Το δράμα μεταναστών και προσφύγων που φτάνουν στην Ελλάδα είναι σίγουρα ευρωπαϊκό θέμα και όχι μόνο εθνικό και απαιτεί ανάλογες βοήθειες και αντιμετώπιση.
Όταν, όμως, οι ροές έχουν διπλασιαστεί σε σχέση με πέρυσι και με βάση τα επίσημα στοιχεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ και της ευρωπαϊκής Frontex, οι μισοί μετανάστες που φτάνουν στην Ευρώπη παραμένουν σε ελληνικό έδαφος, αναρωτιέται εύλογα κάποιος τι κάνει –ή δεν κάνει– η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, η οποία, λόγω των ιδεολογικών καταβολών της, είχε αυξημένη ευαισθησία για το συγκεκριμένο ζήτημα και έσπευσε να δημιουργήσει ξεχωριστή υπουργική θέση. Οι κίτρινες κάρτες, ωστόσο, διαδέχονται η μία την άλλη και η Τασία Χριστοδουλοπούλου, η υπουργός αναπληρωτής Μεταναστευτικής Πολιτικής, περιορίζεται σε ατυχείς δηλώσεις. «Οι μετανάστες λιάζονται», είπε πρόσφατα πει, αλλά τώρα το άλλαξε: «Δεν λιάζονται, αλλά εξαφανίζονται»!
Αν εξαφανίζονταν ως διά μαγείας οι μετανάστες, δεν θα υπήρχε ζήτημα. Αυτή που είναι εξαφανισμένη, όμως, είναι η εθνική στρατηγική και δεν υποκαθίσταται με ναυλώσεις πλοίων και «οικισμούς» στον Ελαιώνα…
Αιμίλιος Περδικάρης