Την ώρα που γράφονταν (και τυπώνονταν) αυτές οι γραμμές, δεν ήταν γνωστό το αποτέλεσμα της συνάντησης κορυφής στις Βρυξέλλες, την οποία ζήτησε ο πρωθυπουργός. Τα βλέμματα, όμως, είναι ούτως ή άλλως στραμμένα στο Βερολίνο, όπου τη Δευτέρα ο Αλέξης Τσίπρας θα περάσει το κατώφλι της Καγκελαρίας και θα έχει την πρώτη επίσημη συνάντησή του ως πρωθυπουργός με την Άνγκελα Μέρκελ.
Εκεί, όπως όλα δείχνουν, θα ξεκαθαρίσει το θρίλερ με τις διαπραγματεύσεις και τους εταίρους. Για την ακρίβεια, και επειδή οι διαπραγματεύσεις θα συνεχίσουν και θα τραβήξουν σε βάθος χρόνου, θα φανεί τουλάχιστον προς τα πού πηγαίνει το πράγμα: αν βαδίζουμε, δηλαδή, προς έναν συμβιβασμό ή αν βαδίζουμε ολοταχώς προς την τελική σύγκρουση και ίσως την καταστροφή!
Τα περιθώρια για την Ελλάδα έχουν στενέψει. Ακόμη και αν ισχύει το σενάριο συνωμοσίας για ανατροπή της κυβέρνησης από ευρωπαϊκούς κύκλους -το οποίο ευαγγελίζονται αρκετά κυβερνητικά στελέχη- καθένας καταλαβαίνει πλέον ότι το κλίμα είναι πολύ βαρύ, είτε με δικές μας ευθύνες είτε όχι. Κι ακόμη κι αν ευοδωθεί το καλύτερο δυνατό σενάριο, δηλαδή αυτό του συμβιβασμού, απομένει να φανεί ποιο είναι το τίμημα για την ελληνική πλευρά σ’ αυτόν το συμβιβασμό…
Τα προβλήματα είναι δεδομένα. Ακόμη και η κυβέρνηση δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχει πλέον έλλειψη ρευστότητας, παρά το γεγονός ότι αιματηρές οικονομίες -και λογιστικές αλχημείες- δεν οδήγησαν σε ένα «ατύχημα» που θα μπορούσε να έχει ολέθριες προεκτάσεις και έτσι πληρώθηκαν οι εκκρεμείς δόσεις του ΔΝΤ. Η κρατική μηχανή εξακολουθεί να είναι παράλυτη, όπως ήταν καιρό πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου, ενώ οι Ευρωπαίοι σκληραίνουν τη στάση τους και χρησιμοποιούν ως δαμόκλειο σπάθη το παράδειγμα της Κύπρου με τις κλειστές τράπεζες και τις «κουρεμένες» καταθέσεις, προκειμένου να φέρουν την κυβέρνηση στα μέτρα τους και να μην τραβήξουν το σωληνάκι στην Ελλάδα. Ακόμη και η νομοθετική ρύθμιση για τις 100 δόσεις και την ανθρωπιστική κρίση θεωρήθηκε «μονομερής ενέργεια» από τις Βρυξέλλες και άναψε (νέες) φωτιές στις σχέσεις των δύο πλευρών.
Για το λόγο αυτό, η συνάντηση Τσίπρα-Μέρκελ θα κρίνει ποια πορεία θα πάρουν τα πράγματα το προσεχές χρονικό διάστημα. Οι Γερμανοί, άλλωστε, φημίζονται για την κυνικότητά τους και ουδείς περιμένει ότι η Καγκελάριος κάλεσε τον Έλληνα πρωθυπουργό -που προεκλογικά δεν ήθελε να τον βλέπει- μόνο για τσάι και συμπάθεια. Αναμένεται να είναι σαφής σε αυτά που θα του πει και το ερώτημα είναι πόσο προετοιμασμένος και σαφής θα είναι από τη δική του πλευρά ο Αλέξης Τσίπρας για να απαντήσει και να μη… δυσαρεστήσει ούτε το εσωτερικό (=ΣΥΡΙΖΑ) ούτε το εξωτερικό (=εταίρους).
