Όπως αναμενόταν, η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Προεδρικό Μέγαρο δεν μας έκανε σοφότερους – ούτε εκείνοι βγήκαν από την αίθουσα ενωμένοι. Τουναντίον, η διαφωνία των διαφόρων πλευρών εκφράστηκε σε οξείς τόνους και απλώς όλοι συμφώνησαν ότι καθένας τραβάει το δικό του δρόμο κι όπου τον βγάλει.
Έτσι, και στην αποψινή συζήτηση επί του προϋπολογισμού (σ.σ. η στήλη γράφεται Πέμπτη) αναμένεται να επικρατήσουν υψηλοί τόνοι και αντιπαραθέσεις ανάμεσα στην κυβέρνηση και την αντιπολίτευση, με το Μαξίμου να επιχειρεί να παίξει καθυστερήσεις, μεταθέτοντας την ψήφιση του ασφαλιστικού για τον Ιανουάριο. Ελπίζοντας έτσι έως τότε να έχει βρει το κλειδί που μπορεί να ξεκλειδώσει ευρύτερες πλειοψηφίες στη Βουλή, λόγω της οριακής κατάστασης με τους 153 βουλευτές, με τους οποίους έχει απομείνει.
Προς τούτο, ο Αλέξης Τσίπρας και οι συνεργάτες του λοξοκοιτάζουν προς μία και συγκεκριμένη κατεύθυνση, ύστερα από το ναυάγιο της σύσκεψης των πολιτικών αρχηγών: προς αυτή της Ένωσης Κεντρώων και του Βασίλη Λεβέντη, ο οποίος, όμως, ακολουθεί την τακτική τού «μια στο καρφί και μια στο πέταλο». Τη μία στιγμή, δηλαδή, ζητάει από το Μαξίμου να κάνει δεκτές τις προτάσεις του για τις μεταρρυθμίσεις και την άλλη απορρίπτει οποιαδήποτε περίπτωση στήριξης ή συνεργασίας, κατηγορώντας Τσίπρα – Καμμένο.
Όσο για τα υπόλοιπα στρατόπεδα; Η Νέα Δημοκρατία, η οποία πορεύεται χωρίς αρχηγό, απορρίπτει οποιαδήποτε προσέγγιση με την κυβέρνηση. Το ίδιο και το ΠΑΣΟΚ, το οποίο κρατά σκληρή στάση, η οποία εκπορεύεται και από την «απαίτηση» του Πάνου Καμμένου να αποκηρύξουν τα δύο κόμματα το παρελθόν τους και συγκεκριμένα στελέχη τους. Από την πλευρά του, το Ποτάμι εμφανίζεται πιο διαλλακτικό σε σχέση με ΝΔ – ΠΑΣΟΚ, αλλά και εκείνο, σε γενικές γραμμές, είναι αρνητικό στο ενδεχόμενο συνεργασίας με την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι οι τρεις της αντιπολίτευσης θα κρατήσουν την ίδια στάση σε περίπτωση αλλαγής σύνθεσης στην κυβέρνηση. Τουναντίον, τάσσονται -άλλοι πιο δειλά και άλλοι πιο θερμά- υπέρ μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ωστόσο βάζουν θέμα για το πρόσωπο του πρωθυπουργού και θέλουν να… διώξουν τον Αλέξη Τσίπρα από το Μαξίμου.
Την ίδια ώρα, δεν θα πρέπει να περνά απαρατήρητο το γεγονός ότι το πραγματικό πρόβλημα για τη χώρα είναι άλλο: ότι με την προσφυγική κρίση, ανοίγει η όρεξη των Ευρωπαίων για εκδίωξη της χώρας μας από τη Συνθήκη Σένγκεν. Παρά τις διαψεύσεις της κυβέρνησης, το ζήτημα είναι απολύτως υπαρκτό και αποτελεί μεγαλύτερο ίσως πρόβλημα και από το οικονομικό, το ασφαλιστικό ή οποιοδήποτε άλλο, αφού ισοδυναμεί με την πρακτική έξοδο της Ελλάδας από την Ε.Ε., εάν εφαρμοστεί.
Αιμίλιος Περδικάρης
