ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΛΑΦΑΖΑΝΗΣ
Σταθερός στις απόψεις του, αλλά μονολιθικά υποστηρίζει την επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, μια άποψη που έρχεται σε αντίθεση με την πλειοψηφία του Λαού, που θέλει παραμονή στην ευρωζώνη και το ευρώ. Δείχνει να το αγνοεί ως γεγονός, παρόλο που τελευταία υποστηρίζει πως θα ήταν ιδανικό η εναλλακτική του πρόταση να βρει εφαρμογή εντός της ευρωζώνης, ξέροντας όμως ότι κάτι τέτοιο είναι από δύσκολο έως αδύνατο. Προσπαθεί να γίνει ο αντιμνημονιακός πόλος, επιμένει εμμονικά σε αντιμνημονιακή ρητορική, επιστροφή στη δραχμή και κρατικιστική αντίληψη με κρατικοποιήσεις τραπεζών και άλλη ρητορική που θυμίζει ΚΚΕ.
Ο λόγος του στρέφεται κυρίως εναντίον του Αλέξη Τσίπρα και του 3ου μνημονίου, ενώ «στηλιτεύει» και κυβερνητικές επιλογές του ΣΥΡΙΖΑ, παρόλο που στελέχη της ΛΑΪΚΗΣ ΕΝΟΤΗΤΑΣ, συμμετείχαν χωρίς πρόβλημα σε κυβερνητικές θέσεις. Η αποχώρηση από τον ΣΥΡΙΖΑ, παρά τον εντυπωσιακό χαρακτήρα του αριθμού των βουλευτών, δημοσκοπικά δεν φαίνεται να αντιστοιχίζεται και η δημόσια εικόνα του παραμένει επικοινωνιακά «καθηλωμένη» σε αντιμνημονιακό λόγο που θεωρώ ότι είναι πλέον χωρίς αντίκρυσμα.
Η προσπάθεια να χρησιμοποιήσει στοιχεία αυτοσαρκασμού σε σποτ που προβάλλει το κόμμα του, δεν θεωρείται επικοινωνιακά ιδιαίτερα επιτυχημένη, παρότι έχει στοιχεία πρωτοτυπίας, δεδομένου ότι η εικόνα που έχει προβληθεί στην Κοινή Γνώμη από την όλη πολιτική διαδρομή του, μάλλον απέχει πολύ από το χιούμορ. Παρόλα αυτά, εκτιμάται η προσπάθεια να διαφοροποιήσει λίγο την εικόνα του και σίγουρα δεν μπορούμε να αποκλείσουμε ότι κάποιους τους επηρέασε θετικά.
ΠΑΝΟΣ ΚΑΜΜΕΝΟΣ
Μονότονα αντιμνημονιακός ο λόγος του, αισθάνεται άσχημα που η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ ψήφισε νέο μνημόνιο και προσπαθεί να πείσει -χωρίς αποτέλεσμα- ότι αυτό αποτελεί το… τέλος των μνημονίων. Είναι καλός ρήτορας, ξεφεύγει από τις κακοτοπιές, αλλά ακολουθεί το κόμμα του μια εικόνα ροπής προς τη «συνομωσιολογία», τις «εξαγορές βουλευτών», στοιχεία που για πολλούς αποτελούν μεθόδους έντεχνου αποπροσανατολισμού από δύσκολες καταστάσεις. Δημοσκοπικά οι ΑΝΕΛ δείχνουν να συμπιέζονται από την πόλωση, αλλά και από το ότι έχουν μπει νέοι «παίκτες» στο εκλογικό παιχνίδι.Παρόλο που ο Αλέξης Τσίπρας τούς αναφέρει συχνά ως πιθανούς του εταίρους, αυτό δεν δείχνει να του προσδίδει ιδιαίτερο εκλογικό όφελος. Στις εκλογές του Ιανουαρίου το τηλεοπτικό σποτ των ΑΝΕΛ με το «τραινάκι», έγραψε θετικά, το σποτ όμως των τωρινών εκλογών με το «δεξί χέρι» του μικρού Αλέξη, νομίζω ότι δεν «περνάει» στην Κοινή Γνώμη, γιατί «δεξί χέρι» για τον ΣΥΡΙΖΑ θα μπορούσε να είναι και κάποιος άλλος.
ΒΑΣΙΛΗΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ
Η έκπληξη των εκλογών; Ενδεχομένως. Οι λόγοι πολλοί. Όχι τόσο οι πολιτικές του προβλέψεις, ούτε για το «νέο», «φρέσκο» των ιδεών του. Φυσικά κι αυτές έχουν την αξία τους, αλλά διακινδυνεύω να πω πως φαίνεται να έχει επηρεάσει τους ψηφοφόρους αφενός η κόπωση από τους υπόλοιπους κομματικούς σχηματισμούς και αφετέρου το αίσθημα της αδικίας που κατάφερε να δημιουργήσει, συνεπικουρούμενος από σχολιαστές και δημοσιογράφους που χλεύασαν επί σειρά ετών τον πολιτικό του λόγο. Παρά τα επικοινωνιακά του λάθη με τις υπερβολές που κατά καιρούς χαρακτήρισαν την πολιτική του παρουσία, υπερβολές που απέδωσε στην οργή του για την προσπάθεια απαξίωσης των ιδεών του, εν τούτοις η εικόνα που προβάλλει τώρα είναι μειλίχια, δομημένη και δεν χαρίζει κάστανα σε κανέναν. Συγχρόνως, εκδηλώνει και κάποια «έπαρση», επιμένοντας ότι θα μπορούσε να συνεργαστεί με το 1ο κόμμα, υποβάλλοντάς του συγκεκριμένες «μεταρρυθμίσεις», την ικανοποίηση των οποίων θεωρεί απαρέγκλιτο όρο, αποσύροντας σε περίπτωση μη υλοποίησής τους, την ψήφο εμπιστοσύνης του.
ΝΙΚΟΣ ΜΙΧΑΛΟΛΙΑΚΟΣ
Παρά τη μη ευρεία δημοσιοποίηση των απόψεών του ως επικεφαλής της ΧΡΥΣΗΣ ΑΥΓΗΣ, το κόμμα του δείχνει ότι δημοσκοπικά διεκδικεί σημαντικό μέρος της εκλογικής πίτας. Ο λόγος του παραμένει αντιμνημονιακός και αντισυστημικός. Νομίζω ότι ο αποκλεισμός των στελεχών του κόμματός του από τις προεκλογικές συζητήσεις, μάλλον θα του προσδώσει εκλογικά οφέλη.
