματικών κινδύνων.
6. Καθιέρωση Κέντρων Εξυπηρέτησης Επιχειρήσεων, με στόχο την επιτάχυνση και τη βελτίωση της ποιότητας των υπηρεσιών που παρέχονται στις επιχειρήσεις.
7. Η διευκόλυνση των επενδύσεων, μέσω του Εθνικού Χωροταξικού Σχεδίου, των Ειδικών Χωροταξικών Πλαισίων και του Κτηματολογίου.
8. Η προώθηση συνδυασμένου προγράμματος «Ποιότητας – Σχεδίασης – Οικολογίας» για παραδοσιακούς κλάδους της ελληνικής οικονομίας (τουρισμός, αγροτικά προϊόντα κ.α.). Δημιουργία επώνυμων προϊόντων, με πιστοποίηση ποιότητας και κατοχυρώσεις.
Φορολογική πολιτική
1. Η δημιουργία στη ΓΓΠΣ κέντρου για τη διασταύρωση στοιχείων που προέρχονται από διαφορετικές πηγές (μισθοδοσία, ασφάλιση, φορολογία κ.λπ.). Στόχος θα πρέπει να είναι η επίτευξη διαφάνειας, ίσων όρων ανταγωνισμού μεταξύ των επιχειρήσεων και αντιμετώπιση της παραβατικότητας, τόσο στον τομέα της φορολογίας όσο και στον τομέα της κοινωνικής ασφάλισης και της αδήλωτης εργασίας. Επίσης, η διασφάλιση της διαλειτουργικότητας των συστημάτων της ΓΓΠΣ με τα συστήματα άλλων φορέων: Φορέων Κοινωνικής Ασφάλισης, ΟΑΕΔ, Τειρεσίας/Τράπεζες, Επιμελητήρια, Νομαρχίες, ΓΕΜΗ, Κτηματολόγιο, νηολόγιο, ΥΜΕ (αυτοκίνητα) κ.λπ.
2. Η εφαρμογή ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης και διασταύρωσης στοιχείων (τιμολόγια, αποδείξεις κ.λπ.) σε μεγάλη έκταση και σε πραγματικό χρόνο, ώστε να ενισχυθεί η προσπάθεια καταπολέμησης της φοροδιαφυγής.
3. Η διατήρηση του Φόρου Εισοδήματος Νομικών Προσώπων, στα σημερινά επίπεδα. Μετά την παρέλευση της κρίσης, θα πρέπει να προωθηθεί η περαιτέρω μείωση των συντελεστών, με κριτήριο το φορολογικό ανταγωνισμό, εντός και εκτός Ε.Ε.
4. Η μείωση, αντίστοιχα, του Φόρου Εισοδήματος Φυσικών Προσώπων, μετά την έξοδο από την κρίση. Κριτήριο θα πρέπει και πάλι να αποτελέσει ο φορολογικός ανταγωνισμός σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο.
5. Η ευθυγράμμιση των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης με τους αντίστοιχους μέσους όρους της Ευρωζώνης, με βάση συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Η εναρμόνιση αυτή είναι απαραίτητη, ανεξάρτητα από το αν συνεπάγεται, κατά περίπτωση, αύξηση ή μείωση του ΕΦΚ.
6. Ο επαναπροσδιορισμός του καταλόγου Φόρων Υπέρ Τρίτων, από μηδενική βάση, με κριτήριο τη σκοπιμότητα και την οικονομική αποτελεσματικότητα κάθε περίπτωσης.
7. Ο επαναπροσδιορισμός του συστήματος Φορολογικών Απαλλαγών, από μηδενική βάση, με κριτήριο την οικονομική αποτελεσματικότητα κάθε απαλλαγής και σε συνδυασμό με τις εξελισσόμενες δυνατότητες μηχανογραφικής υποστήριξης.
8. Η διασφάλιση της ισότητας μεταξύ Κράτους και Φορολογουμένου. Για το σκοπό αυτό απαιτούνται: συμμετρικές διατάξεις για τις επιβαρύνσεις καθυστερημένης καταβολής και για τις προθεσμίες, ταχεία και έντοκη επιστροφή των ποσών που οφείλει το κράτος, δυνατότητα αυτοδίκαιου συμψηφισμού πιστωτικών και χρεωστικών ποσών ανεξαρτήτως φορολογικού αντικειμένου.
9. Η κωδικοποίηση του ΚΒΣ και των συναφών διοικητικών πράξεων. Σε επόμενο στάδιο θα πρέπει να δρομολογηθεί η κατάργησή του και η μελέτη των ρυθμίσεων που θα τον υποκαταστήσουν, στις περιοχές «Ταυτότητα Επιχείρησης» και «Διακίνησης Αγαθών».
Ασφαλιστικό
1. Η άμεση λήψη μέτρων για τη διασφάλιση της βιωσιμότητας του ασφαλιστικού συστήματος, με βάση τις αρχές της ισονομίας, της ανταποδοτικότητας και της αλληλεγγύης.
2. Η βελτίωση των κατώτατων συντάξεων ΙΚΑ και ΟΓΑ, στο πλαίσιο των πολιτικών ενίσχυσης της κοινωνικής συνοχής.
3. Η συγκράτηση των ανεξέλεγκτων δαπανών στη συνταγογράφηση φαρμάκων, με την εφαρμογή ηλεκτρονικού συστήματος παρακολούθησης σε συνταγές, φάρμακα και γιατρούς.
Εργασιακό
1. Η σταδιακή εξομοίωση της εργατικής νομοθεσίας των ΔΕΚΟ με αυτή που ισχύει στον ιδιωτικό τομέα.
2. Η αύξηση της νόμιμης υπερωριακής απασχόλησης και μείωση κόστους υπερωριών.
3. Η νομοθεσία να επιτρέπει την ευέλικτη οργάνωση του χρόνου εργασίας και τη διευθέτησή του με υπολογισμό του μέσου εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας, σε ετήσια βάση.
4. Η ουσιαστική θωράκιση των θέσεων απασχόλησης. Πρώτον, με τη θέσπιση αυστηρών κριτηρίων υπαγωγής στη νομοθετική ρύθμιση ελαστικοποίησης των εργασιακών σχέσεων, προς αποφυγή μαζικής εφαρμογής του μέτρου, με πρόσχημα την οικονομική κρίση. Δεύτερον με την ενεργοποίηση και αρωγή του ΟΑΕΔ ως ταμείου ανάπτυξης και αλληλεγγύης.
5. Η δημιουργία Τράπεζας Πληροφοριών για τη ζήτηση και προσφορά εργασίας και η διασύνδεση όλων των φορέων με αυτή.
