Το σχόλιο αυτό γίνεται συχνά τελευταία στους κόλπους της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με αφορμή το γεγονός ότι το ΠΑΣΟΚ έχει σχεδόν μηδενίσει τη διαφορά από τη Ν.Δ., αλλά ο Γ. Παπανδρέου υπολείπεται ακόμα αρκετά του Κ. Καραμανλή.
Πόσο επηρεάζει όμως το εκλογικό αποτέλεσμα η δημοφιλία των αρχηγών; Το 2000 που το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τη Ν.Δ. με διαφορά μόλις 1,05%, ο Κ. Καραμανλής υπολειπόταν του Κ. Σημίτη κατά 10 ποσοστιαίες μονάδες στην καταλληλότητα για πρωθυπουργός μέχρι και την ημέρα των εκλογών.
Στην τετραετία που ακολούθησε και οδήγησε στην ήττα, μετά από κάθε δημοσκόπηση το συμπέρασμα ήταν ίδιο και απαράλλαχτο και οι εφημερίδες συχνά έγραφαν: «Μπροστά και με διαφορά η Ν.Δ. στην πρόθεση ψήφου, αλλά καταλληλότερος για πρωθυπουργός ο Σημίτης».
Ο κ. Καραμανλής κέρδισε τις εκλογές και έγινε πρωθυπουργός ενώ σχεδόν σε όλη την τετραετία, με εξαίρεση τους τελευταίους μήνες, δεν εθεωρείτο καταλληλότερος από τον κ. Σημίτη για πρωθυπουργός. Όμως είχε προηγηθεί μια 11ετία ΠΑΣΟΚ, που είχε κουράσει τους πολίτες.
Όλα αυτά μπορεί να έχουν δύο εξηγήσεις: Ότι το πρόσωπο που διεκδικεί να γίνει πρωθυπουργός είναι σημαντικός παράγοντας σε μια εκλογική αναμέτρηση, αλλά δεν είναι ο καθοριστικός για την έκβαση τους αποτελέσματος.
Στην Ελλάδα το σύστημα μπορεί να είναι «πρωθυπουργοκεντρικό», αλλά η κομματική συνείδηση των ψηφοφόρων και κυρίως η εμπιστοσύνη που έχουν ή δεν έχουν συνολικά σε ένα κόμμα, αναλόγως με τον τρόπο που αυτό κυβερνά ή αντιπολιτεύεται, είναι το στοιχείο που τελικά παίζει τον μεγαλύτερο ρόλο.
Επιπλέον, η ηγετική ικανότητα ενός εν ενεργεία πρωθυπουργού είναι πιο αναγνωρισμένη από την ικανότητα ενός πολιτικού αρχηγού, που διεκδικεί να γίνει πρωθυπουργός, αλλά, όπως έδειξε η περίπτωση Σημίτη, δεν είναι αρκετή.
Οι επικοινωνιολόγοι εκτιμούν ότι η υπεροχή ενός αρχηγού έναντι του άλλου δεν είναι αμάχητο κριτήριο, ενώ για ένα κρίσιμο τμήμα ψηφοφόρων, που ουσιαστικά κρίνει και τις εκλογές, αποτελεί καθοριστικό στοιχείο «στο φινάλε της κάλπης».
Πάντως, δεν είναι λίγοι όσοι θεωρούν ότι σήμερα για να κερδίσει η Ν.Δ., πρέπει να επιδιώξει να κερδίσει ο Καραμανλής και για να κερδίσει το ΠΑΣΟΚ, πρέπει να επιδιώξει να κερδίσει το κόμμα.
